Ct 8 (Vulgate)

¹ [Quis mihi det te fratrem meum, sugentem ubera matris meæ, ut inveniam te foris, et deosculer te, et jam me nemo despiciat ?
² Apprehendam te, et ducam in domum matris meæ : ibi me docebis, et dabo tibi poculum ex vino condito, et mustum malorum granatorum meorum.
³ Læva ejus sub capite meo, et dextera illius amplexabitur me.
⁴ Adjuro vos, filiæ Jerusalem, ne suscitetis, neque evigilare faciatis dilectam, donec ipsa velit.
⁵ Quæ est ista quæ ascendit de deserto, deliciis affluens, innixa super dilectum suum ? Sub arbore malo suscitavi te ; ibi corrupta est mater tua, ibi violata est genitrix tua.
⁶ Pone me ut signaculum super cor tuum, ut signaculum super brachium tuum, quia fortis est ut mors dilectio, dura sicut infernus æmulatio : lampades ejus lampades ignis atque flammarum.
⁷ Aquæ multæ non potuerunt extinguere caritatem, nec flumina obruent illam. Si dederit homo omnem substantiam domus suæ pro dilectione, quasi nihil despiciet eam.
⁸ Soror nostra parva, et ubera non habet ; quid faciemus sorori nostræ in die quando alloquenda est ?
⁹ Si murus est, ædificemus super eum propugnacula argentea ; si ostium est, compingamus illud tabulis cedrinis.
¹⁰ Ego murus, et ubera mea sicut turris, ex quo facta sum coram eo, quasi pacem reperiens.
¹¹ Vinea fuit pacifico in ea quæ habet populos : tradidit eam custodibus ; vir affert pro fructu ejus mille argenteos.
¹² Vinea mea coram me est. Mille tui pacifici, et ducenti his qui custodiunt fructus ejus.
¹³ Quæ habitas in hortis, amici auscultant ; fac me audire vocem tuam.
¹⁴ Fuge, dilecte mi, et assimilare capreæ, hinnuloque cervorum super montes aromatum.]