Dt 22 (Vulgate)

¹ Non videbis bovem fratris tui, aut ovem errantem, et præteribis : sed reduces fratri tuo,
² etiamsi non est propinquus frater tuus, nec nosti eum : duces in domum tuam, et erunt apud te quamdiu quærat ea frater tuus, et recipiat.
³ Similiter facies de asino, et de vestimento, et de omni re fratris tui, quæ perierit : si inveneris eam, ne negligas quasi alienam.
⁴ Si videris asinum fratris tui aut bovem cecidisse in via, non despicies, sed sublevabis cum eo.
⁵ Non induetur mulier veste virili, nec vir utetur veste feminea : abominabilis enim apud Deum est qui facit hæc.
⁶ Si ambulans per viam, in arbore vel in terra nidum avis inveneris, et matrem pullis vel ovis desuper incubantem : non tenebis eam cum filiis,
⁷ sed abire patieris, captos tenens filios : ut bene sit tibi, et longo vivas tempore.
⁸ Cum ædificaveris domum novam, facies murum tecti per circuitum : ne effundatur sanguis in domo tua, et sis reus labente alio, et in præceps ruente.
⁹ Non seres vineam tuam altero semine : ne et sementis quam sevisti, et quæ nascuntur ex vinea, pariter sanctificentur.
¹⁰ Non arabis in bove simul et asino.
¹¹ Non indueris vestimento, quod ex lana linoque contextum est.
¹² Funiculos in fimbriis facies per quatuor angulos pallii tui, quo operieris.
¹³ Si duxerit vir uxorem, et postea odio habuerit eam,
¹⁴ quæsieritque occasiones quibus dimittat eam, objiciens ei nomen pessimum, et dixerit : Uxorem hanc accepi, et ingressus ad eam non inveni virginem :
¹⁵ tollent eam pater et mater ejus, et ferent secum signa virginitatis ejus ad seniores urbis qui in porta sunt :
¹⁶ et dicet pater : Filiam meam dedi huic uxorem : quam quia odit,
¹⁷ imponit ei nomen pessimum, ut dicat : Non inveni filiam tuam virginem : et ecce hæc sunt signa virginitatis filiæ meæ. Expandent vestimentum coram senioribus civitatis :
¹⁸ apprehendentque senes urbis illius virum, et verberabunt illum,
¹⁹ condemnantes insuper centum siclis argenti, quos dabit patri puellæ, quoniam diffamavit nomen pessimum super virginem Israël : habebitque eam uxorem, et non poterit dimittere eam omnibus diebus vitæ suæ.
²⁰ Quod si verum est quod objicit, et non est in puella inventa virginitas,
²¹ ejicient eam extra fores domus patris sui, et lapidibus obruent viri civitatis illius, et morietur : quoniam fecit nefas in Israël, ut fornicaretur in domo patris sui : et auferes malum de medio tui.
²² Si dormierit vir cum uxore alterius, uterque morietur, id est, adulter et adultera : et auferes malum de Israël.
²³ Si puellam virginem desponderit vir, et invenerit eam aliquis in civitate, et concubuerit cum ea,
²⁴ educes utrumque ad portam civitatis illius, et lapidibus obruentur : puella, quia non clamavit, cum esset in civitate : vir, quia humiliavit uxorem proximi sui : et auferes malum de medio tui.
²⁵ Sin autem in agro repererit vir puellam, quæ desponsata est, et apprehendens concubuerit cum ea, ipse morietur solus :
²⁶ puella nihil patietur, nec est rea mortis : quoniam sicut latro consurgit contra fratrem suum, et occidit animam ejus, ita et puella perpessa est.
²⁷ Sola erat in agro : clamavit, et nullus affuit qui liberaret eam.
²⁸ Si invenerit vir puellam virginem, quæ non habet sponsum, et apprehendens concubuerit cum illa, et res ad judicium venerit :
²⁹ dabit qui dormivit cum ea, patri puellæ quinquaginta siclos argenti, et habebit eam uxorem, quia humiliavit illam : non poterit dimittere eam cunctis diebus vitæ suæ.
³⁰ Non accipiet homo uxorem patris sui, nec revelabit operimentum ejus.