Es 6 (Vulgate)

¹ In anno quo mortuus est rex Ozias, vidi Dominum sedentem super solium excelsum et elevatum ; et ea quæ sub ipso erant replebant templum.
² Seraphim stabant super illud : sex alæ uni, et sex alæ alteri ; duabus velabant faciem ejus, et duabus velabant pedes ejus, et duabus volabant.
³ Et clamabant alter ad alterum, et dicebant : [Sanctus, sanctus, sanctus Dominus, Deus exercituum ; plena est omnis terra gloria ejus.]
⁴ Et commota sunt superliminaria cardinum a voce clamantis, et domus repleta est fumo.
⁵ Et dixi : [Væ mihi, quia tacui, quia vir pollutus labiis ego sum, et in medio populi polluta labia habentis ego habito, et regem Dominum exercituum vidi oculis meis.]
⁶ Et volavit ad me unus de seraphim, et in manu ejus calculus, quem forcipe tulerat de altari,
⁷ et tetigit os meum, et dixit : [Ecce tetigit hoc labia tua, et auferetur iniquitas tua, et peccatum tuum mundabitur.]
⁸ Et audivi vocem Domini dicentis : [Quem mittam ? et quis ibit nobis ?] Et dixi : [Ecce ego, mitte me.]
⁹ Et dixit : [Vade, et dices populo huic : Audite audientes, et nolite intelligere ; et videte visionem, et nolite cognoscere.
¹⁰ Excæca cor populi hujus, et aures ejus aggrava, et oculos ejus claude : ne forte videat oculis suis, et auribus suis audiat, et corde suo intelligat, et convertatur, et sanem eum.]
¹¹ Et dixi : [Usquequo, Domine ?] Et dixit : [Donec desolentur civitates absque habitatore, et domus sine homine, et terra relinquetur deserta.
¹² Et longe faciet Dominus homines, et multiplicabitur quæ derelicta fuerat in medio terræ.
¹³ Et adhuc in ea decimatio, et convertetur, et erit in ostensionem sicut terebinthus, et sicut quercus quæ expandit ramos suos ; semen sanctum erit id quod steterit in ea.]