Mc 1 (Vulgate)

¹ Initium Evangelii Jesu Christi, Filii Dei.
² Sicut scriptum est in Isaia propheta : [Ecce ego mitto angelum meum ante faciem tuam, qui præparabit viam tuam ante te.
³ Vox clamantis in deserto : Parate viam Domini, rectas facite semitas ejus.]
⁴ Fuit Joannes in deserto baptizans, et prædicans baptismum pœnitentiæ in remissionem peccatorum.
⁵ Et egrediebatur ad eum omnis Judææ regio, et Jerosolymitæ universi, et baptizabantur ab illo in Jordanis flumine, confitentes peccata sua.
⁶ Et erat Joannes vestitus pilis cameli, et zona pellicea circa lumbos ejus, et locustas et mel silvestre edebat.
⁷ Et prædicabat dicens : Venit fortior me post me, cujus non sum dignus procumbens solvere corrigiam calceamentorum ejus.
⁸ Ego baptizavi vos aqua, ille vero baptizabit vos Spiritu Sancto.
⁹ Et factum est : in diebus illis venit Jesus a Nazareth Galilææ : et baptizatus est a Joanne in Jordane.
¹⁰ Et statim ascendens de aqua, vidit cælos apertos, et Spiritum tamquam columbam descendentem, et manentem in ipso.
¹¹ Et vox facta est de cælis : Tu es Filius meus dilectus, in te complacui.
¹² Et statim Spiritus expulit eum in desertum.
¹³ Et erat in deserto quadraginta diebus, et quadraginta noctibus : et tentabatur a Satana : eratque cum bestiis, et angeli ministrabant illi.
¹⁴ Postquam autem traditus est Joannes, venit Jesus in Galilæam, prædicans Evangelium regni Dei,
¹⁵ et dicens : Quoniam impletum est tempus, et appropinquavit regnum Dei : pœnitemini, et credite Evangelio.
¹⁶ Et præteriens secus mare Galilææ, vidit Simonem, et Andream fratrem ejus, mittentes retia in mare (erant enim piscatores),
¹⁷ et dixit eis Jesus : Venite post me, et faciam vos fieri piscatores hominum.
¹⁸ Et protinus relictis retibus, secuti sunt eum.
¹⁹ Et progressus inde pusillum, vidit Jacobum Zebedæi, et Joannem fratrem ejus, et ipsos componentes retia in navi :
²⁰ et statim vocavit illos. Et relicto patre suo Zebedæo in navi cum mercenariis, secuti sunt eum.
²¹ Et ingrediuntur Capharnaum : et statim sabbatis ingressus in synagogam, docebat eos.
²² Et stupebant super doctrina ejus : erat enim docens eos quasi potestatem habens, et non sicut scribæ.
²³ Et erat in synagoga eorum homo in spiritu immundo : et exclamavit,
²⁴ dicens : Quid nobis et tibi, Jesu Nazarene ? venisti perdere nos ? scio qui sis, Sanctus Dei.
²⁵ Et comminatus est ei Jesus, dicens : Obmutesce, et exi de homine.
²⁶ Et discerpens eum spiritus immundus, et exclamans voce magna, exiit ab eo.
²⁷ Et mirati sunt omnes, ita ut conquirerent inter se dicentes : Quidnam est hoc ? quænam doctrina hæc nova ? quia in potestate etiam spiritibus immundis imperat, et obediunt ei.
²⁸ Et processit rumor ejus statim in omnem regionem Galilææ.
²⁹ Et protinus egredientes de synagoga, venerunt in domum Simonis et Andreæ, cum Jacobo et Joanne.
³⁰ Decumbebat autem socrus Simonis febricitans : et statim dicunt ei de illa.
³¹ Et accedens elevavit eam, apprehensa manu ejus : et continuo dimisit eam febris, et ministrabat eis.
³² Vespere autem facto cum occidisset sol, afferebant ad eum omnes male habentes, et dæmonia habentes :
³³ et erat omnis civitas congregata ad januam.
³⁴ Et curavit multos, qui vexabantur variis languoribus, et dæmonia multa ejiciebat, et non sinebat ea loqui, quoniam sciebant eum.
³⁵ Et diluculo valde surgens, egressus abiit in desertum locum, ibique orabat.
³⁶ Et prosecutus est eum Simon, et qui cum illo erant.
³⁷ Et cum invenissent eum, dixerunt ei : Quia omnes quærunt te.
³⁸ Et ait illis : Eamus in proximos vicos, et civitates, ut et ibi prædicem : ad hoc enim veni.
³⁹ Et erat prædicans in synagogis eorum, et in omni Galilæa, et dæmonia ejiciens.
⁴⁰ Et venit ad eum leprosus deprecans eum : et genu flexo dixit ei : Si vis, potes me mundare.
⁴¹ Jesus autem misertus ejus, extendit manum suam : et tangens eum, ait illi : Volo : mundare.
⁴² Et cum dixisset, statim discessit ab eo lepra, et mundatus est.
⁴³ Et comminatus est ei, statimque ejecit illum,
⁴⁴ et dicit ei : Vide nemini dixeris : sed vade, ostende te principi sacerdotum, et offer pro emundatione tua, quæ præcepit Moyses in testimonium illis.
⁴⁵ At ille egressus cœpit prædicare, et diffamare sermonem, ita ut jam non posset manifeste introire in civitatem, sed foris in desertis locis esset, et conveniebant ad eum undique.