Mc 12 (Vulgate)

¹ Et cœpit illis in parabolis loqui : Vineam pastinavit homo, et circumdedit sepem, et fodit lacum, et ædificavit turrim, et locavit eam agricolis, et peregre profectus est.
² Et misit ad agricolas in tempore servum ut ab agricolis acciperet de fructu vineæ.
³ Qui apprehensum eum ceciderunt, et dimiserunt vacuum.
⁴ Et iterum misit ad illos alium servum : et illum in capite vulneraverunt, et contumeliis affecerunt.
⁵ Et rursum alium misit, et illum occiderunt : et plures alios : quosdam cædentes, alios vero occidentes.
⁶ Adhuc ergo unum habens filium carissimum, et illum misit ad eos novissimum, dicens : Quia reverebuntur filium meum.
⁷ Coloni autem dixerunt ad invicem : Hic est hæres : venite, occidamus eum : et nostra erit hæreditas.
⁸ Et apprehendentes eum, occiderunt : et ejecerunt extra vineam.
⁹ Quid ergo faciet dominus vineæ ? Veniet, et perdet colonos, et dabit vineam aliis.
¹⁰ Nec scripturam hanc legistis : Lapidem quem reprobaverunt ædificantes, hic factus est in caput anguli :
¹¹ a Domino factum est istud, et est mirabile in oculis nostris ?
¹² Et quærebant eum tenere : et timuerunt turbam : cognoverunt enim quoniam ad eos parabolam hanc dixerit. Et relicto eo abierunt.
¹³ Et mittunt ad eum quosdam ex pharisæis, et herodianis, ut eum caperent in verbo.
¹⁴ Qui venientes dicunt ei : Magister, scimus quia verax es, et non curas quemquam : nec enim vides in faciem hominum, sed in veritate viam Dei doces. Licet dari tributum Cæsari, an non dabimus ?
¹⁵ Qui sciens versutiam illorum, ait illis : Quid me tentatis ? afferte mihi denarium ut videam.
¹⁶ At illi attulerunt ei. Et ait illis : Cujus est imago hæc, et inscriptio ? Dicunt ei : Cæsaris.
¹⁷ Respondens autem Jesus dixit illis : Reddite igitur quæ sunt Cæsaris, Cæsari : et quæ sunt Dei, Deo. Et mirabantur super eo.
¹⁸ Et venerunt ad eum sadducæi, qui dicunt resurrectionem non esse : et interrogabant eum, dicentes :
¹⁹ Magister, Moyses nobis scripsit, ut si cujus frater mortuus fuerit, et dimiserit uxorem, et filios non reliquerit, accipiat frater ejus uxorem ipsius, et resuscitet semen fratri suo.
²⁰ Septem ergo fratres erant : et primus accepit uxorem, et mortuus est non relicto semine.
²¹ Et secundus accepit eam, et mortuus est : et nec iste reliquit semen. Et tertius similiter.
²² Et acceperunt eam similiter septem : et non reliquerunt semen. Novissima omnium defuncta est et mulier.
²³ In resurrectione ergo cum resurrexerint, cujus de his erit uxor ? septem enim habuerunt eam uxorem.
²⁴ Et respondens Jesus, ait illis : Nonne ideo erratis, non scientes Scripturas, neque virtutem Dei ?
²⁵ Cum enim a mortuis resurrexerint, neque nubent, neque nubentur, sed sunt sicut angeli in cælis.
²⁶ De mortuis autem quod resurgant, non legistis in libro Moysi, super rubum, quomodo dixerit illi Deus, inquiens : Ego sum Deus Abraham, et Deus Isaac, et Deus Jacob ?
²⁷ Non est Deus mortuorum, sed vivorum. Vos ergo multum erratis.
²⁸ Et accessit unus de scribis, qui audierat illos conquirentes, et videns quoniam bene illis responderit, interrogavit eum quod esset primum omnium mandatum.
²⁹ Jesus autem respondit ei : Quia primum omnium mandatum est : Audi Israël, Dominus Deus tuus, Deus unus est :
³⁰ et diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo, et ex tota anima tua, et ex tota mente tua, et ex tota virtute tua. Hoc est primum mandatum.
³¹ Secundum autem simile est illi : Diliges proximum tuum tamquam teipsum. Majus horum aliud mandatum non est.
³² Et ait illi scriba : Bene, Magister, in veritate dixisti, quia unus est Deus, et non est alius præter eum.
³³ Et ut diligatur ex toto corde, et ex toto intellectu, et ex tota anima, et ex tota fortitudine, et diligere proximum tamquam seipsum, majus est omnibus holocautomatibus, et sacrificiis.
³⁴ Jesus autem videns quod sapienter respondisset, dixit illi : Non es longe a regno Dei. Et nemo jam audebat eum interrogare.
³⁵ Et respondens Jesus dicebat, docens in templo : Quomodo dicunt scribæ Christum filium esse David ?
³⁶ Ipse enim David dicit in Spiritu Sancto : Dixit Dominus Domino meo : Sede a dextris meis, donec ponam inimicos tuos scabellum pedum tuorum.
³⁷ Ipse ergo David dicit eum Dominum, et unde est filius ejus ? Et multa turba eum libenter audivit.
³⁸ Et dicebat eis in doctrina sua : Cavete a scribis, qui volunt in stolis ambulare, et salutari in foro,
³⁹ et in primis cathedris sedere in synagogis, et primos discubitus in cœnis :
⁴⁰ qui devorant domos viduarum sub obtentu prolixæ orationis : hi accipient prolixius judicium.
⁴¹ Et sedens Jesus contra gazophylacium, aspiciebat quomodo turba jactaret æs in gazophylacium, et multi divites jactabant multa.
⁴² Cum venisset autem vidua una pauper, misit duo minuta, quod est quadrans,
⁴³ et convocans discipulos suos, ait illis : Amen dico vobis, quoniam vidua hæc pauper plus omnibus misit, qui miserunt in gazophylacium.
⁴⁴ Omnes enim ex eo, quod abundabat illis, miserunt : hæc vero de penuria sua omnia quæ habuit misit totum victum suum.