Mt 21 (Vulgate)

¹ Et cum appropinquassent Jerosolymis, et venissent Bethphage ad montem Oliveti : tunc Jesus misit duos discipulos,
² dicens eis : Ite in castellum, quod contra vos est, et statim invenietis asinam alligatam, et pullum cum ea : solvite, et adducite mihi :
³ et si quis vobis aliquid dixerit, dicite quia Dominus his opus habet : et confestim dimittet eos.
⁴ Hoc autem totum factum est, ut adimpleretur quod dictum est per prophetam dicentem :
⁵ [Dicite filiæ Sion : Ecce rex tuus venit tibi mansuetus, sedens super asinam, et pullum filium subjugalis.]
⁶ Euntes autem discipuli fecerunt sicut præcepit illis Jesus.
⁷ Et adduxerunt asinam, et pullum : et imposuerunt super eos vestimenta sua, et eum desuper sedere fecerunt.
⁸ Plurima autem turba straverunt vestimenta sua in via : alii autem cædebant ramos de arboribus, et sternebant in via :
⁹ turbæ autem, quæ præcedebant, et quæ sequebantur, clamabant, dicentes : Hosanna filio David : benedictus, qui venit in nomine Domini : hosanna in altissimis.
¹⁰ Et cum intrasset Jerosolymam, commota est universa civitas, dicens : Quis est hic ?
¹¹ Populi autem dicebant : Hic est Jesus propheta a Nazareth Galilææ.
¹² Et intravit Jesus in templum Dei, et ejiciebat omnes vendentes et ementes in templo, et mensas numulariorum, et cathedras vendentium columbas evertit :
¹³ et dicit eis : Scriptum est : Domus mea domus orationis vocabitur : vos autem fecistis illam speluncam latronum.
¹⁴ Et accesserunt ad eum cæci, et claudi in templo : et sanavit eos.
¹⁵ Videntes autem principes sacerdotum et scribæ mirabilia quæ fecit, et pueros clamantes in templo, et dicentes : Hosanna filio David : indignati sunt,
¹⁶ et dixerunt ei : Audis quid isti dicunt ? Jesus autem dixit eis : Utique. Numquam legistis : Quia ex ore infantium et lactentium perfecisti laudem ?
¹⁷ Et relictis illis, abiit foras extra civitatem in Bethaniam : ibique mansit.
¹⁸ Mane autem revertens in civitatem, esuriit.
¹⁹ Et videns fici arborem unam secus viam, venit ad eam : et nihil invenit in ea nisi folia tantum, et ait illi : Numquam ex te fructus nascatur in sempiternum. Et arefacta est continuo ficulnea.
²⁰ Et videntes discipuli, mirati sunt, dicentes : Quomodo continuo aruit ?
²¹ Respondens autem Jesus, ait eis : Amen dico vobis, si habueritis fidem, et non hæsitaveritis, non solum de ficulnea facietis, sed et si monti huic dixeritis : Tolle, et jacta te in mare, fiet.
²² Et omnia quæcumque petieritis in oratione credentes, accipietis.
²³ Et cum venisset in templum, accesserunt ad eum docentem principes sacerdotum, et seniores populi, dicentes : In qua potestate hæc facis ? et quis tibi dedit hanc potestatem ?
²⁴ Respondens Jesus dixit eis : Interrogabo vos et ego unum sermonem : quem si dixeritis mihi, et ego vobis dicam in qua potestate hæc facio.
²⁵ Baptismus Joannis unde erat ? e cælo, an ex hominibus ? At illi cogitabant inter se, dicentes :
²⁶ Si dixerimus, e cælo, dicet nobis : Quare ergo non credidistis illi ? Si autem dixerimus, ex hominibus, timemus turbam : omnes enim habebant Joannem sicut prophetam.
²⁷ Et respondentes Jesu, dixerunt : Nescimus. Ait illis et ipse : Nec ego dico vobis in qua potestate hæc facio.
²⁸ Quid autem vobis videtur ? Homo quidam habebat duos filios, et accedens ad primum, dixit : Fili, vade hodie, operare in vinea mea.
²⁹ Ille autem respondens, ait : Nolo. Postea autem, pœnitentia motus, abiit.
³⁰ Accedens autem ad alterum, dixit similiter. At ille respondens, ait : Eo, domine, et non ivit :
³¹ quis ex duobus fecit voluntatem patris ? Dicunt ei : Primus. Dicit illis Jesus : Amen dico vobis, quia publicani et meretrices præcedent vos in regnum Dei.
³² Venit enim ad vos Joannes in via justitiæ, et non credidistis ei : publicani autem et meretrices crediderunt ei : vos autem videntes nec pœnitentiam habuistis postea, ut crederetis ei.
³³ Aliam parabolam audite : Homo erat paterfamilias, qui plantavit vineam, et sepem circumdedit ei, et fodit in ea torcular, et ædificavit turrim, et locavit eam agricolis, et peregre profectus est.
³⁴ Cum autem tempus fructuum appropinquasset, misit servos suos ad agricolas, ut acciperent fructus ejus.
³⁵ Et agricolæ, apprehensis servis ejus, alium ceciderunt, alium occiderunt, alium vero lapidaverunt.
³⁶ Iterum misit alios servos plures prioribus, et fecerunt illis similiter.
³⁷ Novissime autem misit ad eos filium suum, dicens : Verebuntur filium meum.
³⁸ Agricolæ autem videntes filium dixerunt intra se : Hic est hæres, venite, occidamus eum, et habebimus hæreditatem ejus.
³⁹ Et apprehensum eum ejecerunt extra vineam, et occiderunt.
⁴⁰ Cum ergo venerit dominus vineæ, quid faciet agricolis illis ?
⁴¹ Aiunt illi : Malos male perdet : et vineam suam locabit aliis agricolis, qui reddant ei fructum temporibus suis.
⁴² Dicit illis Jesus : Numquam legistis in Scripturis : [Lapidem quem reprobaverunt ædificantes, hic factus est in caput anguli : a Domino factum est istud, et est mirabile in oculis nostris ?]
⁴³ Ideo dico vobis, quia auferetur a vobis regnum Dei, et dabitur genti facienti fructus ejus.
⁴⁴ Et qui ceciderit super lapidem istum, confringetur : super quem vero ceciderit, conteret eum.
⁴⁵ Et cum audissent principes sacerdotum et pharisæi parabolas ejus, cognoverunt quod de ipsis diceret.
⁴⁶ Et quærentes eum tenere, timuerunt turbas : quoniam sicut prophetam eum habebant.