Ps 48 (Vulgate)

   ¹ In finem, filiis Core. Psalmus.
   ² [Audite hæc, omnes gentes ;
auribus percipite, omnes qui habitatis orbem :
   ³ quique terrigenæ et filii hominum,
simul in unum dives et pauper.
   ⁴ Os meum loquetur sapientiam,
et meditatio cordis mei prudentiam.
   ⁵ Inclinabo in parabolam aurem meam ;
aperiam in psalterio propositionem meam.
   ⁶ Cur timebo in die mala ?
iniquitas calcanei mei circumdabit me.
   ⁷ Qui confidunt in virtute sua,
et in multitudine divitiarum suarum, gloriantur.
   ⁸ Frater non redimit, redimet homo :
non dabit Deo placationem suam,
   ⁹ et pretium redemptionis animæ suæ.
Et laborabit in æternum ;
   ¹⁰ et vivet adhuc in finem.
   ¹¹ Non videbit interitum,
cum viderit sapientes morientes :
simul insipiens et stultus peribunt.
Et relinquent alienis divitias suas,
   ¹² et sepulchra eorum domus illorum in æternum ;
tabernacula eorum in progenie et progenie :
vocaverunt nomina sua in terris suis.
   ¹³ Et homo, cum in honore esset, non intellexit.
Comparatus est jumentis insipientibus,
et similis factus est illis.
   ¹⁴ Hæc via illorum scandalum ipsis ;
et postea in ore suo complacebunt.
   ¹⁵ Sicut oves in inferno positi sunt :
mors depascet eos.
Et dominabuntur eorum justi in matutino ;
et auxilium eorum veterascet in inferno a gloria eorum.
   ¹⁶ Verumtamen Deus redimet animam meam de manu inferi,
cum acceperit me.
   ¹⁷ Ne timueris cum dives factus fuerit homo,
et cum multiplicata fuerit gloria domus ejus :
   ¹⁸ quoniam, cum interierit, non sumet omnia,
neque descendet cum eo gloria ejus.
   ¹⁹ Quia anima ejus in vita ipsius benedicetur ;
confitebitur tibi cum benefeceris ei.
   ²⁰ Introibit usque in progenies patrum suorum ;
et usque in æternum non videbit lumen.
   ²¹ Homo, cum in honore esset, non intellexit.
Comparatus est jumentis insipientibus,
et similis factus est illis.]