Ps 54 (Vulgate)

¹ In finem, in carminibus. Intellectus David.
² [Exaudi, Deus, orationem meam, et ne despexeris deprecationem meam :
³ intende mihi, et exaudi me. Contristatus sum in exercitatione mea, et conturbatus sum
⁴ a voce inimici, et a tribulatione peccatoris. Quoniam declinaverunt in me iniquitates, et in ira molesti erant mihi.
⁵ Cor meum conturbatum est in me, et formido mortis cecidit super me.
⁶ Timor et tremor venerunt super me, et contexerunt me tenebræ.
⁷ Et dixi : Quis dabit mihi pennas sicut columbæ, et volabo, et requiescam ?
⁸ Ecce elongavi fugiens, et mansi in solitudine.
⁹ Exspectabam eum qui salvum me fecit a pusillanimitate spiritus, et tempestate.
¹⁰ Præcipita, Domine ; divide linguas eorum : quoniam vidi iniquitatem et contradictionem in civitate.
¹¹ Die ac nocte circumdabit eam super muros ejus iniquitas ; et labor in medio ejus,
¹² et injustitia : et non defecit de plateis ejus usura et dolus.
¹³ Quoniam si inimicus meus maledixisset mihi, sustinuissem utique. Et si is qui oderat me super me magna locutus fuisset, abscondissem me forsitan ab eo.
¹⁴ Tu vero homo unanimis, dux meus, et notus meus :
¹⁵ qui simul mecum dulces capiebas cibos ; in domo Dei ambulavimus cum consensu.
¹⁶ Veniat mors super illos, et descendant in infernum viventes : quoniam nequitiæ in habitaculis eorum, in medio eorum.
¹⁷ Ego autem ad Deum clamavi, et Dominus salvabit me.
¹⁸ Vespere, et mane, et meridie, narrabo, et annuntiabo ; et exaudiet vocem meam.
¹⁹ Redimet in pace animam meam ab his qui appropinquant mihi : quoniam inter multos erant mecum.
²⁰ Exaudiet Deus, et humiliabit illos, qui est ante sæcula. Non enim est illis commutatio, et non timuerunt Deum.
²¹ Extendit manum suam in retribuendo ; contaminaverunt testamentum ejus :
²² divisi sunt ab ira vultus ejus, et appropinquavit cor illius. Molliti sunt sermones ejus super oleum ; et ipsi sunt jacula.
²³ Jacta super Dominum curam tuam, et ipse te enutriet ; non dabit in æternum fluctuationem justo.
²⁴ Tu vero, Deus, deduces eos in puteum interitus. Viri sanguinum et dolosi non dimidiabunt dies suos ; ego autem sperabo in te, Domine.]