Lv 13 (Vulgate)

¹ Locutusque est Dominus ad Moysen, et Aaron, dicens :
² Homo, in cujus cute et carne ortus fuerit diversus color, sive pustula, aut quasi lucens quippiam, id est, plaga lepræ, adducetur ad Aaron sacerdotem, vel ad unum quemlibet filiorum ejus.
³ Qui cum viderit lepram in cute, et pilos in album mutatos colorem, ipsamque speciem lepræ humiliorem cute et carne reliqua : plaga lepræ est, et ad arbitrium ejus separabitur.
⁴ Sin autem lucens candor fuerit in cute, nec humilior carne reliqua, et pili coloris pristini, recludet eum sacerdos septem diebus :
⁵ et considerabit die septimo : et siquidem lepra ultra non creverit, nec transierit in cute priores terminos, rursum recludet eum septem diebus aliis.
⁶ Et die septimo contemplabitur : si obscurior fuerit lepra, et non creverit in cute, mundabit eum, quia scabies est : lavabitque homo vestimenta sua, et mundus erit.
⁷ Quod si postquam a sacerdote visus est, et redditus munditiæ, iterum lepra creverit : adducetur ad eum,
⁸ et immunditiæ condemnabitur.
⁹ Plaga lepræ si fuerit in homine, adducetur ad sacerdotem,
¹⁰ et videbit eum. Cumque color albus in cute fuerit, et capillorum mutaverit aspectum, ipsa quoque caro viva apparuerit :
¹¹ lepra vetustissima judicabitur, atque inolita cuti. Contaminabit itaque eum sacerdos, et non recludet, quia perspicuæ immunditiæ est.
¹² Sin autem effloruerit discurrens lepra in cute, et operuerit omnem cutem a capite usque ad pedes, quidquid sub aspectum oculorum cadit,
¹³ considerabit eum sacerdos, et teneri lepra mundissima judicabit : eo quod omnis in candorem versa sit, et idcirco homo mundus erit.
¹⁴ Quando vero caro vivens in eo apparuerit,
¹⁵ tunc sacerdotis judicio polluetur, et inter immundos reputabitur : caro enim viva, si lepra aspergitur, immunda est.
¹⁶ Quod si rursum versa fuerit in alborem, et totum hominem operuerit,
¹⁷ considerabit eum sacerdos, et mundum esse decernet.
¹⁸ Caro autem et cutis in qua ulcus natum est, et sanatum,
¹⁹ et in loco ulceris cicatrix alba apparuerit, sive subrufa, adducetur homo ad sacerdotem.
²⁰ Qui cum viderit locum lepræ humiliorem carne reliqua, et pilos versos in candorem, contaminabit eum : plaga enim lepræ orta est in ulcere.
²¹ Quod si pilus coloris est pristini, et cicatrix subobscura, et vicina carne non est humilior, recludet eum septem diebus :
²² et si quidem creverit, adjudicabit eum lepræ ;
²³ sin autem steterit in loco suo, ulceris est cicatrix, et homo mundus erit.
²⁴ Caro autem et cutis, quam ignis exusserit, et sanata albam sive rufam habuerit cicatricem,
²⁵ considerabit eam sacerdos : et ecce versa est in alborem, et locus ejus reliqua cute est humilior, contaminabit eum, quia plaga lepræ in cicatrice orta est.
²⁶ Quod si pilorum color non fuerit immutatus, nec humilior plaga carne reliqua, et ipsa lepræ species fuerit subobscura, recludet eum septem diebus,
²⁷ et die septimo contemplabitur : si creverit in cute lepra, contaminabit eum.
²⁸ Sin autem in loco suo candor steterit non satis clarus, plaga combustionis est, et idcirco mundabitur, quia cicatrix est combusturæ.
²⁹ Vir, sive mulier, in cujus capite vel barba germinaverit lepra, videbit eos sacerdos.
³⁰ Et siquidem humilior fuerit locus carne reliqua, et capillus flavus, solitoque subtilior, contaminabit eos, quia lepra capitis ac barbæ est.
³¹ Sin autem viderit locum maculæ æqualem vicinæ carni, et capillum nigrum : recludet eum septem diebus,
³² et die septimo intuebitur. Si non creverit macula, et capillus sui coloris est, et locus plagæ carni reliquæ æqualis :
³³ radetur homo absque loco maculæ, et includetur septem diebus aliis.
³⁴ Si die septimo visa fuerit stetisse plaga in loco suo, nec humilior carne reliqua, mundabit eum : lotisque vestibus suis, mundus erit.
³⁵ Sin autem post emundationem rursus creverit macula in cute,
³⁶ non quæret amplius utrum capillus in flavum colorem sit immutatus, quia aperte immundus est.
³⁷ Porro si steterit macula, et capilli nigri fuerint, noverit hominem sanatum esse, et confidenter eum pronuntiet mundum.
³⁸ Vir, sive mulier, in cujus cute candor apparuerit,
³⁹ intuebitur eos sacerdos. Si deprehenderit subobscurum alborem lucere in cute, sciat non esse lepram, sed maculam coloris candidi, et hominem mundum.
⁴⁰ Vir, de cujus capite capilli fluunt, calvus et mundus est :
⁴¹ et si a fronte ceciderint pili, recalvaster et mundus est.
⁴² Sin autem in calvitio sive in recalvatione albus vel rufus color fuerit exortus,
⁴³ et hoc sacerdos viderit, condemnabit eum haud dubie lepræ, quæ orta est in calvitio.
⁴⁴ Quicumque ergo maculatus fuerit lepra, et separatus est ad arbitrium sacerdotis,
⁴⁵ habebit vestimenta dissuta, caput nudum, os veste contectum, contaminatum ac sordidum se clamabit.
⁴⁶ Omni tempore quo leprosus est et immundus, solus habitabit extra castra.
⁴⁷ Vestis lanea sive linea, quæ lepram habuerit,
⁴⁸ in stamine atque subtegmine, aut certe pellis, vel quidquid ex pelle confectum est,
⁴⁹ si alba vel rufa macula fuerit infecta, lepra reputabitur, ostendeturque sacerdoti :
⁵⁰ qui consideratam recludet septem diebus :
⁵¹ et die septimo rursus aspiciens, si deprehenderit crevisse, lepra perseverans est : pollutum judicabit vestimentum, et omne in quo fuerit inventa :
⁵² et idcirco comburetur flammis.
⁵³ Quod si eam viderit non crevisse,
⁵⁴ præcipiet, et lavabunt id in quo lepra est, recludetque illud septem diebus aliis.
⁵⁵ Et cum viderit faciem quidem pristinam non reversam, nec tamen crevisse lepram, immundum judicabit, et igne comburet, eo quod infusa sit in superficie vestimenti, vel per totum, lepra.
⁵⁶ Sin autem obscurior fuerit locus lepræ, postquam vestis est lota, abrumpet eum, et a solido dividet.
⁵⁷ Quod si ultra apparuerit in his locis, quæ prius immaculata erant, lepra volatilis et vaga, debet igne comburi.
⁵⁸ Si cessaverit, lavabit aqua ea, quæ pura sunt, secundo, et munda erunt.
⁵⁹ Ista est lex lepræ vestimenti lanei et linei, staminis, atque subtegminis, omnisque supellectilis pelliceæ, quomodo mundari debeat, vel contaminari.