Ps 139 (Vulgate)

¹ In finem. Psalmus David.
² [Eripe me, Domine, ab homine malo ; a viro iniquo eripe me.
³ Qui cogitaverunt iniquitates in corde, tota die constituebant prælia.
⁴ Acuerunt linguas suas sicut serpentis ; venenum aspidum sub labiis eorum.
⁵ Custodi me, Domine, de manu peccatoris, et ab hominibus iniquis eripe me. Qui cogitaverunt supplantare gressus meos :
⁶ absconderunt superbi laqueum mihi. Et funes extenderunt in laqueum ; juxta iter, scandalum posuerunt mihi.
⁷ Dixi Domino : Deus meus es tu ; exaudi, Domine, vocem deprecationis meæ.
⁸ Domine, Domine, virtus salutis meæ, obumbrasti super caput meum in die belli.
⁹ Ne tradas me, Domine, a desiderio meo peccatori : cogitaverunt contra me ; ne derelinquas me, ne forte exaltentur.
¹⁰ Caput circuitus eorum : labor labiorum ipsorum operiet eos.
¹¹ Cadent super eos carbones ; in ignem dejicies eos : in miseriis non subsistent.
¹² Vir linguosus non dirigetur in terra ; virum injustum mala capient in interitu.
¹³ Cognovi quia faciet Dominus judicium inopis, et vindictam pauperum.
¹⁴ Verumtamen justi confitebuntur nomini tuo, et habitabunt recti cum vultu tuo.]