Lueur.org - Un éclairage sur la foi

Comparer

Psaumes 142

Ps 142 (King James)

1 I cried unto the LORD with my voice; with my voice unto the LORD did I make my supplication.
2 I poured out my complaint before him; I shewed before him my trouble.
3 When my spirit was overwhelmed within me, then thou knewest my path. In the way wherein I walked have they privily laid a snare for me.
4 I looked on my right hand, and beheld, but there was no man that would know me: refuge failed me; no man cared for my soul.
5 I cried unto thee, O LORD: I said, Thou art my refuge and my portion in the land of the living.
6 Attend unto my cry; for I am brought very low: deliver me from my persecutors; for they are stronger than I.
7 Bring my soul out of prison, that I may praise thy name: the righteous shall compass me about; for thou shalt deal bountifully with me.

Ps 142 (Segond 21)

Prière dans la détresse

1 Cantique de David, lorsqu'il se trouvait dans la grotte. Prière.
2 A pleine voix je crie à l'Eternel, à pleine voix j'implore l'Eternel.
3 Je lui expose ma plainte, je lui raconte ma détresse.
4 Quand mon esprit est abattu en moi, toi, tu connais mon sentier. Sur la route où je marche, on m'a tendu un piège.
5 Regarde à droite et constate-le: personne ne me reconnaît, je ne sais plus où trouver refuge, personne ne s'inquiète pour ma vie.
6 Eternel, c'est à toi que je crie. Je dis: «Tu es mon abri, ma part au pays des vivants.»
7 Sois attentif à mes cris, car je suis bien faible! Délivre-moi de ceux qui me poursuivent, car ils sont plus forts que moi!
8 Fais-moi sortir de ma prison afin que je célèbre ton nom! Les justes viendront m'entourer quand tu m'auras fait du bien.

Ps 142 (Vulgate)

1 Psalmus David, quando persequebatur eum Absalom filius ejus. [Domine, exaudi orationem meam ; auribus percipe obsecrationem meam in veritate tua ; exaudi me in tua justitia.
2 Et non intres in judicium cum servo tuo, quia non justificabitur in conspectu tuo omnis vivens.
3 Quia persecutus est inimicus animam meam ; humiliavit in terra vitam meam ; collocavit me in obscuris, sicut mortuos sæculi.
4 Et anxiatus est super me spiritus meus ; in me turbatum est cor meum.
5 Memor fui dierum antiquorum ; meditatus sum in omnibus operibus tuis : in factis manuum tuarum meditabar.
6 Expandi manus meas ad te ; anima mea sicut terra sine aqua tibi.
7 Velociter exaudi me, Domine ; defecit spiritus meus. Non avertas faciem tuam a me, et similis ero descendentibus in lacum.
8 Auditam fac mihi mane misericordiam tuam, quia in te speravi. Notam fac mihi viam in qua ambulem, quia ad te levavi animam meam.
9 Eripe me de inimicis meis, Domine : ad te confugi.
10 Doce me facere voluntatem tuam, quia Deus meus es tu. Spiritus tuus bonus deducet me in terram rectam.
11 Propter nomen tuum, Domine, vivificabis me : in æquitate tua, educes de tribulatione animam meam,
12 et in misericordia tua disperdes inimicos meos, et perdes omnes qui tribulant animam meam, quoniam ego servus tuus sum.]

La versification des traductions pouvant varier, l'alignement ne correspond parfois pas à la même phrase.

Afficher une version unique pour accéder aux notes et références croisées