Ps 48 (Vulgate)

¹ In finem, filiis Core. Psalmus.
² [Audite hæc, omnes gentes ; auribus percipite, omnes qui habitatis orbem :
³ quique terrigenæ et filii hominum, simul in unum dives et pauper.
⁴ Os meum loquetur sapientiam, et meditatio cordis mei prudentiam.
⁵ Inclinabo in parabolam aurem meam ; aperiam in psalterio propositionem meam.
⁶ Cur timebo in die mala ? iniquitas calcanei mei circumdabit me.
⁷ Qui confidunt in virtute sua, et in multitudine divitiarum suarum, gloriantur.
⁸ Frater non redimit, redimet homo : non dabit Deo placationem suam,
⁹ et pretium redemptionis animæ suæ. Et laborabit in æternum ;
¹⁰ et vivet adhuc in finem.
¹¹ Non videbit interitum, cum viderit sapientes morientes : simul insipiens et stultus peribunt. Et relinquent alienis divitias suas,
¹² et sepulchra eorum domus illorum in æternum ; tabernacula eorum in progenie et progenie : vocaverunt nomina sua in terris suis.
¹³ Et homo, cum in honore esset, non intellexit. Comparatus est jumentis insipientibus, et similis factus est illis.
¹⁴ Hæc via illorum scandalum ipsis ; et postea in ore suo complacebunt.
¹⁵ Sicut oves in inferno positi sunt : mors depascet eos. Et dominabuntur eorum justi in matutino ; et auxilium eorum veterascet in inferno a gloria eorum.
¹⁶ Verumtamen Deus redimet animam meam de manu inferi, cum acceperit me.
¹⁷ Ne timueris cum dives factus fuerit homo, et cum multiplicata fuerit gloria domus ejus :
¹⁸ quoniam, cum interierit, non sumet omnia, neque descendet cum eo gloria ejus.
¹⁹ Quia anima ejus in vita ipsius benedicetur ; confitebitur tibi cum benefeceris ei.
²⁰ Introibit usque in progenies patrum suorum ; et usque in æternum non videbit lumen.
²¹ Homo, cum in honore esset, non intellexit. Comparatus est jumentis insipientibus, et similis factus est illis.]