Ps 62 (Vulgate)

¹ Psalmus David, cum esset in deserto Idumææ.
² [Deus, Deus meus, ad te de luce vigilo. Sitivit in te anima mea ; quam multipliciter tibi caro mea !
³ In terra deserta, et invia, et inaquosa, sic in sancto apparui tibi, ut viderem virtutem tuam et gloriam tuam.
⁴ Quoniam melior est misericordia tua super vitas, labia mea laudabunt te.
⁵ Sic benedicam te in vita mea, et in nomine tuo levabo manus meas.
⁶ Sicut adipe et pinguedine repleatur anima mea, et labiis exsultationis laudabit os meum.
⁷ Si memor fui tui super stratum meum, in matutinis meditabor in te.
⁸ Quia fuisti adjutor meus, et in velamento alarum tuarum exsultabo.
⁹ Adhæsit anima mea post te ; me suscepit dextera tua.
¹⁰ Ipsi vero in vanum quæsierunt animam meam : introibunt in inferiora terræ ;
¹¹ tradentur in manus gladii : partes vulpium erunt.
¹² Rex vero lætabitur in Deo ; laudabuntur omnes qui jurant in eo : quia obstructum est os loquentium iniqua.]