Lueur.org - Un éclairage sur la foi

Comparer

Psaumes 88

Ps 88 (King James)

1 O lord God of my salvation, I have cried day and night before thee:
2 Let my prayer come before thee: incline thine ear unto my cry;
3 For my soul is full of troubles: and my life draweth nigh unto the grave.
4 I am counted with them that go down into the pit: I am as a man that hath no strength:
5 Free among the dead, like the slain that lie in the grave, whom thou rememberest no more: and they are cut off from thy hand.
6 Thou hast laid me in the lowest pit, in darkness, in the deeps.
7 Thy wrath lieth hard upon me, and thou hast afflicted me with all thy waves. Selah.
8 Thou hast put away mine acquaintance far from me; thou hast made me an abomination unto them: I am shut up, and I cannot come forth.
9 Mine eye mourneth by reason of affliction: LORD, I have called daily upon thee, I have stretched out my hands unto thee.
10 Wilt thou shew wonders to the dead? shall the dead arise and praise thee? Selah.
11 Shall thy lovingkindness be declared in the grave? or thy faithfulness in destruction?
12 Shall thy wonders be known in the dark? and thy righteousness in the land of forgetfulness?
13 But unto thee have I cried, O LORD; and in the morning shall my prayer prevent thee.
14 LORD, why castest thou off my soul? why hidest thou thy face from me?
15 I am afflicted and ready to die from my youth up: while I suffer thy terrors I am distracted.
16 Thy fierce wrath goeth over me; thy terrors have cut me off.
17 They came round about me daily like water; they compassed me about together.
18 Lover and friend hast thou put far from me, and mine acquaintance into darkness.

Ps 88 (Martin)

David se représente comme étant réduit aux dernières extrémités.

1 Maskil d'Héman Ezrahite, [qui est] un Cantique de Psaume, [donné] au maître chantre d'entre les enfants de Coré, [pour le chanter] sur Mahalath-lehannoth.
2 Eternel ! Dieu de ma délivrance, je crie jour et nuit devant toi.
3 Que ma prière vienne en ta présence ; ouvre ton oreille à mon cri.
4 Car mon âme a tout son saoul de maux, et ma vie est venue jusqu'au sépulcre.
5 On m'a mis au rang de ceux qui descendent en la fosse ; je suis devenu comme un homme qui n'a plus de vigueur ;
6 Placé parmi les morts, comme les blessés à mort couchés au sépulcre, desquels il ne te souvient plus, et qui sont retranchés par ta main.
7 Tu m'as mis en une fosse des plus basses, dans des lieux ténébreux, dans des lieux profonds.
8 Ta fureur s'est jetée sur moi, et tu m'as accablé de tous tes flots ; Sélah.
9 Tu as éloigné de moi ceux de qui j'étais connu, tu m'as mis en une extrême abomination devant eux ; je suis enfermé tellement, que je ne puis sortir.
10 Mon oeil languit d'affliction ; Eternel ! je crie à toi tout le jour, j'étends mes mains vers toi.
11 Feras-tu un miracle envers les morts ? ou les trépassés se relèveront-ils pour te célébrer ? Sélah.
12 Racontera-t-on ta miséricorde dans le sépulcre ? [et] ta fidélité dans le tombeau ?
13 Connaîtra-t-on tes merveilles dans les ténèbres ; et ta justice au pays d'oubli ?
14 Mais moi, ô Eternel ! je crie à toi, ma prière te prévient dès le matin.
15 Eternel ! pourquoi rejettes-tu mon âme, pourquoi caches-tu ta face de moi ?
16 Je suis affligé et comme rendant l'esprit dès ma jeunesse ; j'ai été exposé à tes terreurs, et je ne sais où j'en suis.
17 Les ardeurs de ta [colère] sont passées sur moi, et tes frayeurs m'ont retranché.
18 Ils m'ont tout le jour environné comme des eaux, ils m'ont entouré tous ensemble.
19 Tu as éloigné de moi mon ami, même mon intime ami, et ceux de qui je suis connu me sont des ténèbres.

Ps 88 (Vulgate)

1 Intellectus Ethan Ezrahitæ.
2 [Misericordias Domini in æternum cantabo ; in generationem et generationem annuntiabo veritatem tuam in ore meo.
3 Quoniam dixisti : In æternum misericordia ædificabitur in cælis ; præparabitur veritas tua in eis.
4 Disposui testamentum electis meis ; juravi David servo meo :
5 Usque in æternum præparabo semen tuum, et ædificabo in generationem et generationem sedem tuam.
6 Confitebuntur cæli mirabilia tua, Domine ; etenim veritatem tuam in ecclesia sanctorum.
7 Quoniam quis in nubibus æquabitur Domino ; similis erit Deo in filiis Dei ?
8 Deus, qui glorificatur in consilio sanctorum, magnus et terribilis super omnes qui in circuitu ejus sunt.
9 Domine Deus virtutum, quis similis tibi ? potens es, Domine, et veritas tua in circuitu tuo.
10 Tu dominaris potestati maris ; motum autem fluctuum ejus tu mitigas.
11 Tu humiliasti, sicut vulneratum, superbum ; in brachio virtutis tuæ dispersisti inimicos tuos.
12 Tui sunt cæli, et tua est terra : orbem terræ, et plenitudinem ejus tu fundasti ;
13 aquilonem et mare tu creasti. Thabor et Hermon in nomine tuo exsultabunt :
14 tuum brachium cum potentia. Firmetur manus tua, et exaltetur dextera tua :
15 justitia et judicium præparatio sedis tuæ : misericordia et veritas præcedent faciem tuam.
16 Beatus populus qui scit jubilationem : Domine, in lumine vultus tui ambulabunt,
17 et in nomine tuo exsultabunt tota die, et in justitia tua exaltabuntur.
18 Quoniam gloria virtutis eorum tu es, et in beneplacito tuo exaltabitur cornu nostrum.
19 Quia Domini est assumptio nostra, et sancti Israël regis nostri.
20 Tunc locutus es in visione sanctis tuis, et dixisti : Posui adjutorium in potente, et exaltavi electum de plebe mea.
21 Inveni David, servum meum ; oleo sancto meo unxi eum.
22 Manus enim mea auxiliabitur ei, et brachium meum confortabit eum.
23 Nihil proficiet inimicus in eo, et filius iniquitatis non apponet nocere ei.
24 Et concidam a facie ipsius inimicos ejus, et odientes eum in fugam convertam.
25 Et veritas mea et misericordia mea cum ipso, et in nomine meo exaltabitur cornu ejus.
26 Et ponam in mari manum ejus, et in fluminibus dexteram ejus.
27 Ipse invocabit me : Pater meus es tu, Deus meus, et susceptor salutis meæ.
28 Et ego primogenitum ponam illum, excelsum præ regibus terræ.
29 In æternum servabo illi misericordiam meam, et testamentum meum fidele ipsi.
30 Et ponam in sæculum sæculi semen ejus, et thronum ejus sicut dies cæli.
31 Si autem dereliquerint filii ejus legem meam, et in judiciis meis non ambulaverint ;
32 si justitias meas profanaverint, et mandata mea non custodierint :
33 visitabo in virga iniquitates eorum, et in verberibus peccata eorum ;
34 misericordiam autem meam non dispergam ab eo, neque nocebo in veritate mea,
35 neque profanabo testamentum meum : et quæ procedunt de labiis meis non faciam irrita.
36 Semel juravi in sancto meo, si David mentiar :
37 semen ejus in æternum manebit.
38 Et thronus ejus sicut sol in conspectu meo, et sicut luna perfecta in æternum, et testis in cælo fidelis.
39 Tu vero repulisti et despexisti ; distulisti christum tuum.
40 Evertisti testamentum servi tui ; profanasti in terra sanctuarium ejus.
41 Destruxisti omnes sepes ejus ; posuisti firmamentum ejus formidinem.
42 Diripuerunt eum omnes transeuntes viam ; factus est opprobrium vicinis suis.
43 Exaltasti dexteram deprimentium eum ; lætificasti omnes inimicos ejus.
44 Avertisti adjutorium gladii ejus, et non es auxiliatus ei in bello.
45 Destruxisti eum ab emundatione, et sedem ejus in terram collisisti.
46 Minorasti dies temporis ejus ; perfudisti eum confusione.
47 Usquequo, Domine, avertis in finem ? exardescet sicut ignis ira tua ?
48 Memorare quæ mea substantia : numquid enim vane constituisti omnes filios hominum ?
49 Quis est homo qui vivet et non videbit mortem ? eruet animam suam de manu inferi ?
50 Ubi sunt misericordiæ tuæ antiquæ, Domine, sicut jurasti David in veritate tua ?
51 Memor esto, Domine, opprobrii servorum tuorum, quod continui in sinu meo, multarum gentium :
52 quod exprobraverunt inimici tui, Domine ; quod exprobraverunt commutationem christi tui.
53 Benedictus Dominus in æternum. Fiat, fiat.]

La versification des traductions pouvant varier, l'alignement ne correspond parfois pas à la même phrase.

Afficher une version unique pour accéder aux notes et références croisées