¹ Sectamini caritatem, æmulamini spiritualia : magis autem ut prophetetis.
   ² Qui enim loquitur lingua, non hominibus loquitur, sed Deo : nemo enim audit. Spiritu autem loquitur mysteria.
   ³ Nam qui prophetat, hominibus loquitur ad ædificationem, et exhortationem, et consolationem.
   ⁴ Qui loquitur lingua, semetipsum ædificat : qui autem prophetat, ecclesiam Dei ædificat.
   ⁵ Volo autem omnes vos loqui linguis : magis autem prophetare. Nam major est qui prophetat, quam qui loquitur linguis ; nisi forte interpretetur ut ecclesia ædificationem accipiat.
   ⁶ Nunc autem, fratres, si venero ad vos linguis loquens : quid vobis prodero, nisi vobis loquar aut in revelatione, aut in scientia, aut in prophetia, aut in doctrina ?
   ⁷ Tamen quæ sine anima sunt vocem dantia, sive tibia, sive cithara ; nisi distinctionem sonituum dederint, quomodo scietur id quod canitur, aut quod citharizatur ?
   ⁸ Etenim si incertam vocem det tuba, quis parabit se ad bellum ?
   ⁹ Ita et vos per linguam nisi manifestum sermonem dederitis : quomodo scietur id quod dicitur ? eritis enim in aëra loquentes.
   ¹⁰ Tam multa, ut puta genera linguarum sunt in hoc mundo : et nihil sine voce est.
   ¹¹ Si ergo nesciero virtutem vocis, ero ei, cui loquor, barbarus : et qui loquitur, mihi barbarus.
   ¹² Sic et vos, quoniam æmulatores estis spirituum, ad ædificationem ecclesiæ quærite ut abundetis.
   ¹³ Et ideo qui loquitur lingua, oret ut interpretetur.
   ¹⁴ Nam si orem lingua, spiritus meus orat, mens autem mea sine fructu est.
   ¹⁵ Quid ergo est ? Orabo spiritu, orabo et mente : psallam spiritu, psallam et mente.
   ¹⁶ Ceterum si benedixeris spiritu, qui supplet locum idiotæ, quomodo dicet : Amen, super tuam benedictionem ? quoniam quid dicas, nescit.
   ¹⁷ Nam tu quidem bene gratias agis, sed alter non ædificatur.
   ¹⁸ Gratias ago Deo meo, quod omnium vestrum lingua loquor.
   ¹⁹ Sed in ecclesia volo quinque verba sensu meo loqui, ut et alios instruam : quam decem millia verborum in lingua.
   ²⁰ Fratres, nolite pueri effici sensibus, sed malitia parvuli estote : sensibus autem perfecti estote.
   ²¹ In lege scriptum est : Quoniam in aliis linguis et labiis aliis loquar populo huic : et nec sic exaudient me, dicit Dominus.
   ²² Itaque linguæ in signum sunt non fidelibus, sed infidelibus : prophetiæ autem non infidelibus, sed fidelibus.
   ²³ Si ergo conveniat universa ecclesia in unum, et omnes linguis loquantur, intrent autem idiotæ, aut infideles : nonne dicent quod insanitis ?
   ²⁴ Si autem omnes prophetent, intret autem quis infidelis, vel idiota, convincitur ab omnibus, dijudicatur ab omnibus :
   ²⁵ occulta cordis ejus manifesta fiunt : et ita cadens in faciem adorabit Deum, pronuntians quod vere Deus in vobis sit.
   ²⁶ Quid ergo est, fratres ? Cum convenitis, unusquisque vestrum psalmum habet, doctrinam habet, apocalypsim habet, linguam habet, interpretationem habet : omnia ad ædificationem fiant.
   ²⁷ Sive lingua quis loquitur, secundum duos, aut ut multum tres, et per partes, et unus interpretetur.
   ²⁸ Si autem non fuerit interpres, taceat in ecclesia : sibi autem loquatur, et Deo.
   ²⁹ Prophetæ autem duo, aut tres dicant, et ceteri dijudicent.
   ³⁰ Quod si alii revelatum fuerit sedenti, prior taceat.
   ³¹ Potestis enim omnes per singulos prophetare : ut omnes discant, et omnes exhortentur :
   ³² et spiritus prophetarum prophetis subjecti sunt.
   ³³ Non enim est dissensionis Deus, sed pacis : sicut et in omnibus ecclesiis sanctorum doceo.
   ³⁴ Mulieres in ecclesiis taceant, non enim permittitur eis loqui, sed subditas esse, sicut et lex dicit.
   ³⁵ Si quid autem volunt discere, domi viros suos interrogent. Turpe est enim mulieri loqui in ecclesia.
   ³⁶ An a vobis verbum Dei processit ? aut in vos solos pervenit ?
   ³⁷ Si quis videtur propheta esse, aut spiritualis, cognoscat quæ scribo vobis, quia Domini sunt mandata.
   ³⁸ Si quis autem ignorat, ignorabitur.
   ³⁹ Itaque fratres æmulamini prophetare : et loqui linguis nolite prohibere.
   ⁴⁰ Omnia autem honeste, et secundum ordinem fiant.