¹ Notam autem facimus vobis, fratres, gratiam Dei, quæ data est in ecclesiis Macedoniæ :
   ² quod in multo experimento tribulationis abundantia gaudii ipsorum fuit, et altissima paupertas eorum, abundavit in divitias simplicitatis eorum :
   ³ quia secundum virtutem testimonium illis reddo, et supra virtutem voluntarii fuerunt,
   ⁴ cum multa exhortatione obsecrantes nos gratiam, et communicationem ministerii, quod fit in sanctos.
   ⁵ Et non sicut speravimus, sed semetipsos dederunt primum Domino, deinde nobis per voluntatem Dei,
   ⁶ ita ut rogaremus Titum, ut quemadmodum cœpit, ita et perficiat in vobis etiam gratiam istam.
   ⁷ Sed sicut in omnibus abundatis fide, et sermone, et scientia, et omni sollicitudine, insuper et caritate vestra in nos, ut et in hac gratia abundetis.
   ⁸ Non quasi imperans dico : sed per aliorum sollicitudinem, etiam vestræ caritatis ingenium bonum comprobans.
   ⁹ Scitis enim gratiam Domini nostri Jesu Christi, quoniam propter vos egenus factus est, cum esset dives, ut illius inopia vos divites essetis.
   ¹⁰ Et consilium in hoc do : hoc enim vobis utile est, qui non solum facere, sed et velle cœpistis ab anno priore :
   ¹¹ nunc vero et facto perficite : ut quemadmodum promptus est animus voluntatis, ita sit et perficiendi ex eo quod habetis.
   ¹² Si enim voluntas prompta est, secundum id quod habet, accepta est, non secundum id quod non habet.
   ¹³ Non enim ut aliis sit remissio, vobis autem tribulatio, sed ex æqualitate.
   ¹⁴ In præsenti tempore vestra abundantia illorum inopiam suppleat : ut et illorum abundantia vestræ inopiæ sit supplementum, ut fiat æqualitas, sicut scriptum est :
   ¹⁵ Qui multum, non abundavit : et qui modicum, non minoravit.
   ¹⁶ Gratias autem Deo, qui dedit eamdem sollicitudinem pro vobis in corde Titi,
   ¹⁷ quoniam exhortationem quidem suscepit : sed cum sollicitior esset, sua voluntate profectus est ad vos.
   ¹⁸ Misimus etiam cum illo fratrem, cujus laus est in Evangelio per omnes ecclesias :
   ¹⁹ non solum autem, sed et ordinatus est ab ecclesiis comes peregrinationis nostræ in hanc gratiam, quæ ministratur a nobis ad Domini gloriam, et destinatam voluntatem nostram :
   ²⁰ devitantes hoc, ne quis nos vituperet in hac plenitudine, quæ ministratur a nobis.
   ²¹ Providemus enim bona non solum coram Deo, sed etiam coram hominibus.
   ²² Misimus autem cum illis et fratrem nostrum, quem probavimus in multis sæpe sollicitum esse : nunc autem multo sollicitiorem, confidentia multa in vos,
   ²³ sive pro Tito, qui est socius meus, et in vos adjutor, sive fratres nostri, Apostoli ecclesiarum, gloria Christi.
   ²⁴ Ostensionem ergo, quæ est caritatis vestræ, et nostræ gloriæ pro vobis, in illos ostendite in faciem ecclesiarum.