Ct 8 (Vulgate)

   ¹ [Quis mihi det te fratrem meum,
sugentem ubera matris meæ,
ut inveniam te foris, et deosculer te,
et jam me nemo despiciat ?
   ² Apprehendam te, et ducam in domum matris meæ :
ibi me docebis,
et dabo tibi poculum ex vino condito,
et mustum malorum granatorum meorum.
   ³ Læva ejus sub capite meo,
et dextera illius amplexabitur me.
   ⁴ Adjuro vos, filiæ Jerusalem,
ne suscitetis, neque evigilare faciatis dilectam,
donec ipsa velit.
   ⁵ Quæ est ista quæ ascendit de deserto, deliciis affluens,
innixa super dilectum suum ?
Sub arbore malo suscitavi te ;
ibi corrupta est mater tua,
ibi violata est genitrix tua.
   ⁶ Pone me ut signaculum super cor tuum,
ut signaculum super brachium tuum,
quia fortis est ut mors dilectio,
dura sicut infernus æmulatio :
lampades ejus lampades ignis atque flammarum.
   ⁷ Aquæ multæ non potuerunt extinguere caritatem,
nec flumina obruent illam.
Si dederit homo omnem substantiam domus suæ pro dilectione,
quasi nihil despiciet eam.
   ⁸ Soror nostra parva,
et ubera non habet ;
quid faciemus sorori nostræ
in die quando alloquenda est ?
   ⁹ Si murus est,
ædificemus super eum propugnacula argentea ;
si ostium est, compingamus illud tabulis cedrinis.
   ¹⁰ Ego murus, et ubera mea sicut turris,
ex quo facta sum coram eo, quasi pacem reperiens.
   ¹¹ Vinea fuit pacifico in ea quæ habet populos :
tradidit eam custodibus ;
vir affert pro fructu ejus mille argenteos.
   ¹² Vinea mea coram me est.
Mille tui pacifici,
et ducenti his qui custodiunt fructus ejus.
   ¹³ Quæ habitas in hortis, amici auscultant ;
fac me audire vocem tuam.
   ¹⁴ Fuge, dilecte mi, et assimilare capreæ,
hinnuloque cervorum super montes aromatum.]