VULC ¹ [Et nunc hæc dicit Dominus
creans te, Jacob,
et formans te, Israël :
Noli timere, quia redemi te,
et vocavi te nomine tuo : meus es tu.

VULC ² Cum transieris per aquas, tecum ero,
et flumina non operient te ;
cum ambulaveris in igne, non combureris, et flamma non ardebit in te.

VULC ³ Quia ego Dominus Deus tuus,
Sanctus Israël, salvator tuus,
dedi propitiationem tuam Ægyptum,
Æthiopiam, et Saba, pro te.

VULC ⁴ Ex quo honorabilis factus es in oculis meis,
et gloriosus, ego dilexi te,
et dabo homines pro te,
et populos pro anima tua.

VULC ⁵ Noli timere, quia ego tecum sum ;
ab oriente adducam semen tuum,
et ab occidente congregabo te.

VULC ⁶ Dicam aquiloni : Da ;
et austro : Noli prohibere :
affer filios meos de longinquo,
et filias meas ab extremis terræ.

VULC ⁷ Et omnem qui invocat nomen meum,
in gloriam meam creavi eum, formavi eum, et feci eum.

VULC ⁸ Educ foras populum cæcum, et oculos habentem ;
surdum, et aures ei sunt.

VULC ⁹ Omnes gentes congregatæ sunt simul,
et collectæ sunt tribus.
Quis in vobis annuntiet istud,
et quæ prima sunt audire nos faciet ?
Dent testes eorum, justificentur,
et audiant, et dicant : Vere.

VULC ¹⁰ Vos testes mei, dicit Dominus,
et servus meus quem elegi :
ut sciatis, et credatis mihi,
et intelligatis quia ego ipse sum ;
ante me non est formatus Deus,
et post me non erit.

VULC ¹¹ Ego sum, ego sum Dominus,
et non est absque me salvator.

VULC ¹² Ego annuntiavi, et salvavi ; auditum feci,
et non fuit in vobis alienus :
vos testes mei, dicit Dominus,
et ego Deus.

VULC ¹³ Et ab initio ego ipse,
et non est qui de manu mea eruat.
Operabor, et quis avertet illud ?]

VULC ¹⁴ [Hæc dicit Dominus, redemptor vester,
Sanctus Israël :
Propter vos misi in Babylonem,
et detraxi vectes universos,
et Chaldæos in navibus suis gloriantes.

VULC ¹⁵ Ego Dominus, Sanctus vester,
creans Israël, rex vester.

VULC ¹⁶ Hæc dicit Dominus,
qui dedit in mari viam,
et in aquis torrentibus semitam ;

VULC ¹⁷ qui eduxit quadrigam et equum,
agmen et robustum :
simul obdormierunt, nec resurgent ;
contriti sunt quasi linum, et extincti sunt.

VULC ¹⁸ Ne memineritis priorum,
et antiqua ne intueamini.

VULC ¹⁹ Ecce ego facio nova,
et nunc orientur, utique cognoscetis ea :
ponam in deserto viam,
et in invio flumina.

VULC ²⁰ Glorificabit me bestia agri,
dracones, et struthiones :
quia dedi in deserto aquas,
flumina in invio,
ut darem potum populo meo, electo meo.

VULC ²¹ Populum istum formavi mihi :
laudem meam narrabit.]

VULC ²² [Non me invocasti, Jacob,
nec laborasti in me, Israël.

VULC ²³ Non obtulisti mihi arietem holocausti tui,
et victimis tuis non glorificasti me ;
non te servire feci in oblatione,
nec laborem tibi præbui in thure.

VULC ²⁴ Non emisti mihi argento calamum,
et adipe victimarum tuarum non inebriasti me :
verumtamen servire me fecisti in peccatis tuis ;
præbuisti mihi laborem in iniquitatibus tuis.

VULC ²⁵ Ego sum, ego sum ipse qui deleo iniquitates tuas propter me,
et peccatorum tuorum non recordabor.

VULC ²⁶ Reduc me in memoriam, et judicemur simul :
narra si quid habes ut justificeris.

VULC ²⁷ Pater tuus primus peccavit,
et interpretes tui prævaricati sunt in me :

VULC ²⁸ et contaminavi principes sanctos ;
dedi ad internecionem Jacob,
et Israël in blasphemiam.]