VULC ¹ Et dixit Dominus ad me : Sume tibi librum grandem, et scribe in eo stylo hominis : Velociter spolia detrahe, cito prædare.

VULC ² Et adhibui mihi testes fideles, Uriam sacerdotem, et Zachariam, filium Barachiæ :

VULC ³ et accessi ad prophetissam, et concepit, et peperit filium. Et dixit Dominus ad me : Voca nomen ejus : Accelera spolia detrahere ; Festina prædari :

VULC ⁴ quia antequam sciat puer vocare patrem suum et matrem suam, auferetur fortitudo Damasci, et spolia Samariæ, coram rege Assyriorum.

VULC ⁵ Et adjecit Dominus loqui ad me adhuc, dicens :

VULC ⁶ [Pro eo quod abjecit populus iste
aquas Siloë, quæ vadunt cum silentio,
et assumpsit magis Rasin,
et filium Romeliæ :

VULC ⁷ propter hoc ecce Dominus adducet super eos
aquas fluminis fortes et multas,
regem Assyriorum, et omnem gloriam ejus,
et ascendet super omnes rivos ejus,
et fluet super universas ripas ejus ;

VULC ⁸ et ibit per Judam, inundans, et transiens :
usque ad collum veniet.
Et erit extensio alarum ejus
implens latitudinem terræ tuæ, o Emmanuel !

VULC ⁹ Congregamini, populi, et vincimini ;
et audite, universæ procul terræ :
confortamini, et vincimini ;
accingite vos, et vincimini.

VULC ¹⁰ Inite consilium, et dissipabitur ;
loquimini verbum, et non fiet :
quia nobiscum Deus.

VULC ¹¹ Hæc enim ait Dominus ad me : Sicut in manu forti erudivit me,
ne irem in via populi hujus, dicens :

VULC ¹² Non dicatis : Conjuratio ;
omnia enim quæ loquitur populus iste, conjuratio est :
et timorem ejus ne timeatis, neque paveatis.

VULC ¹³ Dominum exercituum ipsum sanctificate ;
ipse pavor vester, et ipse terror vester :

VULC ¹⁴ et erit vobis in sanctificationem ;
in lapidem autem offensionis, et in petram scandali,
duabus domibus Israël ;
in laqueum et in ruinam habitantibus Jerusalem.

VULC ¹⁵ Et offendent ex eis plurimi,
et cadent, et conterentur,
et irretientur, et capientur.

VULC ¹⁶ Liga testimonium,
signa legem in discipulis meis.

VULC ¹⁷ Et exspectabo Dominum qui abscondit faciem suam
a domo Jacob, et præstolabor eum.

VULC ¹⁸ Ecce ego et pueri mei quos dedit mihi Dominus
in signum, et in portentum Israël
a Domino exercituum,
qui habitat in monte Sion :

VULC ¹⁹ et cum dixerint ad vos :
Quærite a pythonibus
et a divinis qui strident in incantationibus suis :
numquid non populus a Deo suo requiret,
pro vivis a mortuis ?

VULC ²⁰ ad legem magis et ad testimonium.
Quod si non dixerint juxta verbum hoc,
non erit eis matutina lux.

VULC ²¹ Et transibit per eam, corruet, et esuriet ;
et cum esurierit, irascetur.
Et maledicet regi suo, et Deo suo,
et suspiciet sursum,

VULC ²² et ad terram intuebitur ;
et ecce tribulatio et tenebræ,
dissolutio et angustia,
et caligo persequens,
et non poterit avolare de angustia sua.]