VULC ¹ Ad Moab. [Hæc dicit Dominus exercituum, Deus Israël :
Væ super Nabo, quoniam vastata est, et confusa !
capta est Cariathaim, confusa est fortis, et tremuit.

VULC ² Non est ultra exsultatio in Moab contra Hesebon :
cogitaverunt malum : Venite, et disperdamus eam de gente.
Ergo silens conticesces, sequeturque te gladius.

VULC ³ Vox clamoris de Oronaim, vastitas et contritio magna.

VULC ⁴ Contrita est Moab : annuntiate clamorem parvulis ejus.

VULC ⁵ Per ascensum enim Luith
plorans ascendet in fletu,
quoniam in descensu Oronaim
hostes ululatum contritionis audierunt.

VULC ⁶ Fugite, salvate animas vestras,
et eritis quasi myricæ in deserto :

VULC ⁷ pro eo enim quod habuisti fiduciam
in munitionibus tuis et in thesauris tuis,
tu quoque capieris :
et ibit Chamos in transmigrationem,
sacerdotes ejus et principes ejus simul.

VULC ⁸ Et veniet prædo ad omnem urbem,
et urbs nulla salvabitur :
et peribunt valles,
et dissipabuntur campestria,
quoniam dixit Dominus :

VULC ⁹ Date florem Moab, quia florens egredietur :
et civitates ejus desertæ erunt, et inhabitabiles.

VULC ¹⁰ Maledictus qui facit opus Domini fraudulenter,
et maledictus qui prohibet gladium suum a sanguine.

VULC ¹¹ Fertilis fuit Moab ab adolescentia sua,
et requievit in fæcibus suis :
nec transfusus est de vase in vas,
et in transmigrationem non abiit :
idcirco permansit gustus ejus in eo,
et odor ejus non est immutatus.

VULC ¹² Propterea ecce dies veniunt, dicit Dominus,
et mittam ei ordinatores et stratores laguncularum :
et sternent eum, et vasa ejus exhaurient,
et lagunculas eorum collident.

VULC ¹³ Et confundetur Moab a Chamos
sicut confusa est domus Israël a Bethel,
in qua habebat fiduciam.

VULC ¹⁴ Quomodo dicitis : Fortes sumus,
et viri robusti ad præliandum ?

VULC ¹⁵ Vastata est Moab, et civitates illius succiderunt,
et electi juvenes ejus descenderunt in occisionem, ait Rex :
Dominus exercituum nomen ejus.

VULC ¹⁶ Prope est interitus Moab ut veniat,
et malum ejus velociter accurret nimis.

VULC ¹⁷ Consolamini eum, omnes qui estis in circuitu ejus :
et universi qui scitis nomen ejus, dicite :
Quomodo confracta est virga fortis,
baculus gloriosus ?

VULC ¹⁸ Descende de gloria, et sede in siti,
habitatio filiæ Dibon,
quoniam vastator Moab ascendit ad te :
dissipavit munitiones tuas.

VULC ¹⁹ In via sta, et prospice,
habitatio Aroër :
interroga fugientem,
et ei qui evasit dic : Quid accidit ?

VULC ²⁰ Confusus est Moab, quoniam victus est.
Ululate, et clamate :
annuntiate in Arnon,
quoniam vastata est Moab,

VULC ²¹ et judicium venit ad terram campestrem,
super Helon, et super Jasa,
et super Mephaath,

VULC ²² et super Dibon,
et super Nabo, et super domum Deblathaim,

VULC ²³ et super Cariathaim, et super Bethgamul,
et super Bethmaon,

VULC ²⁴ et super Carioth,
et super Bosra, et super omnes civitates terræ Moab,
quæ longe et quæ prope sunt.

VULC ²⁵ Abscissum est cornu Moab,
et brachium ejus contritum est, ait Dominus.

VULC ²⁶ Inebriate eum, quoniam contra Dominum erectus est :
et allidet manum Moab in vomitu suo,
et erit in derisum etiam ipse.

VULC ²⁷ Fuit enim in derisum tibi Israël :
quasi inter fures reperisses eum :
propter verba ergo tua quæ adversum illum locutus es,
captivus duceris.

VULC ²⁸ Relinquite civitates, et habitate in petra, habitatores Moab :
et estote quasi columba nidificans in summo ore foraminis.

VULC ²⁹ Audivimus superbiam Moab : superbus est valde :
sublimitatem ejus, et arrogantiam,
et superbiam, et altitudinem cordis ejus.

VULC ³⁰ Ego scio, ait Dominus, jactantiam ejus,
et quod non sit juxta eam virtus ejus,
nec juxta quod poterat conata sit facere.

VULC ³¹ Ideo super Moab ejulabo,
et ad Moab universam clamabo,
ad viros muri fictilis lamentantes :

VULC ³² de planctu Jazer plorabo tibi, vinea Sabama.
Propagines tuæ transierunt mare ;
usque ad mare Jazer pervenerunt :
super messem tuam et vindemiam tuam prædo irruit.

VULC ³³ Ablata est lætitia et exsultatio
de Carmelo et de terra Moab,
et vinum de torcularibus sustuli :
nequaquam calcator uvæ solitum celeuma cantabit.

VULC ³⁴ De clamore Hesebon usque Eleale et Jasa, dederunt vocem suam ;
a Segor usque ad Oronaim, vitula conternante :
aquæ quoque Nemrim pessimæ erunt.

VULC ³⁵ Et auferam de Moab, ait Dominus,
offerentem in excelsis,
et sacrificantem diis ejus.

VULC ³⁶ Propterea cor meum ad Moab quasi tibiæ resonabit,
et cor meum ad viros muri fictilis dabit sonitum tibiarum :
quia plus fecit quam potuit,
idcirco perierunt.

VULC ³⁷ Omne enim caput calvitium,
et omnis barba rasa erit :
in cunctis manibus colligatio,
et super omne dorsum cilicium :

VULC ³⁸ super omnia tecta Moab, et in plateis ejus,
omnis planctus :
quoniam contrivi Moab
sicut vas inutile, ait Dominus.

VULC ³⁹ Quomodo victa est, et ululaverunt ?
quomodo dejecit cervicem Moab, et confusus est ?
eritque Moab in derisum, et in exemplum omnibus in circuitu suo.

VULC ⁴⁰ Hæc dicit Dominus :
Ecce quasi aquila volabit,
et extendet alas suas ad Moab.

VULC ⁴¹ Capta est Carioth, et munitiones comprehensæ sunt :
et erit cor fortium Moab in die illa
sicut cor mulieris parturientis,

VULC ⁴² et cessabit Moab esse populus,
quoniam contra Dominum gloriatus est.

VULC ⁴³ Pavor, et fovea,
et laqueus super te,
o habitator Moab, dicit Dominus.

VULC ⁴⁴ Qui fugerit a facie pavoris cadet in foveam,
et qui conscenderit de fovea capietur laqueo :
adducam enim super Moab annum visitationis eorum, ait Dominus.

VULC ⁴⁵ In umbra Hesebon steterunt de laqueo fugientes,
quia ignis egressus est de Hesebon,
et flamma de medio Seon :
et devorabit partem Moab,
et verticem filiorum tumultus.

VULC ⁴⁶ Væ tibi, Moab :
periisti, popule Chamos,
quia comprehensi sunt filii tui
et filiæ tuæ in captivitatem.

VULC ⁴⁷ Et convertam captivitatem Moab in novissimis diebus, ait Dominus.] Hucusque judicia Moab.