VULC ¹ [Tædet animam meam vitæ meæ ;
dimittam adversum me eloquium meum :
loquar in amaritudine animæ meæ.

VULC ² Dicam Deo : Noli me condemnare ;
indica mihi cur me ita judices.

VULC ³ Numquid bonum tibi videtur, si calumnieris me,
et opprimas me opus manuum tuarum,
et consilium impiorum adjuves ?

VULC ⁴ Numquid oculi carnei tibi sunt ?
aut sicut videt homo, et tu videbis ?

VULC ⁵ Numquid sicut dies hominis dies tui,
et anni tui sicut humana sunt tempora,

VULC ⁶ ut quæras iniquitatem meam,
et peccatum meum scruteris,

VULC ⁷ et scias quia nihil impium fecerim,
cum sit nemo qui de manu tua possit eruere ?

VULC ⁸ Manus tuæ fecerunt me,
et plasmaverunt me totum in circuitu :
et sic repente præcipitas me ?

VULC ⁹ Memento, quæso, quod sicut lutum feceris me,
et in pulverem reduces me.

VULC ¹⁰ Nonne sicut lac mulsisti me,
et sicut caseum me coagulasti ?

VULC ¹¹ Pelle et carnibus vestisti me ;
ossibus et nervis compegisti me.

VULC ¹² Vitam et misericordiam tribuisti mihi,
et visitatio tua custodivit spiritum meum.

VULC ¹³ Licet hæc celes in corde tuo,
tamen scio quia universorum memineris.

VULC ¹⁴ Si peccavi, et ad horam pepercisti mihi,
cur ab iniquitate mea mundum me esse non pateris ?

VULC ¹⁵ Et si impius fuero, væ mihi est ;
et si justus, non levabo caput,
saturatus afflictione et miseria.

VULC ¹⁶ Et propter superbiam quasi leænam capies me,
reversusque mirabiliter me crucias.

VULC ¹⁷ Instauras testes tuos contra me,
et multiplicas iram tuam adversum me,
et pœnæ militant in me.

VULC ¹⁸ Quare de vulva eduxisti me ?
qui utinam consumptus essem, ne oculus me videret.

VULC ¹⁹ Fuissem quasi non essem,
de utero translatus ad tumulum.

VULC ²⁰ Numquid non paucitas dierum meorum finietur brevi ?
dimitte ergo me, ut plangam paululum dolorem meum,

VULC ²¹ antequam vadam, et non revertar,
ad terram tenebrosam, et opertam mortis caligine :

VULC ²² terram miseriæ et tenebrarum,
ubi umbra mortis et nullus ordo,
sed sempiternus horror inhabitat.]