VULC ¹ [Spiritus meus attenuabitur ;
dies mei breviabuntur :
et solum mihi superest sepulchrum.

VULC ² Non peccavi,
et in amaritudinibus moratur oculus meus.

VULC ³ Libera me, Domine, et pone me juxta te,
et cujusvis manus pugnet contra me.

VULC ⁴ Cor eorum longe fecisti a disciplina :
propterea non exaltabuntur.

VULC ⁵ Prædam pollicetur sociis,
et oculi filiorum ejus deficient.

VULC ⁶ Posuit me quasi in proverbium vulgi,
et exemplum sum coram eis.

VULC ⁷ Caligavit ab indignatione oculus meus,
et membra mea quasi in nihilum redacta sunt.

VULC ⁸ Stupebunt justi super hoc,
et innocens contra hypocritam suscitabitur.

VULC ⁹ Et tenebit justus viam suam,
et mundis manibus addet fortitudinem.

VULC ¹⁰ Igitur omnes vos convertimini, et venite,
et non inveniam in vobis ullum sapientem.

VULC ¹¹ Dies mei transierunt ;
cogitationes meæ dissipatæ sunt,
torquentes cor meum.

VULC ¹² Noctem verterunt in diem,
et rursum post tenebras spero lucem.

VULC ¹³ Si sustinuero, infernus domus mea est,
et in tenebris stravi lectulum meum.

VULC ¹⁴ Putredini dixi : Pater meus es ;
Mater mea, et soror mea, vermibus.

VULC ¹⁵ Ubi est ergo nunc præstolatio mea ?
et patientiam meam quis considerat ?

VULC ¹⁶ In profundissimum infernum descendent omnia mea :
putasne saltem ibi erit requies mihi ?]