VULC ¹ Respondens autem Job, dixit :

VULC ² [Usquequo affligitis animam meam,
et atteritis me sermonibus ?

VULC ³ En decies confunditis me,
et non erubescitis opprimentes me.

VULC ⁴ Nempe etsi ignoravi,
mecum erit ignorantia mea.

VULC ⁵ At vos contra me erigimini,
et arguitis me opprobriis meis.

VULC ⁶ Saltem nunc intelligite quia Deus non æquo judicio afflixerit me,
et flagellis suis me cinxerit.

VULC ⁷ Ecce clamabo, vim patiens, et nemo audiet ;
vociferabor, et non est qui judicet.

VULC ⁸ Semitam meam circumsepsit, et transire non possum :
et in calle meo tenebras posuit.

VULC ⁹ Spoliavit me gloria mea,
et abstulit coronam de capite meo.

VULC ¹⁰ Destruxit me undique, et pereo :
et quasi evulsæ arbori abstulit spem meam.

VULC ¹¹ Iratus est contra me furor ejus,
et sic me habuit quasi hostem suum.

VULC ¹² Simul venerunt latrones ejus,
et fecerunt sibi viam per me,
et obsederunt in gyro tabernaculum meum.

VULC ¹³ Fratres meos longe fecit a me,
et noti mei quasi alieni recesserunt a me.

VULC ¹⁴ Dereliquerunt me propinqui mei,
et qui me noverant obliti sunt mei.

VULC ¹⁵ Inquilini domus meæ et ancillæ meæ sicut alienum habuerunt me,
et quasi peregrinus fui in oculis eorum.

VULC ¹⁶ Servum meum vocavi, et non respondit :
ore proprio deprecabar illum.

VULC ¹⁷ Halitum meum exhorruit uxor mea,
et orabam filios uteri mei.

VULC ¹⁸ Stulti quoque despiciebant me :
et cum ab eis recessissem, detrahebant mihi.

VULC ¹⁹ Abominati sunt me quondam consiliarii mei,
et quem maxime diligebam, aversatus est me.

VULC ²⁰ Pelli meæ, consumptis carnibus, adhæsit os meum,
et derelicta sunt tantummodo labia circa dentes meos.

VULC ²¹ Miseremini mei, miseremini mei saltem vos, amici mei,
quia manus Domini tetigit me.

VULC ²² Quare persequimini me sicut Deus,
et carnibus meis saturamini ?

VULC ²³ Quis mihi tribuat ut scribantur sermones mei ?
quis mihi det ut exarentur in libro

VULC ²⁴ stylo ferreo et plumbi lamina,
vel celte sculpantur in silice ?

VULC ²⁵ Scio enim quod redemptor meus vivit,
et in novissimo die de terra surrecturus sum :

VULC ²⁶ et rursum circumdabor pelle mea,
et in carne mea videbo Deum meum :

VULC ²⁷ quem visurus sum ego ipse,
et oculi mei conspecturi sunt, et non alius :
reposita est hæc spes mea in sinu meo.

VULC ²⁸ Quare ergo nunc dicitis : Persequamur eum,
et radicem verbi inveniamus contra eum ?

VULC ²⁹ Fugite ergo a facie gladii,
quoniam ultor iniquitatum gladius est :
et scitote esse judicium.]