VULC ¹ [Audi igitur, Job, eloquia mea,
et omnes sermones meos ausculta.

VULC ² Ecce aperui os meum :
loquatur lingua mea in faucibus meis.

VULC ³ Simplici corde meo sermones mei,
et sententiam puram labia mea loquentur.

VULC ⁴ Spiritus Dei fecit me,
et spiraculum Omnipotentis vivificavit me.

VULC ⁵ Si potes, responde mihi,
et adversus faciem meam consiste.

VULC ⁶ Ecce, et me sicut et te fecit Deus,
et de eodem luto ego quoque formatus sum.

VULC ⁷ Verumtamen miraculum meum non te terreat,
et eloquentia mea non sit tibi gravis.

VULC ⁸ Dixisti ergo in auribus meis,
et vocem verborum tuorum audivi :

VULC ⁹ Mundus sum ego, et absque delicto :
immaculatus, et non est iniquitas in me.

VULC ¹⁰ Quia querelas in me reperit,
ideo arbitratus est me inimicum sibi.

VULC ¹¹ Posuit in nervo pedes meos ;
custodivit omnes semitas meas.

VULC ¹² Hoc est ergo in quo non es justificatus :
respondebo tibi, quia major sit Deus homine.

VULC ¹³ Adversus eum contendis,
quod non ad omnia verba responderit tibi ?

VULC ¹⁴ Semel loquitur Deus,
et secundo idipsum non repetit.

VULC ¹⁵ Per somnium, in visione nocturna,
quando irruit sopor super homines,
et dormiunt in lectulo,

VULC ¹⁶ tunc aperit aures virorum,
et erudiens eos instruit disciplina,

VULC ¹⁷ ut avertat hominem ab his quæ facit,
et liberet eum de superbia,

VULC ¹⁸ eruens animam ejus a corruptione,
et vitam illius ut non transeat in gladium.

VULC ¹⁹ Increpat quoque per dolorem in lectulo,
et omnia ossa ejus marcescere facit.

VULC ²⁰ Abominabilis ei fit in vita sua panis,
et animæ illius cibus ante desiderabilis.

VULC ²¹ Tabescet caro ejus,
et ossa, quæ tecta fuerant, nudabuntur.

VULC ²² Appropinquavit corruptioni anima ejus,
et vita illius mortiferis.

VULC ²³ Si fuerit pro eo angelus loquens,
unus de millibus, ut annuntiet hominis æquitatem,

VULC ²⁴ miserebitur ejus, et dicet :
Libera eum, ut non descendat in corruptionem :
inveni in quo ei propitier.

VULC ²⁵ Consumpta est caro ejus a suppliciis :
revertatur ad dies adolescentiæ suæ.

VULC ²⁶ Deprecabitur Deum, et placabilis ei erit :
et videbit faciem ejus in jubilo,
et reddet homini justitiam suam.

VULC ²⁷ Respiciet homines, et dicet : Peccavi,
et vere deliqui, et ut eram dignus, non recepi.

VULC ²⁸ Liberavit animam suam, ne pergeret in interitum,
sed vivens lucem videret.

VULC ²⁹ Ecce hæc omnia operatur Deus
tribus vicibus per singulos,

VULC ³⁰ ut revocet animas eorum a corruptione,
et illuminet luce viventium.

VULC ³¹ Attende, Job, et audi me :
et tace, dum ego loquor.

VULC ³² Si autem habes quod loquaris, responde mihi :
loquere, volo enim te apparere justum.

VULC ³³ Quod si non habes, audi me :
tace, et docebo te sapientiam.]