Jb 39 (Vulgate)

   ¹ [Numquid nosti tempus partus ibicum in petris,
vel parturientes cervas observasti ?
   ² Dinumerasti menses conceptus earum,
et scisti tempus partus earum ?
   ³ Incurvantur ad fœtum, et pariunt,
et rugitus emittunt.
   ⁴ Separantur filii earum, et pergunt ad pastum :
egrediuntur, et non revertuntur ad eas.
   ⁵ Quis dimisit onagrum liberum,
et vincula ejus quis solvit ?
   ⁶ cui dedi in solitudine domum,
et tabernacula ejus in terra salsuginis.
   ⁷ Contemnit multitudinem civitatis :
clamorem exactoris non audit.
   ⁸ Circumspicit montes pascuæ suæ,
et virentia quæque perquirit.
   ⁹ Numquid volet rhinoceros servire tibi,
aut morabitur ad præsepe tuum ?
   ¹⁰ Numquid alligabis rhinocerota ad arandum loro tuo,
aut confringet glebas vallium post te ?
   ¹¹ Numquid fiduciam habebis in magna fortitudine ejus,
et derelinques ei labores tuos ?
   ¹² Numquid credes illi quod sementem reddat tibi,
et aream tuam congreget ?
   ¹³ Penna struthionis similis est
pennis herodii et accipitris.
   ¹⁴ Quando derelinquit ova sua in terra,
tu forsitan in pulvere calefacies ea ?
   ¹⁵ Obliviscitur quod pes conculcet ea,
aut bestia agri conterat.
   ¹⁶ Duratur ad filios suos, quasi non sint sui :
frustra laboravit, nullo timore cogente.
   ¹⁷ Privavit enim eam Deus sapientia,
nec dedit illi intelligentiam.
   ¹⁸ Cum tempus fuerit, in altum alas erigit :
deridet equum et ascensorem ejus.
   ¹⁹ Numquid præbebis equo fortitudinem,
aut circumdabis collo ejus hinnitum ?
   ²⁰ Numquid suscitabis eum quasi locustas ?
gloria narium ejus terror.
   ²¹ Terram ungula fodit ; exsultat audacter :
in occursum pergit armatis.
   ²² Contemnit pavorem,
nec cedit gladio.
   ²³ Super ipsum sonabit pharetra ;
vibrabit hasta et clypeus :
   ²⁴ fervens et fremens sorbet terram,
nec reputat tubæ sonare clangorem.
   ²⁵ Ubi audierit buccinam, dicit : Vah !
procul odoratur bellum :
exhortationem ducum, et ululatum exercitus.
   ²⁶ Numquid per sapientiam tuam plumescit accipiter,
expandens alas suas ad austrum ?
   ²⁷ Numquid ad præceptum tuum elevabitur aquila,
et in arduis ponet nidum suum ?
   ²⁸ In petris manet,
et in præruptis silicibus commoratur,
atque inaccessis rupibus.
   ²⁹ Inde contemplatur escam,
et de longe oculi ejus prospiciunt.
   ³⁰ Pulli ejus lambent sanguinem :
et ubicumque cadaver fuerit, statim adest.]
   ³¹ Et adjecit Dominus, et locutus est ad Job :
   ³² [Numquid qui contendit cum Deo, tam facile conquiescit ?
utique qui arguit Deum, debet respondere ei.]
   ³³ Respondens autem Job Domino, dixit :
   ³⁴ [Qui leviter locutus sum, respondere quid possum ?
manum meam ponam super os meum.
   ³⁵ Unum locutus sum, quod utinam non dixissem :
et alterum, quibus ultra non addam.]