VULC ¹ Respondens autem Eliphaz Themanites, dixit :

VULC ² [Si cœperimus loqui tibi, forsitan moleste accipies ;
sed conceptum sermonem tenere quis poterit ?

VULC ³ Ecce docuisti multos,
et manus lassas roborasti ;

VULC ⁴ vacillantes confirmaverunt sermones tui,
et genua trementia confortasti.

VULC ⁵ Nunc autem venit super te plaga, et defecisti ;
tetigit te, et conturbatus es.

VULC ⁶ Ubi est timor tuus, fortitudo tua,
patientia tua, et perfectio viarum tuarum ?

VULC ⁷ Recordare, obsecro te, quis umquam innocens periit ?
aut quando recti deleti sunt ?

VULC ⁸ Quin potius vidi eos qui operantur iniquitatem,
et seminant dolores, et metunt eos,

VULC ⁹ flante Deo perisse,
et spiritu iræ ejus esse consumptos.

VULC ¹⁰ Rugitus leonis, et vox leænæ,
et dentes catulorum leonum contriti sunt.

VULC ¹¹ Tigris periit, eo quod non haberet prædam,
et catuli leonis dissipati sunt.

VULC ¹² Porro ad me dictum est verbum absconditum,
et quasi furtive suscepit auris mea venas susurri ejus.

VULC ¹³ In horrore visionis nocturnæ,
quando solet sopor occupare homines,

VULC ¹⁴ pavor tenuit me, et tremor,
et omnia ossa mea perterrita sunt ;

VULC ¹⁵ et cum spiritus, me præsente, transiret,
inhorruerunt pili carnis meæ.

VULC ¹⁶ Stetit quidam, cujus non agnoscebam vultum,
imago coram oculis meis,
et vocem quasi auræ lenis audivi.

VULC ¹⁷ Numquid homo, Dei comparatione, justificabitur ?
aut factore suo purior erit vir ?

VULC ¹⁸ Ecce qui serviunt ei, non sunt stabiles,
et in angelis suis reperit pravitatem ;

VULC ¹⁹ quanto magis hi qui habitant domos luteas,
qui terrenum habent fundamentum,
consumentur velut a tinea ?

VULC ²⁰ De mane usque ad vesperam succidentur ;
et quia nullus intelligit, in æternum peribunt.

VULC ²¹ Qui autem reliqui fuerint, auferentur ex eis ;
morientur, et non in sapientia.]