VULC ¹ Respondens autem Job, dixit :

VULC ² [Utinam appenderentur peccata mea quibus iram merui,
et calamitas quam patior, in statera !

VULC ³ Quasi arena maris hæc gravior appareret ;
unde et verba mea dolore sunt plena :

VULC ⁴ quia sagittæ Domini in me sunt,
quarum indignatio ebibit spiritum meum ;
et terrores Domini militant contra me.

VULC ⁵ Numquid rugiet onager cum habuerit herbam ?
aut mugiet bos cum ante præsepe plenum steterit ?

VULC ⁶ aut poterit comedi insulsum, quod non est sale conditum ?
aut potest aliquis gustare quod gustatum affert mortem ?

VULC ⁷ Quæ prius nolebat tangere anima mea,
nunc, præ angustia, cibi mei sunt.

VULC ⁸ Quis det ut veniat petitio mea,
et quod expecto tribuat mihi Deus ?

VULC ⁹ et qui cœpit, ipse me conterat ;
solvat manum suam, et succidat me ?

VULC ¹⁰ Et hæc mihi sit consolatio, ut affligens me dolore, non parcat,
nec contradicam sermonibus Sancti.

VULC ¹¹ Quæ est enim fortitudo mea, ut sustineam ?
aut quis finis meus, ut patienter agam ?

VULC ¹² Nec fortitudo lapidum fortitudo mea,
nec caro mea ænea est.

VULC ¹³ Ecce non est auxilium mihi in me,
et necessarii quoque mei recesserunt a me.

VULC ¹⁴ Qui tollit ab amico suo misericordiam,
timorem Domini derelinquit.

VULC ¹⁵ Fratres mei præterierunt me,
sicut torrens qui raptim transit in convallibus.

VULC ¹⁶ Qui timent pruinam,
irruet super eos nix.

VULC ¹⁷ Tempore quo fuerint dissipati, peribunt ;
et ut incaluerit, solventur de loco suo.

VULC ¹⁸ Involutæ sunt semitæ gressuum eorum ;
ambulabunt in vacuum, et peribunt.

VULC ¹⁹ Considerate semitas Thema, itinera Saba,
et expectate paulisper.

VULC ²⁰ Confusi sunt, quia speravi :
venerunt quoque usque ad me, et pudore cooperti sunt.

VULC ²¹ Nunc venistis ;
et modo videntes plagam meam, timetis.

VULC ²² Numquid dixi : Afferte mihi,
et de substantia vestra donate mihi ?

VULC ²³ vel : Liberate me de manu hostis,
et de manu robustorum eruite me ?

VULC ²⁴ Docete me, et ego tacebo :
et si quid forte ignoravi, instruite me.

VULC ²⁵ Quare detraxistis sermonibus veritatis,
cum e vobis nullus sit qui possit arguere me ?

VULC ²⁶ Ad increpandum tantum eloquia concinnatis,
et in ventum verba profertis.

VULC ²⁷ Super pupillum irruitis,
et subvertere nitimini amicum vestrum.

VULC ²⁸ Verumtamen quod cœpistis explete :
præbete aurem, et videte an mentiar.

VULC ²⁹ Respondete, obsecro, absque contentione ;
et loquentes id quod justum est, judicate.

VULC ³⁰ Et non invenietis in lingua mea iniquitatem,
nec in faucibus meis stultitia personabit.]