VULC ¹ Respondens autem Baldad Suhites, dixit :

VULC ² [Usquequo loqueris talia,
et spiritus multiplex sermones oris tui ?

VULC ³ Numquid Deus supplantat judicium ?
aut Omnipotens subvertit quod justum est ?

VULC ⁴ Etiam si filii tui peccaverunt ei,
et dimisit eos in manu iniquitatis suæ :

VULC ⁵ tu tamen si diluculo consurrexeris ad Deum,
et Omnipotentem fueris deprecatus ;

VULC ⁶ si mundus et rectus incesseris :
statim evigilabit ad te,
et pacatum reddet habitaculum justitiæ tuæ,

VULC ⁷ in tantum ut si priora tua fuerint parva,
et novissima tua multiplicentur nimis.

VULC ⁸ Interroga enim generationem pristinam,
et diligenter investiga patrum memoriam

VULC ⁹ (hesterni quippe sumus, et ignoramus,
quoniam sicut umbra dies nostri sunt super terram),

VULC ¹⁰ et ipsi docebunt te, loquentur tibi,
et de corde suo proferent eloquia.

VULC ¹¹ Numquid virere potest scirpus absque humore ?
aut crescere carectum sine aqua ?

VULC ¹² Cum adhuc sit in flore, nec carpatur manu,
ante omnes herbas arescit.

VULC ¹³ Sic viæ omnium qui obliviscuntur Deum,
et spes hypocritæ peribit.

VULC ¹⁴ Non ei placebit vecordia sua,
et sicut tela aranearum fiducia ejus.

VULC ¹⁵ Innitetur super domum suam, et non stabit ;
fulciet eam, et non consurget.

VULC ¹⁶ Humectus videtur antequam veniat sol,
et in ortu suo germen ejus egredietur.

VULC ¹⁷ Super acervum petrarum radices ejus densabuntur,
et inter lapides commorabitur.

VULC ¹⁸ Si absorbuerit eum de loco suo,
negabit eum, et dicet : Non novi te.

VULC ¹⁹ Hæc est enim lætitia viæ ejus,
ut rursum de terra alii germinentur.

VULC ²⁰ Deus non projiciet simplicem,
nec porriget manum malignis,

VULC ²¹ donec impleatur risu os tuum,
et labia tua jubilo.

VULC ²² Qui oderunt te induentur confusione,
et tabernaculum impiorum non subsistet.]