Lv 7 (Vulgate)

¹ Hæc quoque lex hostiæ pro delicto, Sancta sanctorum est :
² idcirco ubi immolabitur holocaustum, mactabitur et victima pro delicto : sanguis ejus per gyrum altaris fundetur.
³ Offerent ex ea caudam et adipem qui operit vitalia :
⁴ duos renunculos, et pinguedinem quæ juxta ilia est, reticulumque jecoris cum renunculis.
⁵ Et adolebit ea sacerdos super altare : incensum est Domini pro delicto.
⁶ Omnis masculus de sacerdotali genere, in loco sancto vescetur his carnibus, quia Sanctum sanctorum est.
⁷ Sicut pro peccato offertur hostia, ita et pro delicto : utriusque hostiæ lex una erit : ad sacerdotem, qui eam obtulerit, pertinebit.
⁸ Sacerdos qui offert holocausti victimam, habebit pellem ejus.
⁹ Et omne sacrificium similæ, quod coquitur in clibano, et quidquid in craticula, vel in sartagine præparatur, ejus erit sacerdotis a quo offertur :
¹⁰ sive oleo conspersa, sive arida fuerint, cunctis filiis Aaron mensura æqua per singulos dividetur.
¹¹ Hæc est lex hostiæ pacificorum quæ offertur Domino.
¹² Si pro gratiarum actione oblatio fuerit, offerent panes absque fermento conspersos oleo, et lagana azyma uncta oleo, coctamque similam, et collyridas olei admistione conspersas :
¹³ panes quoque fermentatos cum hostia gratiarum, quæ immolatur pro pacificis :
¹⁴ ex quibus unus pro primitiis offeretur Domino, et erit sacerdotis qui fundet hostiæ sanguinem,
¹⁵ cujus carnes eadem comedentur die, nec remanebit ex eis quidquam usque mane.
¹⁶ Si voto, vel sponte quispiam obtulerit hostiam, eadem similiter edetur die : sed et si quid in crastinum remanserit, vesci licitum est :
¹⁷ quidquid autem tertius invenerit dies, ignis absumet.
¹⁸ Si quis de carnibus victimæ pacificorum die tertio comederit, irrita fiet oblatio, nec proderit offerenti : quin potius quæcumque anima tali se edulio contaminaverit, prævaricationis rea erit.
¹⁹ Caro, quæ aliquid tetigerit immundum, non comedetur, sed comburetur igni : qui fuerit mundus, vescetur ex ea.
²⁰ Anima polluta quæ ederit de carnibus hostiæ pacificorum, quæ oblata est Domino, peribit de populis suis.
²¹ Et quæ tetigerit immunditiam hominis, vel jumenti, sive omnis rei quæ polluere potest, et comederit de hujuscemodi carnibus, interibit de populis suis.
²² Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens :
²³ Loquere filiis Israël : Adipem ovis, et bovis, et capræ non comedetis.
²⁴ Adipem cadaveris morticini, et ejus animalis, quod a bestia captum est, habebitis in varios usus.
²⁵ Si quis adipem, qui offerri debet in incensum Domini, comederit, peribit de populo suo.
²⁶ Sanguinem quoque omnis animalis non sumetis in cibo, tam de avibus quam de pecoribus.
²⁷ Omnis anima, quæ ederit sanguinem, peribit de populis suis.
²⁸ Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens :
²⁹ Loquere filiis Israël, dicens : Qui offert victimam pacificorum Domino, offerat simul et sacrificium, id est, libamenta ejus.
³⁰ Tenebit manibus adipem hostiæ, et pectusculum : cumque ambo oblata Domino consecraverit, tradet sacerdoti,
³¹ qui adolebit adipem super altare, pectusculum autem erit Aaron et filiorum ejus.
³² Armus quoque dexter de pacificorum hostiis cedet in primitias sacerdotis.
³³ Qui obtulerit sanguinem et adipem filiorum Aaron, ipse habebit et armum dextrum in portione sua.
³⁴ Pectusculum enim elevationis, et armum separationis, tuli a filiis Israël de hostiis eorum pacificis, et dedi Aaron sacerdoti, et filiis ejus, lege perpetua, ab omni populo Israël.
³⁵ Hæc est unctio Aaron et filiorum ejus in cæremoniis Domini die qua obtulit eos Moyses, ut sacerdotio fungerentur,
³⁶ et quæ præcepit eis dari Dominus a filiis Israël religione perpetua in generationibus suis.
³⁷ Ista est lex holocausti, et sacrificii pro peccato atque delicto, et pro consecratione et pacificorum victimis,
³⁸ quam constituit Dominus Moysi in monte Sinai, quando mandavit filiis Israël ut offerrent oblationes suas Domino in deserto Sinai.