Os 6 (Stephanus 1550)

Os 6 (Vulgate)

¹ [In tribulatione sua mane consurgent ad me : Venite, et revertamur ad Dominum,
² quia ipse cepit, et sanabit nos ; percutiet, et curabit nos.
³ Vivificabit nos post duos dies ; in die tertia suscitabit nos, et vivemus in conspectu ejus. Sciemus, sequemurque ut cognoscamus Dominum : quasi diluculum præparatus est egressus ejus, et veniet quasi imber nobis temporaneus et serotinus terræ.
⁴ Quid faciam tibi, Ephraim ? quid faciam tibi, Juda ? misericordia vestra quasi nubes matutina, et quasi ros mane pertransiens.
⁵ Propter hoc dolavi in prophetis ; occidi eos in verbis oris mei : et judicia tua quasi lux egredientur.
⁶ Quia misericordiam volui, et non sacrificium ; et scientiam Dei plus quam holocausta.
⁷ Ipsi autem sicut Adam transgressi sunt pactum : ibi prævaricati sunt in me.
⁸ Galaad civitas operantium idolum, supplantata sanguine.
⁹ Et quasi fauces virorum latronum, particeps sacerdotum, in via interficientium pergentes de Sichem : quia scelus operati sunt.
¹⁰ In domo Israël vidi horrendum : ibi fornicationes Ephraim, contaminatus est Israël.
¹¹ Sed et Juda, pone messem tibi, cum convertero captivitatem populi mei.]