VULC ¹ [Parabolæ Salomonis, filii David, regis Israël,

VULC ² ad sciendam sapientiam et disciplinam ;

VULC ³ ad intelligenda verba prudentiæ,
et suscipiendam eruditionem doctrinæ,
justitiam, et judicium, et æquitatem :

VULC ⁴ ut detur parvulis astutia,
adolescenti scientia et intellectus.

VULC ⁵ Audiens sapiens, sapientior erit,
et intelligens gubernacula possidebit.

VULC ⁶ Animadvertet parabolam et interpretationem,
verba sapientum et ænigmata eorum.

VULC ⁷ Timor Domini principium sapientiæ ;
sapientiam atque doctrinam stulti despiciunt.]

VULC ⁸ [Audi, fili mi, disciplinam patris tui,
et ne dimittas legem matris tuæ :

VULC ⁹ ut addatur gratia capiti tuo,
et torques collo tuo.

VULC ¹⁰ Fili mi, si te lactaverint peccatores,
ne acquiescas eis.

VULC ¹¹ Si dixerint : Veni nobiscum, insidiemur sanguini ;
abscondamus tendiculas contra insontem frustra ;

VULC ¹² deglutiamus eum sicut infernus viventem,
et integrum quasi descendentem in lacum ;

VULC ¹³ omnem pretiosam substantiam reperiemus ;
implebimus domos nostras spoliis :

VULC ¹⁴ sortem mitte nobiscum,
marsupium unum sit omnium nostrum :

VULC ¹⁵ fili mi, ne ambules cum eis ;
prohibe pedem tuum a semitis eorum :

VULC ¹⁶ pedes enim illorum ad malum currunt,
et festinant ut effundant sanguinem.

VULC ¹⁷ Frustra autem jacitur rete
ante oculos pennatorum.

VULC ¹⁸ Ipsi quoque contra sanguinem suum insidiantur,
et moliuntur fraudes contra animas suas.

VULC ¹⁹ Sic semitæ omnis avari :
animas possidentium rapiunt.]

VULC ²⁰ [Sapientia foris prædicat ;
in plateis dat vocem suam :

VULC ²¹ in capite turbarum clamitat ;
in foribus portarum urbis profert verba sua, dicens :

VULC ²² Usquequo, parvuli, diligitis infantiam,
et stulti ea quæ sibi sunt noxia cupient,
et imprudentes odibunt scientiam ?

VULC ²³ convertimini ad correptionem meam.
En proferam vobis spiritum meum,
et ostendam vobis verba mea.

VULC ²⁴ Quia vocavi, et renuistis ;
extendi manum meam, et non fuit qui aspiceret :

VULC ²⁵ despexistis omne consilium meum,
et increpationes meas neglexistis.

VULC ²⁶ Ego quoque in interitu vestro ridebo,
et subsannabo cum vobis id quod timebatis advenerit.

VULC ²⁷ Cum irruerit repentina calamitas,
et interitus quasi tempestas ingruerit ;
quando venerit super vos tribulatio et angustia :

VULC ²⁸ tunc invocabunt me, et non exaudiam ;
mane consurgent, et non invenient me :

VULC ²⁹ eo quod exosam habuerint disciplinam,
et timorem Domini non susceperint,

VULC ³⁰ nec acquieverint consilio meo,
et detraxerint universæ correptioni meæ.

VULC ³¹ Comedent igitur fructus viæ suæ,
suisque consiliis saturabuntur.

VULC ³² Aversio parvulorum interficiet eos,
et prosperitas stultorum perdet illos.

VULC ³³ Qui autem me audierit, absque terrore requiescet,
et abundantia perfruetur, timore malorum sublato.]