Pr 2 (Vulgate)

   ¹ [Fili mi, si susceperis sermones meos,
et mandata mea absconderis penes te :
   ² ut audiat sapientiam auris tua,
inclina cor tuum ad cognoscendam prudentiam.
   ³ Si enim sapientiam invocaveris,
et inclinaveris cor tuum prudentiæ ;
   ⁴ si quæsieris eam quasi pecuniam,
et sicut thesauros effoderis illam :
   ⁵ tunc intelliges timorem Domini,
et scientiam Dei invenies,
   ⁶ quia Dominus dat sapientiam,
et ex ore ejus prudentia et scientia.
   ⁷ Custodiet rectorum salutem,
et proteget gradientes simpliciter,
   ⁸ servans semitas justitiæ,
et vias sanctorum custodiens.
   ⁹ Tunc intelliges justitiam, et judicium,
et æquitatem, et omnem semitam bonam.]
   ¹⁰ [Si intraverit sapientia cor tuum,
et scientia animæ tuæ placuerit,
   ¹¹ consilium custodiet te,
et prudentia servabit te :
   ¹² ut eruaris a via mala,
et ab homine qui perversa loquitur ;
   ¹³ qui relinquunt iter rectum,
et ambulant per vias tenebrosas ;
   ¹⁴ qui lætantur cum malefecerint,
et exsultant in rebus pessimis ;
   ¹⁵ quorum viæ perversæ sunt,
et infames gressus eorum.
   ¹⁶ Ut eruaris a muliere aliena,
et ab extranea quæ mollit sermones suos,
   ¹⁷ et relinquit ducem pubertatis suæ,
   ¹⁸ et pacti Dei sui oblita est.
Inclinata est enim ad mortem domus ejus,
et ad inferos semitæ ipsius.
   ¹⁹ Omnes qui ingrediuntur ad eam non revertentur,
nec apprehendent semitas vitæ.
   ²⁰ Ut ambules in via bona,
et calles justorum custodias :
   ²¹ qui enim recti sunt habitabunt in terra,
et simplices permanebunt in ea ;
   ²² impii vero de terra perdentur,
et qui inique agunt auferentur ex ea.]