Pr 23 (Vulgate)

   ¹ [Quando sederis ut comedas cum principe,
diligenter attende quæ apposita sunt ante faciem tuam.
   ² Et statue cultrum in gutture tuo :
si tamen habes in potestate animam tuam.
   ³ Ne desideres de cibis ejus,
in quo est panis mendacii.
   ⁴ Noli laborare ut diteris,
sed prudentiæ tuæ pone modum.
   ⁵ Ne erigas oculos tuos ad opes quas non potes habere,
quia facient sibi pennas quasi aquilæ, et volabunt in cælum.
   ⁶ Ne comedas cum homine invido,
et ne desideres cibos ejus :
   ⁷ quoniam in similitudinem arioli et conjectoris
æstimat quod ignorat.
Comede et bibe, dicet tibi ;
et mens ejus non est tecum.
   ⁸ Cibos quos comederas evomes,
et perdes pulchros sermones tuos.
   ⁹ In auribus insipientium ne loquaris,
qui despicient doctrinam eloquii tui.
   ¹⁰ Ne attingas parvulorum terminos,
et agrum pupillorum ne introëas :
   ¹¹ propinquus enim illorum fortis est,
et ipse judicabit contra te causam illorum.]
   ¹² [Ingrediatur ad doctrinam cor tuum,
et aures tuæ ad verba scientiæ.
   ¹³ Noli subtrahere a puero disciplinam :
si enim percusseris eum virga, non morietur.
   ¹⁴ Tu virga percuties eum,
et animam ejus de inferno liberabis.
   ¹⁵ Fili mi, si sapiens fuerit animus tuus,
gaudebit tecum cor meum :
   ¹⁶ et exsultabunt renes mei,
cum locuta fuerint rectum labia tua.
   ¹⁷ Non æmuletur cor tuum peccatores,
sed in timore Domini esto tota die :
   ¹⁸ quia habebis spem in novissimo,
et præstolatio tua non auferetur.
   ¹⁹ Audi, fili mi, et esto sapiens,
et dirige in via animum tuum.
   ²⁰ Noli esse in conviviis potatorum,
nec in comessationibus eorum qui carnes ad vescendum conferunt :
   ²¹ quia vacantes potibus et dantes symbola consumentur,
et vestietur pannis dormitatio.
   ²² Audi patrem tuum, qui genuit te,
et ne contemnas cum senuerit mater tua.
   ²³ Veritatem eme, et noli vendere sapientiam,
et doctrinam, et intelligentiam.
   ²⁴ Exsultat gaudio pater justi ;
qui sapientem genuit, lætabitur in eo.
   ²⁵ Gaudeat pater tuus et mater tua,
et exsultet quæ genuit te.
   ²⁶ Præbe, fili mi, cor tuum mihi,
et oculi tui vias meas custodiant.
   ²⁷ Fovea enim profunda est meretrix,
et puteus angustus aliena.
   ²⁸ Insidiatur in via quasi latro,
et quos incautos viderit, interficiet.]
   ²⁹ [Cui væ ? cujus patri væ ?
cui rixæ ? cui foveæ ?
cui sine causa vulnera ? cui suffusio oculorum ?
   ³⁰ nonne his qui commorantur in vino,
et student calicibus epotandis ?
   ³¹ Ne intuearis vinum quando flavescit,
cum splenduerit in vitro color ejus :
ingreditur blande,
   ³² sed in novissimo mordebit ut coluber,
et sicut regulus venena diffundet.
   ³³ Oculi tui videbunt extraneas,
et cor tuum loquetur perversa.
   ³⁴ Et eris sicut dormiens in medio mari,
et quasi sopitus gubernator, amisso clavo.
   ³⁵ Et dices : Verberaverunt me, sed non dolui ;
traxerunt me, et ego non sensi.
Quando evigilabo, et rursus vina reperiam ?]