VULC ¹ Ipsi David. [Benedic, anima mea, Domino :
Domine Deus meus, magnificatus es vehementer.
Confessionem et decorem induisti,

VULC ² amictus lumine sicut vestimento.
Extendens cælum sicut pellem,

VULC ³ qui tegis aquis superiora ejus :
qui ponis nubem ascensum tuum ;
qui ambulas super pennas ventorum :

VULC ⁴ qui facis angelos tuos spiritus,
et ministros tuos ignem urentem.

VULC ⁵ Qui fundasti terram super stabilitatem suam :
non inclinabitur in sæculum sæculi.

VULC ⁶ Abyssus sicut vestimentum amictus ejus ;
super montes stabunt aquæ.

VULC ⁷ Ab increpatione tua fugient ;
a voce tonitrui tui formidabunt.

VULC ⁸ Ascendunt montes, et descendunt campi,
in locum quem fundasti eis.

VULC ⁹ Terminum posuisti quem non transgredientur,
neque convertentur operire terram.

VULC ¹⁰ Qui emittis fontes in convallibus ;
inter medium montium pertransibunt aquæ.

VULC ¹¹ Potabunt omnes bestiæ agri ;
expectabunt onagri in siti sua.

VULC ¹² Super ea volucres cæli habitabunt ;
de medio petrarum dabunt voces.

VULC ¹³ Rigans montes de superioribus suis ;
de fructu operum tuorum satiabitur terra :

VULC ¹⁴ producens fœnum jumentis,
et herbam servituti hominum,
ut educas panem de terra,

VULC ¹⁵ et vinum lætificet cor hominis :
ut exhilaret faciem in oleo,
et panis cor hominis confirmet.

VULC ¹⁶ Saturabuntur ligna campi,
et cedri Libani quas plantavit :

VULC ¹⁷ illic passeres nidificabunt :
herodii domus dux est eorum.

VULC ¹⁸ Montes excelsi cervis ;
petra refugium herinaciis.

VULC ¹⁹ Fecit lunam in tempora ;
sol cognovit occasum suum.

VULC ²⁰ Posuisti tenebras, et facta est nox ;
in ipsa pertransibunt omnes bestiæ silvæ :

VULC ²¹ catuli leonum rugientes ut rapiant,
et quærant a Deo escam sibi.

VULC ²² Ortus est sol, et congregati sunt,
et in cubilibus suis collocabuntur.

VULC ²³ Exibit homo ad opus suum,
et ad operationem suam usque ad vesperum.

VULC ²⁴ Quam magnificata sunt opera tua, Domine !
omnia in sapientia fecisti ;
impleta est terra possessione tua.

VULC ²⁵ Hoc mare magnum et spatiosum manibus ;
illic reptilia quorum non est numerus :
animalia pusilla cum magnis.

VULC ²⁶ Illic naves pertransibunt ;
draco iste quem formasti ad illudendum ei.

VULC ²⁷ Omnia a te expectant
ut des illis escam in tempore.

VULC ²⁸ Dante te illis, colligent ;
aperiente te manum tuam, omnia implebuntur bonitate.

VULC ²⁹ Avertente autem te faciem, turbabuntur ;
auferes spiritum eorum, et deficient,
et in pulverem suum revertentur.

VULC ³⁰ Emittes spiritum tuum, et creabuntur,
et renovabis faciem terræ.

VULC ³¹ Sit gloria Domini in sæculum ;
lætabitur Dominus in operibus suis.

VULC ³² Qui respicit terram, et facit eam tremere ;
qui tangit montes, et fumigant.

VULC ³³ Cantabo Domino in vita mea ;
psallam Deo meo quamdiu sum.

VULC ³⁴ Jucundum sit ei eloquium meum ;
ego vero delectabor in Domino.

VULC ³⁵ Deficiant peccatores a terra,
et iniqui, ita ut non sint.
Benedic, anima mea, Domino.]