Lueur.org - Un éclairage sur la foi

Comparer

Psaumes 104

VULC 1 Alleluja. [Confitemini Domino, et invocate nomen ejus ;
annuntiate inter gentes opera ejus.

WLC 1 בָּרֲכִ֥י נַפְשִׁ֗י אֶת־ יְה֫וָ֥ה יְהוָ֣ה אֱ֭לֹהַי גָּדַ֣לְתָּ מְּאֹ֑ד ה֭וֹד וְהָדָ֣ר לָבָֽשְׁתָּ׃

VULC 2 Cantate ei, et psallite ei ;
narrate omnia mirabilia ejus.

WLC 2 עֹֽטֶה־ א֭וֹר כַּשַּׂלְמָ֑ה נוֹטֶ֥ה שָׁ֝מַ֗יִם כַּיְרִיעָֽה׃

VULC 3 Laudamini in nomine sancto ejus ;
lætetur cor quærentium Dominum.

WLC 3 הַ֥מְקָרֶֽה בַמַּ֗יִם עֲ‍ֽלִיּ֫וֹתָ֥יו הַשָּׂם־ עָבִ֥ים רְכוּב֑וֹ הַֽ֝מְהַלֵּ֗ךְ עַל־ כַּנְפֵי־ רֽוּחַ׃

VULC 4 Quærite Dominum, et confirmamini ;
quærite faciem ejus semper.

WLC 4 עֹשֶׂ֣ה מַלְאָכָ֣יו רוּח֑וֹת מְ֝שָׁרְתָ֗יו אֵ֣שׁ לֹהֵֽט׃

VULC 5 Mementote mirabilium ejus quæ fecit ;
prodigia ejus, et judicia oris ejus :

WLC 5 יָֽסַד־ אֶ֭רֶץ עַל־ מְכוֹנֶ֑יהָ בַּל־ תִּ֝מּ֗וֹט עוֹלָ֥ם וָעֶֽד׃

VULC 6 semen Abraham servi ejus ;
filii Jacob electi ejus.

WLC 6 תְּ֭הוֹם כַּלְּב֣וּשׁ כִּסִּית֑וֹ עַל־ הָ֝רִ֗ים יַֽעַמְדוּ־ מָֽיִם׃

VULC 7 Ipse Dominus Deus noster ;
in universa terra judicia ejus.

WLC 7 מִן־ גַּעֲרָ֣תְךָ֣ יְנוּס֑וּן מִן־ ק֥וֹל רַֽ֝עַמְךָ֗ יֵחָפֵזֽוּן׃

VULC 8 Memor fuit in sæculum testamenti sui ;
verbi quod mandavit in mille generationes :

WLC 8 יַעֲל֣וּ הָ֭רִים יֵרְד֣וּ בְקָע֑וֹת אֶל־ מְ֝ק֗וֹם זֶ֤ה ׀ יָסַ֬דְתָּ לָהֶֽם׃

VULC 9 quod disposuit ad Abraham,
et juramenti sui ad Isaac :

WLC 9 גְּֽבוּל־ שַׂ֭מְתָּ בַּל־ יַֽעֲבֹר֑וּן בַּל־ יְ֝שׁוּב֗וּן לְכַסּ֥וֹת הָאָֽרֶץ׃

VULC 10 et statuit illud Jacob in præceptum,
et Israël in testamentum æternum,

WLC 10 הַֽמְשַׁלֵּ֣חַ מַ֭עְיָנִים בַּנְּחָלִ֑ים בֵּ֥ין הָ֝רִ֗ים יְהַלֵּכֽוּן׃

VULC 11 dicens : Tibi dabo terram Chanaan,
funiculum hæreditatis vestræ :

WLC 11 יַ֭שְׁקוּ כָּל־ חַיְת֣וֹ שָׂדָ֑י יִשְׁבְּר֖וּ פְרָאִ֣ים צְמָאָֽם׃

VULC 12 cum essent numero brevi,
paucissimi, et incolæ ejus.

WLC 12 עֲ֭לֵיהֶם עוֹף־ הַשָּׁמַ֣יִם יִשְׁכּ֑וֹן מִבֵּ֥ין עֳ֝פָאיִ֗ם יִתְּנוּ־ קֽוֹל׃

VULC 13 Et pertransierunt de gente in gentem,
et de regno ad populum alterum.

WLC 13 מַשְׁקֶ֣ה הָ֭רִים מֵעֲלִיּוֹתָ֑יו מִפְּרִ֥י מַ֝עֲשֶׂ֗יךָ תִּשְׂבַּ֥ע הָאָֽרֶץ׃

VULC 14 Non reliquit hominem nocere eis :
et corripuit pro eis reges.

WLC 14 מַצְמִ֤יחַ חָצִ֨יר ׀ לַבְּהֵמָ֗ה וְ֭עֵשֶׂב לַעֲבֹדַ֣ת הָאָדָ֑ם לְה֥וֹצִיא לֶ֝֗חֶם מִן־ הָאָֽרֶץ׃

VULC 15 Nolite tangere christos meos,
et in prophetis meis nolite malignari.

WLC 15 וְיַ֤יִן ׀ יְשַׂמַּ֬ח לְֽבַב־ אֱנ֗וֹשׁ לְהַצְהִ֣יל פָּנִ֣ים מִשָּׁ֑מֶן וְ֝לֶ֗חֶם לְֽבַב־ אֱנ֥וֹשׁ יִסְעָֽד׃

VULC 16 Et vocavit famem super terram,
et omne firmamentum panis contrivit.

WLC 16 יִ֭שְׂבְּעוּ עֲצֵ֣י יְהוָ֑ה אַֽרְזֵ֥י לְ֝בָנ֗וֹן אֲשֶׁ֣ר נָטָֽע׃

VULC 17 Misit ante eos virum :
in servum venundatus est, Joseph.

WLC 17 אֲשֶׁר־ שָׁ֭ם צִפֳּרִ֣ים יְקַנֵּ֑נוּ חֲ֝סִידָ֗ה בְּרוֹשִׁ֥ים בֵּיתָֽהּ׃

VULC 18 Humiliaverunt in compedibus pedes ejus ;
ferrum pertransiit animam ejus :

WLC 18 הָרִ֣ים הַ֭גְּבֹהִים לַיְּעֵלִ֑ים סְ֝לָעִ֗ים מַחְסֶ֥ה לַֽשְׁפַנִּֽים׃

VULC 19 donec veniret verbum ejus.
Eloquium Domini inflammavit eum.

WLC 19 עָשָׂ֣ה יָ֭רֵחַ לְמוֹעֲדִ֑ים שֶׁ֝֗מֶשׁ יָדַ֥ע מְבוֹאֽוֹ׃

VULC 20 Misit rex, et solvit eum ;
princeps populorum, et dimisit eum.

WLC 20 תָּֽשֶׁת־ חֹ֭שֶׁךְ וִ֣יהִי לָ֑יְלָה בּֽוֹ־ תִ֝רְמֹ֗שׂ כָּל־ חַיְתוֹ־ יָֽעַר׃

VULC 21 Constituit eum dominum domus suæ,
et principem omnis possessionis suæ :

WLC 21 הַ֭כְּפִירִים שֹׁאֲגִ֣ים לַטָּ֑רֶף וּלְבַקֵּ֖שׁ מֵאֵ֣ל אָכְלָֽם׃

VULC 22 ut erudiret principes ejus sicut semetipsum,
et senes ejus prudentiam doceret.

WLC 22 תִּזְרַ֣ח הַ֭שֶּׁמֶשׁ יֵאָסֵפ֑וּן וְאֶל־ מְ֝עוֹנֹתָ֗ם יִרְבָּצֽוּן׃

VULC 23 Et intravit Israël in Ægyptum,
et Jacob accola fuit in terra Cham.

WLC 23 יֵצֵ֣א אָדָ֣ם לְפָעֳל֑וֹ וְֽלַעֲבֹ֖דָת֣וֹ עֲדֵי־ עָֽרֶב׃

VULC 24 Et auxit populum suum vehementer,
et firmavit eum super inimicos ejus.

WLC 24 מָֽה־ רַבּ֬וּ מַעֲשֶׂ֨יךָ ׀ יְֽהוָ֗ה כֻּ֭לָּם בְּחָכְמָ֣ה עָשִׂ֑יתָ מָלְאָ֥ה הָ֝אָ֗רֶץ קִנְיָנֶֽךָ׃

VULC 25 Convertit cor eorum, ut odirent populum ejus,
et dolum facerent in servos ejus.

WLC 25 זֶ֤ה ׀ הַיָּ֥ם גָּדוֹל֮ וּרְחַ֪ב יָ֫דָ֥יִם שָֽׁם־ רֶ֭מֶשׂ וְאֵ֣ין מִסְפָּ֑ר חַיּ֥וֹת קְ֝טַנּ֗וֹת עִם־ גְּדֹלֽוֹת׃

VULC 26 Misit Moysen servum suum ;
Aaron quem elegit ipsum.

WLC 26 שָׁ֭ם אֳנִיּ֣וֹת יְהַלֵּכ֑וּן לִ֝וְיָתָ֗ן זֶֽה־ יָצַ֥רְתָּ לְשַֽׂחֶק־ בּֽוֹ׃

VULC 27 Posuit in eis verba signorum suorum,
et prodigiorum in terra Cham.

WLC 27 כֻּ֭לָּם אֵלֶ֣יךָ יְשַׂבֵּר֑וּן לָתֵ֖ת אָכְלָ֣ם בְּעִתּֽוֹ׃

VULC 28 Misit tenebras, et obscuravit ;
et non exacerbavit sermones suos.

WLC 28 תִּתֵּ֣ן לָ֭הֶם יִלְקֹט֑וּן תִּפְתַּ֥ח יָֽ֝דְךָ֗ יִשְׂבְּע֥וּן טֽוֹב׃

VULC 29 Convertit aquas eorum in sanguinem,
et occidit pisces eorum.

WLC 29 תַּסְתִּ֥יר פָּנֶיךָ֮ יִֽבָּהֵ֫ל֥וּן תֹּסֵ֣ף ר֭וּחָם יִגְוָע֑וּן וְֽאֶל־ עֲפָרָ֥ם יְשׁוּבֽוּן׃

VULC 30 Edidit terra eorum ranas
in penetralibus regum ipsorum.

WLC 30 תְּשַׁלַּ֣ח ר֭וּחֲךָ יִבָּרֵא֑וּן וּ֝תְחַדֵּ֗שׁ פְּנֵ֣י אֲדָמָֽה׃

VULC 31 Dixit, et venit cœnomyia et ciniphes
in omnibus finibus eorum.

WLC 31 יְהִ֤י כְב֣וֹד יְהוָ֣ה לְעוֹלָ֑ם יִשְׂמַ֖ח יְהוָ֣ה בְּמַעֲשָֽׂיו׃

VULC 32 Posuit pluvias eorum grandinem :
ignem comburentem in terra ipsorum.

WLC 32 הַמַּבִּ֣יט לָ֭אָרֶץ וַתִּרְעָ֑ד יִגַּ֖ע בֶּהָרִ֣ים וְֽיֶעֱשָֽׁנוּ׃

VULC 33 Et percussit vineas eorum, et ficulneas eorum,
et contrivit lignum finium eorum.

WLC 33 אָשִׁ֣ירָה לַיהוָ֣ה בְּחַיָּ֑י אֲזַמְּרָ֖ה לֵאלֹהַ֣י בְּעוֹדִֽי׃

VULC 34 Dixit, et venit locusta,
et bruchus cujus non erat numerus :

WLC 34 יֶעֱרַ֣ב עָלָ֣יו שִׂיחִ֑י אָ֝נֹכִ֗י אֶשְׂמַ֥ח בַּיהוָֽה׃

VULC 35 et comedit omne fœnum in terra eorum,
et comedit omnem fructum terræ eorum.

WLC 35 יִתַּ֤מּוּ חַטָּאִ֨ים ׀ מִן־ הָאָ֡רֶץ וּרְשָׁעִ֤ים ׀ ע֤וֹד אֵינָ֗ם בָּרֲכִ֣י נַ֭פְשִׁי אֶת־ יְהוָ֗ה הַֽלְלוּ־ יָֽהּ׃

VULC 36 Et percussit omne primogenitum in terra eorum,
primitias omnis laboris eorum.

VULC 37 Et eduxit eos cum argento et auro,
et non erat in tribubus eorum infirmus.

VULC 38 Lætata est Ægyptus in profectione eorum,
quia incubuit timor eorum super eos.

VULC 39 Expandit nubem in protectionem eorum,
et ignem ut luceret eis per noctem.

VULC 40 Petierunt, et venit coturnix,
et pane cæli saturavit eos.

VULC 41 Dirupit petram, et fluxerunt aquæ :
abierunt in sicco flumina.

VULC 42 Quoniam memor fuit verbi sancti sui,
quod habuit ad Abraham puerum suum.

VULC 43 Et eduxit populum suum in exsultatione,
et electos suos in lætitia.

VULC 44 Et dedit illis regiones gentium,
et labores populorum possederunt :

VULC 45 ut custodiant justificationes ejus,
et legem ejus requirant.]

La versification des traductions pouvant varier, l'alignement ne correspond parfois pas à la même phrase.

Afficher une version unique pour accéder aux notes et références croisées