DRB ¹ Célébrez l'Éternel ! Car il est bon ; car sa bonté demeure à* toujours.

VULC ¹ Alleluja. [Beati immaculati in via,
qui ambulant in lege Domini.

DRB ² Qu'Israël dise, que sa bonté demeure à toujours !

VULC ² Beati qui scrutantur testimonia ejus ;
in toto corde exquirunt eum.

DRB ³ Que la maison d'Aaron dise, que sa bonté demeure à toujours !

VULC ³ Non enim qui operantur iniquitatem
in viis ejus ambulaverunt.

DRB ⁴ Que ceux qui craignent l'Éternel disent, que sa bonté demeure à toujours !

VULC ⁴ Tu mandasti mandata tua
custodiri nimis.

DRB ⁵ Dans ma détresse j'ai invoqué Jah ; Jah m'a répondu, [et m'a mis] au large.

VULC ⁵ Utinam dirigantur viæ meæ
ad custodiendas justificationes tuas.

DRB ⁶ L'Éternel est pour moi, je ne craindrai pas ; que me fera l'homme ?

VULC ⁶ Tunc non confundar,
cum perspexero in omnibus mandatis tuis.

DRB ⁷ L'Éternel est pour moi entre ceux qui me secourent ; et moi je verrai [mon plaisir] en ceux qui me haïssent.

VULC ⁷ Confitebor tibi in directione cordis,
in eo quod didici judicia justitiæ tuæ.

DRB ⁸ Mieux vaut mettre sa confiance en l'Éternel que de se confier en l'homme.

VULC ⁸ Justificationes tuas custodiam ;
non me derelinquas usquequaque.

DRB ⁹ Mieux vaut mettre sa confiance en l'Éternel que de se confier dans les principaux.

VULC ⁹ In quo corrigit adolescentior viam suam ?
in custodiendo sermones tuos.

DRB ¹⁰ Toutes les nations m'avaient environné ; au nom de l'Éternel, certes je les ai détruites.

VULC ¹⁰ In toto corde meo exquisivi te ;
ne repellas me a mandatis tuis.

DRB ¹¹ Elles m'avaient environné, oui, environné ; au nom de l'Éternel, certes je les ai détruites.

VULC ¹¹ In corde meo abscondi eloquia tua,
ut non peccem tibi.

DRB ¹² Elles m'avaient environné comme des abeilles ; elles ont été éteintes comme un feu d'épines ; au nom de l'Éternel, certes je les ai détruites.

VULC ¹² Benedictus es, Domine ;
doce me justificationes tuas.

DRB ¹³ Tu m'avais rudement poussé, pour que je tombasse ; mais l'Éternel m'a été en secours.

VULC ¹³ In labiis meis pronuntiavi omnia judicia oris tui.

DRB ¹⁴ Jah a été ma force et mon cantique, et il a été mon salut.

VULC ¹⁴ In via testimoniorum tuorum delectatus sum,
sicut in omnibus divitiis.

DRB ¹⁵ La voix de triomphe et de salut est dans les tentes des justes : la droite de l'Éternel agit puissamment ;

VULC ¹⁵ In mandatis tuis exercebor,
et considerabo vias tuas.

DRB ¹⁶ La droite de l'Éternel est haut élevée, la droite de l'Éternel agit puissamment ;

VULC ¹⁶ In justificationibus tuis meditabor :
non obliviscar sermones tuos.

DRB ¹⁷ Je ne mourrai pas, mais je vivrai, et je raconterai les œuvres de Jah.

VULC ¹⁷ Retribue servo tuo, vivifica me,
et custodiam sermones tuos.

DRB ¹⁸ Jah m'a sévèrement châtié, mais il ne m'a pas livré à la mort.

VULC ¹⁸ Revela oculos meos,
et considerabo mirabilia de lege tua.

DRB ¹⁹ Ouvrez-moi les portes de la justice ; j'y entrerai, je célébrerai Jah.

VULC ¹⁹ Incola ego sum in terra :
non abscondas a me mandata tua.

DRB ²⁰ C'est ici la porte de l'Éternel, les justes y entreront.

VULC ²⁰ Concupivit anima mea
desiderare justificationes tuas in omni tempore.

DRB ²¹ Je te célébrerai, car tu m'as répondu, et tu as été mon salut.

VULC ²¹ Increpasti superbos ;
maledicti qui declinant a mandatis tuis.

DRB ²² La pierre que ceux qui bâtissaient avaient rejetée, est devenue la tête de l'angle*.

VULC ²² Aufer a me opprobrium et contemptum,
quia testimonia tua exquisivi.

DRB ²³ Ceci a été de par l'Éternel : c'est* une chose merveilleuse devant nos yeux.

VULC ²³ Etenim sederunt principes, et adversum me loquebantur ;
servus autem tuus exercebatur in justificationibus tuis.

DRB ²⁴ C'est ici le jour que l'Éternel a fait ; égayons-nous et réjouissons-nous en lui !

VULC ²⁴ Nam et testimonia tua meditatio mea est,
et consilium meum justificationes tuæ.

DRB ²⁵ Ô Éternel, sauve, je te prie ! Éternel, je te prie, donne la prospérité !

VULC ²⁵ Adhæsit pavimento anima mea :
vivifica me secundum verbum tuum.

DRB ²⁶ Béni soit celui qui vient au nom de l'Éternel ! Nous vous avons bénis* de la maison de l'Éternel.

VULC ²⁶ Vias meas enuntiavi, et exaudisti me ;
doce me justificationes tuas.

DRB ²⁷ L'Éternel est *Dieu, et il nous a donné la lumière. Liez avec des cordes le sacrifice* aux cornes de l'autel.

VULC ²⁷ Viam justificationum tuarum instrue me,
et exercebor in mirabilibus tuis.

DRB ²⁸ Tu es mon *Dieu, et je te célébrerai,- mon Dieu, je t'exalterai.

VULC ²⁸ Dormitavit anima mea præ tædio :
confirma me in verbis tuis.

DRB ²⁹ Célébrez l'Éternel ! car il est bon, car sa bonté demeure à toujours.

VULC ²⁹ Viam iniquitatis amove a me,
et de lege tua miserere mei.

VULC ³⁰ Viam veritatis elegi ;
judicia tua non sum oblitus.

VULC ³¹ Adhæsi testimoniis tuis, Domine ;
noli me confundere.

VULC ³² Viam mandatorum tuorum cucurri,
cum dilatasti cor meum.

VULC ³³ Legem pone mihi, Domine, viam justificationum tuarum,
et exquiram eam semper.

VULC ³⁴ Da mihi intellectum, et scrutabor legem tuam,
et custodiam illam in toto corde meo.

VULC ³⁵ Deduc me in semitam mandatorum tuorum,
quia ipsam volui.

VULC ³⁶ Inclina cor meum in testimonia tua,
et non in avaritiam.

VULC ³⁷ Averte oculos meos, ne videant vanitatem ;
in via tua vivifica me.

VULC ³⁸ Statue servo tuo eloquium tuum
in timore tuo.

VULC ³⁹ Amputa opprobrium meum quod suspicatus sum,
quia judicia tua jucunda.

VULC ⁴⁰ Ecce concupivi mandata tua :
in æquitate tua vivifica me.

VULC ⁴¹ Et veniat super me misericordia tua, Domine ;
salutare tuum secundum eloquium tuum.

VULC ⁴² Et respondebo exprobrantibus mihi verbum,
quia speravi in sermonibus tuis.

VULC ⁴³ Et ne auferas de ore meo verbum veritatis usquequaque,
quia in judiciis tuis supersperavi.

VULC ⁴⁴ Et custodiam legem tuam semper,
in sæculum et in sæculum sæculi.

VULC ⁴⁵ Et ambulabam in latitudine,
quia mandata tua exquisivi.

VULC ⁴⁶ Et loquebar in testimoniis tuis in conspectu regum,
et non confundebar.

VULC ⁴⁷ Et meditabar in mandatis tuis,
quæ dilexi.

VULC ⁴⁸ Et levavi manus meas ad mandata tua, quæ dilexi,
et exercebar in justificationibus tuis.

VULC ⁴⁹ Memor esto verbi tui servo tuo,
in quo mihi spem dedisti.

VULC ⁵⁰ Hæc me consolata est in humilitate mea,
quia eloquium tuum vivificavit me.

VULC ⁵¹ Superbi inique agebant usquequaque ;
a lege autem tua non declinavi.

VULC ⁵² Memor fui judiciorum tuorum a sæculo, Domine,
et consolatus sum.

VULC ⁵³ Defectio tenuit me,
pro peccatoribus derelinquentibus legem tuam.

VULC ⁵⁴ Cantabiles mihi erant justificationes tuæ
in loco peregrinationis meæ.

VULC ⁵⁵ Memor fui nocte nominis tui, Domine,
et custodivi legem tuam.

VULC ⁵⁶ Hæc facta est mihi,
quia justificationes tuas exquisivi.

VULC ⁵⁷ Portio mea, Domine,
dixi custodire legem tuam.

VULC ⁵⁸ Deprecatus sum faciem tuam in toto corde meo ;
miserere mei secundum eloquium tuum.

VULC ⁵⁹ Cogitavi vias meas,
et converti pedes meos in testimonia tua.

VULC ⁶⁰ Paratus sum, et non sum turbatus,
ut custodiam mandata tua.

VULC ⁶¹ Funes peccatorum circumplexi sunt me,
et legem tuam non sum oblitus.

VULC ⁶² Media nocte surgebam ad confitendum tibi,
super judicia justificationis tuæ.

VULC ⁶³ Particeps ego sum omnium timentium te,
et custodientium mandata tua.

VULC ⁶⁴ Misericordia tua, Domine, plena est terra ;
justificationes tuas doce me.

VULC ⁶⁵ Bonitatem fecisti cum servo tuo, Domine,
secundum verbum tuum.

VULC ⁶⁶ Bonitatem, et disciplinam, et scientiam doce me,
quia mandatis tuis credidi.

VULC ⁶⁷ Priusquam humiliarer ego deliqui :
propterea eloquium tuum custodivi.

VULC ⁶⁸ Bonus es tu, et in bonitate tua
doce me justificationes tuas.

VULC ⁶⁹ Multiplicata est super me iniquitas superborum ;
ego autem in toto corde meo scrutabor mandata tua.

VULC ⁷⁰ Coagulatum est sicut lac cor eorum ;
ego vero legem tuam meditatus sum.

VULC ⁷¹ Bonum mihi quia humiliasti me,
ut discam justificationes tuas.

VULC ⁷² Bonum mihi lex oris tui,
super millia auri et argenti.

VULC ⁷³ Manus tuæ fecerunt me, et plasmaverunt me :
da mihi intellectum, et discam mandata tua.

VULC ⁷⁴ Qui timent te videbunt me et lætabuntur,
quia in verba tua supersperavi.

VULC ⁷⁵ Cognovi, Domine, quia æquitas judicia tua,
et in veritate tua humiliasti me.

VULC ⁷⁶ Fiat misericordia tua ut consoletur me,
secundum eloquium tuum servo tuo.

VULC ⁷⁷ Veniant mihi miserationes tuæ, et vivam,
quia lex tua meditatio mea est.

VULC ⁷⁸ Confundantur superbi, quia injuste iniquitatem fecerunt in me ;
ego autem exercebor in mandatis tuis.

VULC ⁷⁹ Convertantur mihi timentes te,
et qui noverunt testimonia tua.

VULC ⁸⁰ Fiat cor meum immaculatum in justificationibus tuis,
ut non confundar.

VULC ⁸¹ Defecit in salutare tuum anima mea,
et in verbum tuum supersperavi.

VULC ⁸² Defecerunt oculi mei in eloquium tuum,
dicentes : Quando consolaberis me ?

VULC ⁸³ Quia factus sum sicut uter in pruina ;
justificationes tuas non sum oblitus.

VULC ⁸⁴ Quot sunt dies servi tui ?
quando facies de persequentibus me judicium ?

VULC ⁸⁵ Narraverunt mihi iniqui fabulationes,
sed non ut lex tua.

VULC ⁸⁶ Omnia mandata tua veritas :
inique persecuti sunt me, adjuva me.

VULC ⁸⁷ Paulominus consummaverunt me in terra ;
ego autem non dereliqui mandata tua.

VULC ⁸⁸ Secundum misericordiam tuam vivifica me,
et custodiam testimonia oris tui.

VULC ⁸⁹ In æternum, Domine,
verbum tuum permanet in cælo.

VULC ⁹⁰ In generationem et generationem veritas tua ;
fundasti terram, et permanet.

VULC ⁹¹ Ordinatione tua perseverat dies,
quoniam omnia serviunt tibi.

VULC ⁹² Nisi quod lex tua meditatio mea est,
tunc forte periissem in humilitate mea.

VULC ⁹³ In æternum non obliviscar justificationes tuas,
quia in ipsis vivificasti me.

VULC ⁹⁴ Tuus sum ego ; salvum me fac :
quoniam justificationes tuas exquisivi.

VULC ⁹⁵ Me exspectaverunt peccatores ut perderent me ;
testimonia tua intellexi.

VULC ⁹⁶ Omnis consummationis vidi finem,
latum mandatum tuum nimis.

VULC ⁹⁷ Quomodo dilexi legem tuam, Domine !
tota die meditatio mea est.

VULC ⁹⁸ Super inimicos meos prudentem me fecisti mandato tuo,
quia in æternum mihi est.

VULC ⁹⁹ Super omnes docentes me intellexi,
quia testimonia tua meditatio mea est.

VULC ¹⁰⁰ Super senes intellexi,
quia mandata tua quæsivi.

VULC ¹⁰¹ Ab omni via mala prohibui pedes meos,
ut custodiam verba tua.

VULC ¹⁰² A judiciis tuis non declinavi,
quia tu legem posuisti mihi.

VULC ¹⁰³ Quam dulcia faucibus meis eloquia tua !
super mel ori meo.

VULC ¹⁰⁴ A mandatis tuis intellexi ;
propterea odivi omnem viam iniquitatis.

VULC ¹⁰⁵ Lucerna pedibus meis verbum tuum,
et lumen semitis meis.

VULC ¹⁰⁶ Juravi et statui
custodire judicia justitiæ tuæ.

VULC ¹⁰⁷ Humiliatus sum usquequaque, Domine ;
vivifica me secundum verbum tuum.

VULC ¹⁰⁸ Voluntaria oris mei beneplacita fac, Domine,
et judicia tua doce me.

VULC ¹⁰⁹ Anima mea in manibus meis semper,
et legem tuam non sum oblitus.

VULC ¹¹⁰ Posuerunt peccatores laqueum mihi,
et de mandatis tuis non erravi.

VULC ¹¹¹ Hæreditate acquisivi testimonia tua in æternum,
quia exsultatio cordis mei sunt.

VULC ¹¹² Inclinavi cor meum ad faciendas justificationes tuas in æternum,
propter retributionem.

VULC ¹¹³ Iniquos odio habui,
et legem tuam dilexi.

VULC ¹¹⁴ Adjutor et susceptor meus es tu,
et in verbum tuum supersperavi.

VULC ¹¹⁵ Declinate a me, maligni,
et scrutabor mandata Dei mei.

VULC ¹¹⁶ Suscipe me secundum eloquium tuum, et vivam,
et non confundas me ab exspectatione mea.

VULC ¹¹⁷ Adjuva me, et salvus ero,
et meditabor in justificationibus tuis semper.

VULC ¹¹⁸ Sprevisti omnes discedentes a judiciis tuis,
quia injusta cogitatio eorum.

VULC ¹¹⁹ Prævaricantes reputavi omnes peccatores terræ ;
ideo dilexi testimonia tua.

VULC ¹²⁰ Confige timore tuo carnes meas ;
a judiciis enim tuis timui.

VULC ¹²¹ Feci judicium et justitiam :
non tradas me calumniantibus me.

VULC ¹²² Suscipe servum tuum in bonum :
non calumnientur me superbi.

VULC ¹²³ Oculi mei defecerunt in salutare tuum,
et in eloquium justitiæ tuæ.

VULC ¹²⁴ Fac cum servo tuo secundum misericordiam tuam,
et justificationes tuas doce me.

VULC ¹²⁵ Servus tuus sum ego : da mihi intellectum,
ut sciam testimonia tua.

VULC ¹²⁶ Tempus faciendi, Domine :
dissipaverunt legem tuam.

VULC ¹²⁷ Ideo dilexi mandata tua
super aurum et topazion.

VULC ¹²⁸ Propterea ad omnia mandata tua dirigebar ;
omnem viam iniquam odio habui.

VULC ¹²⁹ Mirabilia testimonia tua :
ideo scrutata est ea anima mea.

VULC ¹³⁰ Declaratio sermonum tuorum illuminat,
et intellectum dat parvulis.

VULC ¹³¹ Os meum aperui, et attraxi spiritum :
quia mandata tua desiderabam.

VULC ¹³² Aspice in me, et miserere mei,
secundum judicium diligentium nomen tuum.

VULC ¹³³ Gressus meos dirige secundum eloquium tuum,
et non dominetur mei omnis injustitia.

VULC ¹³⁴ Redime me a calumniis hominum
ut custodiam mandata tua.

VULC ¹³⁵ Faciem tuam illumina super servum tuum,
et doce me justificationes tuas.

VULC ¹³⁶ Exitus aquarum deduxerunt oculi mei,
quia non custodierunt legem tuam.

VULC ¹³⁷ Justus es, Domine,
et rectum judicium tuum.

VULC ¹³⁸ Mandasti justitiam testimonia tua,
et veritatem tuam nimis.

VULC ¹³⁹ Tabescere me fecit zelus meus,
quia obliti sunt verba tua inimici mei.

VULC ¹⁴⁰ Ignitum eloquium tuum vehementer,
et servus tuus dilexit illud.

VULC ¹⁴¹ Adolescentulus sum ego et contemptus ;
justificationes tuas non sum oblitus.

VULC ¹⁴² Justitia tua, justitia in æternum,
et lex tua veritas.

VULC ¹⁴³ Tribulatio et angustia invenerunt me ;
mandata tua meditatio mea est.

VULC ¹⁴⁴ Æquitas testimonia tua in æternum :
intellectum da mihi, et vivam.

VULC ¹⁴⁵ Clamavi in toto corde meo : exaudi me, Domine ;
justificationes tuas requiram.

VULC ¹⁴⁶ Clamavi ad te ; salvum me fac :
ut custodiam mandata tua.

VULC ¹⁴⁷ Præveni in maturitate, et clamavi :
quia in verba tua supersperavi.

VULC ¹⁴⁸ Prævenerunt oculi mei ad te diluculo,
ut meditarer eloquia tua.

VULC ¹⁴⁹ Vocem meam audi secundum misericordiam tuam, Domine,
et secundum judicium tuum vivifica me.

VULC ¹⁵⁰ Appropinquaverunt persequentes me iniquitati :
a lege autem tua longe facti sunt.

VULC ¹⁵¹ Prope es tu, Domine,
et omnes viæ tuæ veritas.

VULC ¹⁵² Initio cognovi de testimoniis tuis,
quia in æternum fundasti ea.

VULC ¹⁵³ Vide humilitatem meam, et eripe me,
quia legem tuam non sum oblitus.

VULC ¹⁵⁴ Judica judicium meum, et redime me :
propter eloquium tuum vivifica me.

VULC ¹⁵⁵ Longe a peccatoribus salus,
quia justificationes tuas non exquisierunt.

VULC ¹⁵⁶ Misericordiæ tuæ multæ, Domine ;
secundum judicium tuum vivifica me.

VULC ¹⁵⁷ Multi qui persequuntur me, et tribulant me ;
a testimoniis tuis non declinavi.

VULC ¹⁵⁸ Vidi prævaricantes et tabescebam,
quia eloquia tua non custodierunt.

VULC ¹⁵⁹ Vide quoniam mandata tua dilexi, Domine :
in misericordia tua vivifica me.

VULC ¹⁶⁰ Principium verborum tuorum veritas ;
in æternum omnia judicia justitiæ tuæ.

VULC ¹⁶¹ Principes persecuti sunt me gratis,
et a verbis tuis formidavit cor meum.

VULC ¹⁶² Lætabor ego super eloquia tua,
sicut qui invenit spolia multa.

VULC ¹⁶³ Iniquitatem odio habui, et abominatus sum,
legem autem tuam dilexi.

VULC ¹⁶⁴ Septies in die laudem dixi tibi,
super judicia justitiæ tuæ.

VULC ¹⁶⁵ Pax multa diligentibus legem tuam,
et non est illis scandalum.

VULC ¹⁶⁶ Exspectabam salutare tuum, Domine,
et mandata tua dilexi.

VULC ¹⁶⁷ Custodivit anima mea testimonia tua,
et dilexit ea vehementer.

VULC ¹⁶⁸ Servavi mandata tua et testimonia tua,
quia omnes viæ meæ in conspectu tuo.

VULC ¹⁶⁹ Appropinquet deprecatio mea in conspectu tuo, Domine ;
juxta eloquium tuum da mihi intellectum.

VULC ¹⁷⁰ Intret postulatio mea in conspectu tuo ;
secundum eloquium tuum eripe me.

VULC ¹⁷¹ Eructabunt labia mea hymnum,
cum docueris me justificationes tuas.

VULC ¹⁷² Pronuntiabit lingua mea eloquium tuum,
quia omnia mandata tua æquitas.

VULC ¹⁷³ Fiat manus tua ut salvet me,
quoniam mandata tua elegi.

VULC ¹⁷⁴ Concupivi salutare tuum, Domine,
et lex tua meditatio mea est.

VULC ¹⁷⁵ Vivet anima mea, et laudabit te,
et judicia tua adjuvabunt me.

VULC ¹⁷⁶ Erravi sicut ovis quæ periit : quære servum tuum,
quia mandata tua non sum oblitus.]