Ps 139 (Vulgate)

   ¹ In finem. Psalmus David.
   ² [Eripe me, Domine, ab homine malo ;
a viro iniquo eripe me.
   ³ Qui cogitaverunt iniquitates in corde,
tota die constituebant prælia.
   ⁴ Acuerunt linguas suas sicut serpentis ;
venenum aspidum sub labiis eorum.
   ⁵ Custodi me, Domine, de manu peccatoris,
et ab hominibus iniquis eripe me.
Qui cogitaverunt supplantare gressus meos :
   ⁶ absconderunt superbi laqueum mihi.
Et funes extenderunt in laqueum ;
juxta iter, scandalum posuerunt mihi.
   ⁷ Dixi Domino : Deus meus es tu ;
exaudi, Domine, vocem deprecationis meæ.
   ⁸ Domine, Domine, virtus salutis meæ,
obumbrasti super caput meum in die belli.
   ⁹ Ne tradas me, Domine, a desiderio meo peccatori :
cogitaverunt contra me ;
ne derelinquas me, ne forte exaltentur.
   ¹⁰ Caput circuitus eorum :
labor labiorum ipsorum operiet eos.
   ¹¹ Cadent super eos carbones ;
in ignem dejicies eos :
in miseriis non subsistent.
   ¹² Vir linguosus non dirigetur in terra ;
virum injustum mala capient in interitu.
   ¹³ Cognovi quia faciet Dominus judicium inopis,
et vindictam pauperum.
   ¹⁴ Verumtamen justi confitebuntur nomini tuo,
et habitabunt recti cum vultu tuo.]