Lueur.org - Un éclairage sur la foi

Comparer

Psaumes 30

LSG 1 (30:1) Psaume. Cantique pour la dédicace de la maison. De David. (30:2) Je t'exalte, ô Éternel, car tu m'as relevé, Tu n'as pas voulu que mes ennemis se réjouissent à mon sujet.

NEG 1 Psaume. Cantique pour la dédicace de la maison. De David.

VULC 1 In finem. Psalmus David, pro extasi.

WLC 1 מִזְמ֡וֹר שִׁיר־ חֲנֻכַּ֖ת הַבַּ֣יִת לְדָוִֽד׃

LSG 2 (30:3) Éternel, mon Dieu ! J'ai crié à toi, et tu m'as guéri.

NEG 2 Je t'exalte, ô Eternel, car tu m'as relevé,
Tu n'as pas voulu que mes ennemis se réjouissent à mon sujet.

VULC 2 [In te, Domine, speravi ;
non confundar in æternum :
in justitia tua libera me.

WLC 2 אֲרוֹמִמְךָ֣ יְ֭הוָה כִּ֣י דִלִּיתָ֑נִי וְלֹא־ שִׂמַּ֖חְתָּ אֹיְבַ֣י לִֽי׃

LSG 3 (30:4) Éternel ! tu as fait remonter mon âme du séjour des morts, Tu m'as fait revivre loin de ceux qui descendent dans la fosse.

NEG 3 Eternel, mon Dieu! J'ai crié à toi, et tu m'as guéri.

VULC 3 Inclina ad me aurem tuam ;
accelera ut eruas me.
Esto mihi in Deum protectorem,
et in domum refugii, ut salvum me facias :

WLC 3 יְהוָ֥ה אֱלֹהָ֑י שִׁוַּ֥עְתִּי אֵ֝לֶ֗יךָ וַתִּרְפָּאֵֽנִי׃

LSG 4 (30:5) Chantez à l'Éternel, vous qui l'aimez, Célébrez par vos louanges sa sainteté !

NEG 4 Eternel! tu as fait remonter mon âme du séjour des morts,
Tu m'as fait revivre loin de ceux qui descendent dans la fosse.

VULC 4 quoniam fortitudo mea et refugium meum es tu ;
et propter nomen tuum deduces me et enutries me.

WLC 4 יְֽהוָ֗ה הֶֽעֱלִ֣יתָ מִן־ שְׁא֣וֹל נַפְשִׁ֑י חִ֝יִּיתַ֗נִי בֽוֹר׃

LSG 5 (30:6) Car sa colère dure un instant, Mais sa grâce toute la vie ; Le soir arrivent les pleurs, Et le matin l'allégresse.

NEG 5 Chantez à l'Eternel, vous qui l'aimez,
Célébrez par vos louanges sa sainteté!

VULC 5 Educes me de laqueo hoc quem absconderunt mihi,
quoniam tu es protector meus.

WLC 5 זַמְּר֣וּ לַיהוָ֣ה חֲסִידָ֑יו וְ֝הוֹד֗וּ לְזֵ֣כֶר קָדְשֽׁוֹ׃

LSG 6 (30:7) Je disais dans ma sécurité: Je ne chancellerai jamais !

NEG 6 Car sa colère dure un instant,
Mais sa grâce toute la vie;
Le soir arrivent les pleurs,
Et le matin l'allégresse.

VULC 6 In manus tuas commendo spiritum meum ;
redemisti me, Domine Deus veritatis.

WLC 6 כִּ֤י רֶ֨גַע ׀ בְּאַפּוֹ֮ חַיִּ֪ים בִּרְצ֫וֹנ֥וֹ בָּ֭עֶרֶב יָלִ֥ין בֶּ֗כִי וְלַבֹּ֥קֶר רִנָּֽה׃

LSG 7 (30:8) Éternel ! par ta grâce tu avais affermi ma montagne... Tu cachas ta face, et je fus troublé.

NEG 7 Je disais dans ma sécurité:
Je ne chancellerai jamais!

VULC 7 Odisti observantes vanitates supervacue ;
ego autem in Domino speravi.

WLC 7 וַ֭אֲנִי אָמַ֣רְתִּי בְשַׁלְוִ֑י בַּל־ אֶמּ֥וֹט לְעוֹלָֽם׃

LSG 8 (30:9) Éternel ! j'ai crié à toi, J'ai imploré l'Éternel:

NEG 8 Eternel! par ta grâce tu avais affermi ma montagne…
Tu cachas ta face, et je fus troublé.

VULC 8 Exsultabo, et lætabor in misericordia tua,
quoniam respexisti humilitatem meam ;
salvasti de necessitatibus animam meam.

WLC 8 יְֽהוָ֗ה בִּרְצוֹנְךָ֮ הֶעֱמַ֪דְתָּה לְֽהַרְרִ֫י עֹ֥ז הִסְתַּ֥רְתָּ פָנֶ֗יךָ הָיִ֥יתִי נִבְהָֽל׃

LSG 9 (30:10) Que gagnes-tu à verser mon sang, A me faire descendre dans la fosse ? La poussière a-t-elle pour toi des louanges ? Raconte-t-elle ta fidélité ?

NEG 9 Eternel! j'ai crié à toi,
J'ai imploré l'Eternel:

VULC 9 Nec conclusisti me in manibus inimici :
statuisti in loco spatioso pedes meos.

WLC 9 אֵלֶ֣יךָ יְהוָ֣ה אֶקְרָ֑א וְאֶל־ אֲ֝דֹנָ֗י אֶתְחַנָּֽן׃

LSG 10 (30:11) Écoute, Éternel, aie pitié de moi ! Éternel, secours-moi ! -

NEG 10 Que gagnes-tu à verser mon sang,
A me faire descendre dans la fosse?
La poussière a-t-elle pour toi des louanges?
Raconte-t-elle ta fidélité?

VULC 10 Miserere mei, Domine, quoniam tribulor ;
conturbatus est in ira oculus meus, anima mea, et venter meus.

WLC 10 מַה־ בֶּ֥צַע בְּדָמִי֮ בְּרִדְתִּ֪י אֶ֫ל־ שָׁ֥חַת הֲיוֹדְךָ֥ עָפָ֑ר הֲיַגִּ֥יד אֲמִתֶּֽךָ׃

LSG 11 (30:12) Et tu as changé mes lamentations en allégresse, Tu as délié mon sac, et tu m'as ceint de joie,

NEG 11 Ecoute, Eternel, aie pitié de moi!
Eternel, secours-moi!

VULC 11 Quoniam defecit in dolore vita mea,
et anni mei in gemitibus.
Infirmata est in paupertate virtus mea,
et ossa mea conturbata sunt.

WLC 11 שְׁמַע־ יְהוָ֥ה וְחָנֵּ֑נִי יְ֝הוָה הֱ‍ֽיֵה־ עֹזֵ֥ר לִֽי׃

LSG 12 (30:13) Afin que mon coeur te chante et ne soit pas muet. Éternel, mon Dieu ! je te louerai toujours.

NEG 12 Et tu as changé mes lamentations en allégresse,
Tu as délié mon sac, et tu m'as ceint de joie,

VULC 12 Super omnes inimicos meos factus sum opprobrium,
et vicinis meis valde, et timor notis meis ;
qui videbant me foras fugerunt a me.

WLC 12 הָפַ֣כְתָּ מִסְפְּדִי֮ לְמָח֪וֹל לִ֥י פִּתַּ֥חְתָּ שַׂקִּ֑י וַֽתְּאַזְּרֵ֥נִי שִׂמְחָֽה׃

NEG 13 Afin que mon cœur te chante et ne soit pas muet.
Eternel, mon Dieu! je te louerai toujours.

VULC 13 Oblivioni datus sum, tamquam mortuus a corde ;
factus sum tamquam vas perditum :

WLC 13 לְמַ֤עַן ׀ יְזַמֶּרְךָ֣ כָ֭בוֹד וְלֹ֣א יִדֹּ֑ם יְהוָ֥ה אֱ֝לֹהַ֗י לְעוֹלָ֥ם אוֹדֶֽךָּ׃

VULC 14 quoniam audivi vituperationem multorum commorantium in circuitu.
In eo dum convenirent simul adversum me,
accipere animam meam consiliati sunt.

VULC 15 Ego autem in te speravi, Domine ;
dixi : Deus meus es tu ;

VULC 16 in manibus tuis sortes meæ :
eripe me de manu inimicorum meorum, et a persequentibus me.

VULC 17 Illustra faciem tuam super servum tuum ;
salvum me fac in misericordia tua.

VULC 18 Domine, non confundar, quoniam invocavi te.
Erubescant impii, et deducantur in infernum ;

VULC 19 muta fiant labia dolosa,
quæ loquuntur adversus justum iniquitatem,
in superbia, et in abusione.

VULC 20 Quam magna multitudo dulcedinis tuæ, Domine,
quam abscondisti timentibus te ;
perfecisti eis qui sperant in te in conspectu filiorum hominum !

VULC 21 Abscondes eos in abscondito faciei tuæ a conturbatione hominum ;
proteges eos in tabernaculo tuo, a contradictione linguarum.

VULC 22 Benedictus Dominus,
quoniam mirificavit misericordiam suam mihi in civitate munita.

VULC 23 Ego autem dixi in excessu mentis meæ :
Projectus sum a facie oculorum tuorum :
ideo exaudisti vocem orationis meæ, dum clamarem ad te.

VULC 24 Diligite Dominum, omnes sancti ejus,
quoniam veritatem requiret Dominus,
et retribuet abundanter facientibus superbiam.

VULC 25 Viriliter agite, et confortetur cor vestrum,
omnes qui speratis in Domino.]

La versification des traductions pouvant varier, l'alignement ne correspond parfois pas à la même phrase.

Afficher une version unique pour accéder aux notes et références croisées