VULC ¹ Ipsi David intellectus. [Beati quorum remissæ sunt iniquitates,
et quorum tecta sunt peccata.

VULC ² Beatus vir cui non imputavit Dominus peccatum,
nec est in spiritu ejus dolus.

VULC ³ Quoniam tacui, inveteraverunt ossa mea,
dum clamarem tota die.

VULC ⁴ Quoniam die ac nocte gravata est super me manus tua,
conversus sum in ærumna mea, dum configitur spina.

VULC ⁵ Delictum meum cognitum tibi feci,
et injustitiam meam non abscondi.
Dixi : Confitebor adversum me injustitiam meam Domino ;
et tu remisisti impietatem peccati mei.

VULC ⁶ Pro hac orabit ad te omnis sanctus
in tempore opportuno.
Verumtamen in diluvio aquarum multarum,
ad eum non approximabunt.

VULC ⁷ Tu es refugium meum a tribulatione quæ circumdedit me ;
exsultatio mea, erue me a circumdantibus me.

VULC ⁸ Intellectum tibi dabo, et instruam te in via hac qua gradieris ;
firmabo super te oculos meos.

VULC ⁹ Nolite fieri sicut equus et mulus,
quibus non est intellectus.
In camo et freno maxillas eorum constringe,
qui non approximant ad te.

VULC ¹⁰ Multa flagella peccatoris ;
sperantem autem in Domino misericordia circumdabit.

VULC ¹¹ Lætamini in Domino, et exsultate, justi ;
et gloriamini, omnes recti corde.]