Comparer
Psaumes 43VULC 1 In finem. Filiis Core ad intellectum.
WLC 1 שָׁפְטֵ֤נִי אֱלֹהִ֨ים ׀ וְרִ֘יבָ֤ה רִיבִ֗י מִגּ֥וֹי לֹא־ חָסִ֑יד מֵ֤אִישׁ־ מִרְמָ֖ה וְעַוְלָ֣ה תְפַלְּטֵֽנִי׃
VULC 2 [Deus, auribus nostris audivimus,
patres nostri annuntiaverunt nobis,
opus quod operatus es in diebus eorum,
et in diebus antiquis.
WLC 2 כִּֽי־ אַתָּ֤ה ׀ אֱלֹהֵ֣י מָֽעוּזִּי֮ לָמָ֪ה זְנַ֫חְתָּ֥נִי לָֽמָּה־ קֹדֵ֥ר אֶתְהַלֵּ֗ךְ בְּלַ֣חַץ אוֹיֵֽב׃
VULC 3 Manus tua gentes disperdidit, et plantasti eos ;
afflixisti populos, et expulisti eos.
WLC 3 שְׁלַח־ אוֹרְךָ֣ וַ֭אֲמִתְּךָ הֵ֣מָּה יַנְח֑וּנִי יְבִיא֥וּנִי אֶל־ הַֽר־ קָ֝דְשְׁךָ֗ וְאֶל־ מִשְׁכְּנוֹתֶֽיךָ׃
VULC 4 Nec enim in gladio suo possederunt terram,
et brachium eorum non salvavit eos :
sed dextera tua et brachium tuum,
et illuminatio vultus tui, quoniam complacuisti in eis.
WLC 4 וְאָב֤וֹאָה ׀ אֶל־ מִזְבַּ֬ח אֱלֹהִ֗ים אֶל־ אֵל֮ שִׂמְחַ֪ת גִּ֫ילִ֥י וְאוֹדְךָ֥ בְכִנּ֗וֹר אֱלֹהִ֥ים אֱלֹהָֽי׃
VULC 5 Tu es ipse rex meus et Deus meus,
qui mandas salutes Jacob.
WLC 5 מַה־ תִּשְׁתּ֬וֹחֲחִ֨י ׀ נַפְשִׁי֮ וּֽמַה־ תֶּהֱמִ֪י עָ֫לָ֥י הוֹחִ֣ילִי לֵֽ֭אלֹהִים כִּי־ ע֣וֹד אוֹדֶ֑נּוּ יְשׁוּעֹ֥ת פָּ֝נַ֗י וֵֽאלֹהָֽי׃
VULC 6 In te inimicos nostros ventilabimus cornu,
et in nomine tuo spernemus insurgentes in nobis.
VULC 7 Non enim in arcu meo sperabo,
et gladius meus non salvabit me :
VULC 8 salvasti enim nos de affligentibus nos,
et odientes nos confudisti.
VULC 9 In Deo laudabimur tota die,
et in nomine tuo confitebimur in sæculum.
VULC 10 Nunc autem repulisti et confudisti nos,
et non egredieris, Deus, in virtutibus nostris.
VULC 11 Avertisti nos retrorsum post inimicos nostros,
et qui oderunt nos diripiebant sibi.
VULC 12 Dedisti nos tamquam oves escarum,
et in gentibus dispersisti nos.
VULC 13 Vendidisti populum tuum sine pretio,
et non fuit multitudo in commutationibus eorum.
VULC 14 Posuisti nos opprobrium vicinis nostris ;
subsannationem et derisum his qui sunt in circuitu nostro.
VULC 15 Posuisti nos in similitudinem gentibus ;
commotionem capitis in populis.
VULC 16 Tota die verecundia mea contra me est,
et confusio faciei meæ cooperuit me :
VULC 17 a voce exprobrantis et obloquentis,
a facie inimici et persequentis.
VULC 18 Hæc omnia venerunt super nos ; nec obliti sumus te,
et inique non egimus in testamento tuo.
VULC 19 Et non recessit retro cor nostrum ;
et declinasti semitas nostras a via tua :
VULC 20 quoniam humiliasti nos in loco afflictionis,
et cooperuit nos umbra mortis.
VULC 21 Si obliti sumus nomen Dei nostri,
et si expandimus manus nostras ad deum alienum,
VULC 22 nonne Deus requiret ista ?
ipse enim novit abscondita cordis.
Quoniam propter te mortificamur tota die ;
æstimati sumus sicut oves occisionis.
VULC 23 Exsurge ; quare obdormis, Domine ?
exsurge, et ne repellas in finem.
VULC 24 Quare faciem tuam avertis ?
oblivisceris inopiæ nostræ et tribulationis nostræ ?
VULC 25 Quoniam humiliata est in pulvere anima nostra ;
conglutinatus est in terra venter noster.
VULC 26 Exsurge, Domine, adjuva nos,
et redime nos propter nomen tuum.]
La versification des traductions pouvant varier, l'alignement ne correspond parfois pas à la même phrase.
Afficher une version unique pour accéder aux notes et références croisées