VULC ¹ In finem, ne disperdas. David in tituli inscriptionem, quando misit Saul et custodivit domum ejus ut eum interficeret.

WLC ¹ לַמְנַצֵּ֥חַ אַל־ תַּשְׁחֵ֗ת לְדָוִ֥ד מִכְתָּֽם׃

VULC ² [Eripe me de inimicis meis, Deus meus,
et ab insurgentibus in me libera me.

WLC ² הַֽאֻמְנָ֗ם אֵ֣לֶם צֶ֭דֶק תְּדַבֵּר֑וּן מֵישָׁרִ֥ים תִּ֝שְׁפְּט֗וּ בְּנֵ֣י אָדָֽם׃

VULC ³ Eripe me de operantibus iniquitatem,
et de viris sanguinum salva me.

WLC ³ אַף־ בְּלֵב֮ עוֹלֹ֪ת תִּפְעָ֫ל֥וּן בָּאָ֡רֶץ חֲמַ֥ס יְ֝דֵיכֶ֗ם תְּפַלֵּֽסֽוּן׃

VULC ⁴ Quia ecce ceperunt animam meam ;
irruerunt in me fortes.

WLC ⁴ זֹ֣רוּ רְשָׁעִ֣ים מֵרָ֑חֶם תָּע֥וּ מִ֝בֶּ֗טֶן דֹּבְרֵ֥י כָזָֽב׃

VULC ⁵ Neque iniquitas mea, neque peccatum meum, Domine ;
sine iniquitate cucurri, et direxi.

WLC ⁵ חֲמַת־ לָ֗מוֹ כִּדְמ֥וּת חֲמַת־ נָחָ֑שׁ כְּמוֹ־ פֶ֥תֶן חֵ֝רֵ֗שׁ יַאְטֵ֥ם אָזְנֽוֹ׃

VULC ⁶ Exsurge in occursum meum, et vide :
et tu, Domine Deus virtutum, Deus Israël,
intende ad visitandas omnes gentes :
non miserearis omnibus qui operantur iniquitatem.

WLC ⁶ אֲשֶׁ֣ר לֹא־ יִ֭שְׁמַע לְק֣וֹל מְלַחֲשִׁ֑ים חוֹבֵ֖ר חֲבָרִ֣ים מְחֻכָּֽם׃

VULC ⁷ Convertentur ad vesperam, et famem patientur ut canes :
et circuibunt civitatem.

WLC ⁷ אֱ‍ֽלֹהִ֗ים הֲרָס־ שִׁנֵּ֥ימוֹ בְּפִ֑ימוֹ מַלְתְּע֥וֹת כְּ֝פִירִ֗ים נְתֹ֣ץ ׀ יְהוָֽה׃

VULC ⁸ Ecce loquentur in ore suo,
et gladius in labiis eorum : quoniam quis audivit ?

WLC ⁸ יִמָּאֲס֣וּ כְמוֹ־ מַ֭יִם יִתְהַלְּכוּ־ לָ֑מוֹ יִדְרֹ֥ךְ כְּמ֣וֹ יִתְמֹלָֽלוּ׃

VULC ⁹ Et tu, Domine, deridebis eos ;
ad nihilum deduces omnes gentes.

WLC ⁹ כְּמ֣וֹ שַׁ֭בְּלוּל תֶּ֣מֶס יַהֲלֹ֑ךְ נֵ֥פֶל אֵ֝֗שֶׁת בַּל־ חָ֥זוּ שָֽׁמֶשׁ׃

VULC ¹⁰ Fortitudinem meam ad te custodiam,
quia, Deus, susceptor meus es :

WLC ¹⁰ בְּטֶ֤רֶם יָבִ֣ינוּ סִּֽירֹתֵיכֶ֣ם אָטָ֑ד כְּמוֹ־ חַ֥י כְּמוֹ־ חָ֝ר֗וֹן יִשְׂעָרֶֽנּוּ׃

VULC ¹¹ Deus meus misericordia ejus præveniet me.

WLC ¹¹ יִשְׂמַ֣ח צַ֭דִּיק כִּי־ חָזָ֣ה נָקָ֑ם פְּעָמָ֥יו יִ֝רְחַ֗ץ בְּדַ֣ם הָרָשָֽׁע׃

VULC ¹² Deus ostendet mihi super inimicos meos :
ne occidas eos, nequando obliviscantur populi mei.
Disperge illos in virtute tua,
et depone eos, protector meus, Domine :

WLC ¹² וְיֹאמַ֣ר אָ֭דָם אַךְ־ פְּרִ֣י לַצַּדִּ֑יק אַ֥ךְ יֵשׁ־ אֱ֝לֹהִ֗ים שֹׁפְטִ֥ים בָּאָֽרֶץ׃

VULC ¹³ delictum oris eorum, sermonem labiorum ipsorum ;
et comprehendantur in superbia sua.
Et de execratione et mendacio annuntiabuntur

VULC ¹⁴ in consummatione :
in ira consummationis, et non erunt.
Et scient quia Deus dominabitur Jacob, et finium terræ.

VULC ¹⁵ Convertentur ad vesperam, et famem patientur ut canes :
et circuibunt civitatem.

VULC ¹⁶ Ipsi dispergentur ad manducandum ;
si vero non fuerint saturati, et murmurabunt.

VULC ¹⁷ Ego autem cantabo fortitudinem tuam,
et exsultabo mane misericordiam tuam :
quia factus es susceptor meus,
et refugium meum in die tribulationis meæ.

VULC ¹⁸ Adjutor meus, tibi psallam,
quia Deus susceptor meus es ;
Deus meus, misericordia mea.]