VULC ¹ In finem, pro iis qui commutabuntur. David.

VULC ² [Salvum me fac, Deus,
quoniam intraverunt aquæ usque ad animam meam.

VULC ³ Infixus sum in limo profundi et non est substantia.
Veni in altitudinem maris, et tempestas demersit me.

VULC ⁴ Laboravi clamans, raucæ factæ sunt fauces meæ ;
defecerunt oculi mei, dum spero in Deum meum.

VULC ⁵ Multiplicati sunt super capillos capitis mei
qui oderunt me gratis.
Confortati sunt qui persecuti sunt me
inimici mei injuste ;
quæ non rapui, tunc exsolvebam.

VULC ⁶ Deus, tu scis insipientiam meam ;
et delicta mea a te non sunt abscondita.

VULC ⁷ Non erubescant in me qui exspectant te, Domine, Domine virtutum ;
non confundantur super me qui quærunt te, Deus Israël.

VULC ⁸ Quoniam propter te sustinui opprobrium ;
operuit confusio faciem meam.

VULC ⁹ Extraneus factus sum fratribus meis,
et peregrinus filiis matris meæ.

VULC ¹⁰ Quoniam zelus domus tuæ comedit me,
et opprobria exprobrantium tibi ceciderunt super me.

VULC ¹¹ Et operui in jejunio animam meam,
et factum est in opprobrium mihi.

VULC ¹² Et posui vestimentum meum cilicium ;
et factus sum illis in parabolam.

VULC ¹³ Adversum me loquebantur qui sedebant in porta,
et in me psallebant qui bibebant vinum.

VULC ¹⁴ Ego vero orationem meam ad te, Domine ;
tempus beneplaciti, Deus.
In multitudine misericordiæ tuæ,
exaudi me in veritate salutis tuæ.

VULC ¹⁵ Eripe me de luto, ut non infigar ;
libera me ab iis qui oderunt me, et de profundis aquarum.

VULC ¹⁶ Non me demergat tempestas aquæ,
neque absorbeat me profundum,
neque urgeat super me puteus os suum.

VULC ¹⁷ Exaudi me, Domine, quoniam benigna est misericordia tua ;
secundum multitudinem miserationum tuarum respice in me.

VULC ¹⁸ Et ne avertas faciem tuam a puero tuo ;
quoniam tribulor, velociter exaudi me.

VULC ¹⁹ Intende animæ meæ, et libera eam ;
propter inimicos meos, eripe me.

VULC ²⁰ Tu scis improperium meum, et confusionem meam, et reverentiam meam ;

VULC ²¹ in conspectu tuo sunt omnes qui tribulant me.
Improperium exspectavit cor meum et miseriam :
et sustinui qui simul contristaretur, et non fuit ;
et qui consolaretur, et non inveni.

VULC ²² Et dederunt in escam meam fel,
et in siti mea potaverunt me aceto.

VULC ²³ Fiat mensa eorum coram ipsis in laqueum,
et in retributiones, et in scandalum.

VULC ²⁴ Obscurentur oculi eorum, ne videant,
et dorsum eorum semper incurva.

VULC ²⁵ Effunde super eos iram tuam,
et furor iræ tuæ comprehendat eos.

VULC ²⁶ Fiat habitatio eorum deserta,
et in tabernaculis eorum non sit qui inhabitet.

VULC ²⁷ Quoniam quem tu percussisti persecuti sunt,
et super dolorem vulnerum meorum addiderunt.

VULC ²⁸ Appone iniquitatem super iniquitatem eorum,
et non intrent in justitiam tuam.

VULC ²⁹ Deleantur de libro viventium,
et cum justis non scribantur.

VULC ³⁰ Ego sum pauper et dolens ;
salus tua, Deus, suscepit me.

VULC ³¹ Laudabo nomen Dei cum cantico,
et magnificabo eum in laude :

VULC ³² et placebit Deo super vitulum novellum,
cornua producentem et ungulas.

VULC ³³ Videant pauperes, et lætentur ;
quærite Deum, et vivet anima vestra :

VULC ³⁴ quoniam exaudivit pauperes Dominus,
et vinctos suos non despexit.

VULC ³⁵ Laudent illum cæli et terra ;
mare, et omnia reptilia in eis.

VULC ³⁶ Quoniam Deus salvam faciet Sion,
et ædificabuntur civitates Juda,
et inhabitabunt ibi, et hæreditate acquirent eam.

VULC ³⁷ Et semen servorum ejus possidebit eam ;
et qui diligunt nomen ejus habitabunt in ea.]