KJV ¹ The LORD reigneth, he is clothed with majesty; the LORD is clothed with strength, wherewith he hath girded himself: the world also is stablished, that it cannot be moved.

LSG ¹ L'Éternel règne, il est revêtu de majesté, L'Éternel est revêtu, il est ceint de force. Aussi le monde est ferme, il ne chancelle pas.

VULC ¹ Psalmus ipsi David, quarta sabbati. [Deus ultionum Dominus ;
Deus ultionum libere egit.

KJV ² Thy throne is established of old: thou art from everlasting.

LSG ² Ton trône est établi dès les temps anciens ; Tu existes de toute éternité.

VULC ² Exaltare, qui judicas terram ;
redde retributionem superbis.

KJV ³ The floods have lifted up, O LORD, the floods have lifted up their voice; the floods lift up their waves.

LSG ³ Les fleuves élèvent, ô Éternel ! Les fleuves élèvent leur voix, Les fleuves élèvent leurs ondes retentissantes.

VULC ³ Usquequo peccatores, Domine,
usquequo peccatores gloriabuntur ;

KJV ⁴ The LORD on high is mightier than the noise of many waters, yea, than the mighty waves of the sea.

LSG ⁴ Plus que la voix des grandes, des puissantes eaux, Des flots impétueux de la mer, L'Éternel est puissant dans les lieux célestes.

VULC ⁴ effabuntur et loquentur iniquitatem ;
loquentur omnes qui operantur injustitiam ?

KJV ⁵ Thy testimonies are very sure: holiness becometh thine house, O LORD, for ever.

LSG ⁵ Tes témoignages sont entièrement véritables ; La sainteté convient à ta maison, O Éternel ! pour toute la durée des temps.

VULC ⁵ Populum tuum, Domine, humiliaverunt,
et hæreditatem tuam vexaverunt.

VULC ⁶ Viduam et advenam interfecerunt,
et pupillos occiderunt.

VULC ⁷ Et dixerunt : Non videbit Dominus,
nec intelliget Deus Jacob.

VULC ⁸ Intelligite, insipientes in populo ;
et stulti, aliquando sapite.

VULC ⁹ Qui plantavit aurem non audiet ?
aut qui finxit oculum non considerat ?

VULC ¹⁰ Qui corripit gentes non arguet,
qui docet hominem scientiam ?

VULC ¹¹ Dominus scit cogitationes hominum,
quoniam vanæ sunt.

VULC ¹² Beatus homo quem tu erudieris, Domine,
et de lege tua docueris eum :

VULC ¹³ ut mitiges ei a diebus malis,
donec fodiatur peccatori fovea.

VULC ¹⁴ Quia non repellet Dominus plebem suam,
et hæreditatem suam non derelinquet,

VULC ¹⁵ quoadusque justitia convertatur in judicium :
et qui juxta illam, omnes qui recto sunt corde.

VULC ¹⁶ Quis consurget mihi adversus malignantes ?
aut quis stabit mecum adversus operantes iniquitatem ?

VULC ¹⁷ Nisi quia Dominus adjuvit me,
paulominus habitasset in inferno anima mea.

VULC ¹⁸ Si dicebam : Motus est pes meus :
misericordia tua, Domine, adjuvabat me.

VULC ¹⁹ Secundum multitudinem dolorum meorum in corde meo,
consolationes tuæ lætificaverunt animam meam.

VULC ²⁰ Numquid adhæret tibi sedes iniquitatis,
qui fingis laborem in præcepto ?

VULC ²¹ Captabunt in animam justi,
et sanguinem innocentem condemnabunt.

VULC ²² Et factus est mihi Dominus in refugium,
et Deus meus in adjutorium spei meæ.

VULC ²³ Et reddet illis iniquitatem ipsorum,
et in malitia eorum disperdet eos :
disperdet illos Dominus Deus noster.]