¹ Dico autem : quanto tempore hæres parvulus est, nihil differt a servo, cum sit dominus omnium :
   ² sed sub tutoribus et actoribus est usque ad præfinitum tempus a patre :
   ³ ita et nos cum essemus parvuli, sub elementis mundi eramus servientes.
   ⁴ At ubi venit plenitudo temporis, misit Deus Filium suum factum ex muliere, factum sub lege,
   ⁵ ut eos, qui sub lege erant, redimeret, ut adoptionem filiorum reciperemus.
   ⁶ Quoniam autem estis filii, misit Deus Spiritum Filii sui in corda vestra, clamantem : Abba, Pater.
   ⁷ Itaque jam non est servus, sed filius : quod si filius, et hæres per Deum.
   ⁸ Sed tunc quidem ignorantes Deum, iis, qui natura non sunt dii, serviebatis.
   ⁹ Nunc autem cum cognoveritis Deum, immo cogniti sitis a Deo : quomodo convertimini iterum ad infirma et egena elementa, quibus denuo servire vultis ?
   ¹⁰ Dies observatis, et menses, et tempora, et annos.
   ¹¹ Timeo vos, ne forte sine causa laboraverim in vobis.
   ¹² Estote sicut ego, quia et ego sicut vos : fratres, obsecro vos. Nihil me læsistis.
   ¹³ Scitis autem quia per infirmitatem carnis evangelizavi vobis jampridem : et tentationem vestram in carne mea
   ¹⁴ non sprevistis, neque respuistis : sed sicut angelum Dei excepistis me, sicut Christum Jesum.
   ¹⁵ Ubi est ergo beatitudo vestra ? testimonium enim perhibeo vobis, quia, si fieri posset, oculos vestros eruissetis, et dedissetis mihi.
   ¹⁶ Ergo inimicus vobis factus sum, verum dicens vobis ?
   ¹⁷ Æmulantur vos non bene : sed excludere vos volunt, ut illos æmulemini.
   ¹⁸ Bonum autem æmulamini in bono semper : et non tantum cum præsens sum apud vos.
   ¹⁹ Filioli mei, quos iterum parturio, donec formetur Christus in vobis :
   ²⁰ vellem autem esse apud vos modo, et mutare vocem meam : quoniam confundor in vobis.
   ²¹ Dicite mihi qui sub lege vultis esse : legem non legistis ?
   ²² Scriptum est enim : Quoniam Abraham duos filios habuit : unum de ancilla, et unum de libera.
   ²³ Sed qui de ancilla, secundum carnem natus est : qui autem de libera, per repromissionem :
   ²⁴ quæ sunt per allegoriam dicta. Hæc enim sunt duo testamenta. Unum quidem in monte Sina, in servitutem generans, quæ est Agar :
   ²⁵ Sina enim mons est in Arabia, qui conjunctus est ei quæ nunc est Jerusalem, et servit cum filiis suis.
   ²⁶ Illa autem, quæ sursum est Jerusalem, libera est, quæ est mater nostra.
   ²⁷ Scriptum est enim : [Lætare, sterilis, quæ non paris ;
erumpe et clama, quæ non parturis :
quia multi filii desertæ,
magis quam ejus quæ habet virum.]
   ²⁸ Nos autem, fratres, secundum Isaac promissionis filii sumus.
   ²⁹ Sed quomodo tunc is, qui secundum carnem natus fuerat, persequebatur eum qui secundum spiritum : ita et nunc.
   ³⁰ Sed quid dicit Scriptura ? Ejice ancillam, et filium ejus : non enim hæres erit filius ancillæ cum filio liberæ.
   ³¹ Itaque, fratres, non sumus ancillæ filii, sed liberæ : qua libertate Christus nos liberavit.