Jb 23 (Vulgate)

¹ Respondens autem Job, ait :
² [Nunc quoque in amaritudine est sermo meus, et manus plagæ meæ aggravata est super gemitum meum.
³ Quis mihi tribuat ut cognoscam et inveniam illum, et veniam usque ad solium ejus ?
⁴ Ponam coram eo judicium, et os meum replebo increpationibus :
⁵ ut sciam verba quæ mihi respondeat, et intelligam quid loquatur mihi.
⁶ Nolo multa fortitudine contendat mecum, nec magnitudinis suæ mole me premat.
⁷ Proponat æquitatem contra me, et perveniat ad victoriam judicium meum.
⁸ Si ad orientem iero, non apparet ; si ad occidentem, non intelligam eum.
⁹ Si ad sinistram, quid agam ? non apprehendam eum ; si me vertam ad dexteram, non videbo illum.
¹⁰ Ipse vero scit viam meam, et probavit me quasi aurum quod per ignem transit.
¹¹ Vestigia ejus secutus est pes meus : viam ejus custodivi, et non declinavi ex ea.
¹² A mandatis labiorum ejus non recessi, et in sinu meo abscondi verba oris ejus.
¹³ Ipse enim solus est, et nemo avertere potest cogitationem ejus : et anima ejus quodcumque voluit, hoc fecit.
¹⁴ Cum expleverit in me voluntatem suam, et alia multa similia præsto sunt ei.
¹⁵ Et idcirco a facie ejus turbatus sum, et considerans eum, timore sollicitor.
¹⁶ Deus mollivit cor meum, et Omnipotens conturbavit me.
¹⁷ Non enim perii propter imminentes tenebras, nec faciem meam operuit caligo.]