¹ Post hæc aperuit Job os suum, et maledixit diei suo,
   ² et locutus est :
   ³ [Pereat dies in qua natus sum,
et nox in qua dictum est : Conceptus est homo.
   ⁴ Dies ille vertatur in tenebras :
non requirat eum Deus desuper,
et non illustretur lumine.
   ⁵ Obscurent eum tenebræ et umbra mortis ;
occupet eum caligo,
et involvatur amaritudine.
   ⁶ Noctem illam tenebrosus turbo possideat ;
non computetur in diebus anni,
nec numeretur in mensibus.
   ⁷ Sit nox illa solitaria,
nec laude digna.
   ⁸ Maledicant ei qui maledicunt diei,
qui parati sunt suscitare Leviathan.
   ⁹ Obtenebrentur stellæ caligine ejus ;
expectet lucem, et non videat,
nec ortum surgentis auroræ.
   ¹⁰ Quia non conclusit ostia ventris qui portavit me,
nec abstulit mala ab oculis meis.
   ¹¹ Quare non in vulva mortuus sum ?
egressus ex utero non statim perii ?
   ¹² Quare exceptus genibus ?
cur lactatus uberibus ?
   ¹³ Nunc enim dormiens silerem,
et somno meo requiescerem
   ¹⁴ cum regibus et consulibus terræ,
qui ædificant sibi solitudines ;
   ¹⁵ aut cum principibus qui possident aurum,
et replent domos suas argento ;
   ¹⁶ aut sicut abortivum absconditum non subsisterem,
vel qui concepti non viderunt lucem.
   ¹⁷ Ibi impii cessaverunt a tumultu,
et ibi requieverunt fessi robore.
   ¹⁸ Et quondam vincti pariter sine molestia,
non audierunt vocem exactoris.
   ¹⁹ Parvus et magnus ibi sunt,
et servus liber a domino suo.
   ²⁰ Quare misero data est lux,
et vita his qui in amaritudine animæ sunt :
   ²¹ qui expectant mortem, et non venit,
quasi effodientes thesaurum ;
   ²² gaudentque vehementer
cum invenerint sepulchrum ?
   ²³ viro cujus abscondita est via
et circumdedit eum Deus tenebris ?
   ²⁴ Antequam comedam, suspiro ;
et tamquam inundantes aquæ, sic rugitus meus :
   ²⁵ quia timor quem timebam evenit mihi,
et quod verebar accidit.
   ²⁶ Nonne dissimulavi ? nonne silui ? nonne quievi ?
et venit super me indignatio.]