¹ [Audi igitur, Job, eloquia mea,
et omnes sermones meos ausculta.
   ² Ecce aperui os meum :
loquatur lingua mea in faucibus meis.
   ³ Simplici corde meo sermones mei,
et sententiam puram labia mea loquentur.
   ⁴ Spiritus Dei fecit me,
et spiraculum Omnipotentis vivificavit me.
   ⁵ Si potes, responde mihi,
et adversus faciem meam consiste.
   ⁶ Ecce, et me sicut et te fecit Deus,
et de eodem luto ego quoque formatus sum.
   ⁷ Verumtamen miraculum meum non te terreat,
et eloquentia mea non sit tibi gravis.
   ⁸ Dixisti ergo in auribus meis,
et vocem verborum tuorum audivi :
   ⁹ Mundus sum ego, et absque delicto :
immaculatus, et non est iniquitas in me.
   ¹⁰ Quia querelas in me reperit,
ideo arbitratus est me inimicum sibi.
   ¹¹ Posuit in nervo pedes meos ;
custodivit omnes semitas meas.
   ¹² Hoc est ergo in quo non es justificatus :
respondebo tibi, quia major sit Deus homine.
   ¹³ Adversus eum contendis,
quod non ad omnia verba responderit tibi ?
   ¹⁴ Semel loquitur Deus,
et secundo idipsum non repetit.
   ¹⁵ Per somnium, in visione nocturna,
quando irruit sopor super homines,
et dormiunt in lectulo,
   ¹⁶ tunc aperit aures virorum,
et erudiens eos instruit disciplina,
   ¹⁷ ut avertat hominem ab his quæ facit,
et liberet eum de superbia,
   ¹⁸ eruens animam ejus a corruptione,
et vitam illius ut non transeat in gladium.
   ¹⁹ Increpat quoque per dolorem in lectulo,
et omnia ossa ejus marcescere facit.
   ²⁰ Abominabilis ei fit in vita sua panis,
et animæ illius cibus ante desiderabilis.
   ²¹ Tabescet caro ejus,
et ossa, quæ tecta fuerant, nudabuntur.
   ²² Appropinquavit corruptioni anima ejus,
et vita illius mortiferis.
   ²³ Si fuerit pro eo angelus loquens,
unus de millibus, ut annuntiet hominis æquitatem,
   ²⁴ miserebitur ejus, et dicet :
Libera eum, ut non descendat in corruptionem :
inveni in quo ei propitier.
   ²⁵ Consumpta est caro ejus a suppliciis :
revertatur ad dies adolescentiæ suæ.
   ²⁶ Deprecabitur Deum, et placabilis ei erit :
et videbit faciem ejus in jubilo,
et reddet homini justitiam suam.
   ²⁷ Respiciet homines, et dicet : Peccavi,
et vere deliqui, et ut eram dignus, non recepi.
   ²⁸ Liberavit animam suam, ne pergeret in interitum,
sed vivens lucem videret.
   ²⁹ Ecce hæc omnia operatur Deus
tribus vicibus per singulos,
   ³⁰ ut revocet animas eorum a corruptione,
et illuminet luce viventium.
   ³¹ Attende, Job, et audi me :
et tace, dum ego loquor.
   ³² Si autem habes quod loquaris, responde mihi :
loquere, volo enim te apparere justum.
   ³³ Quod si non habes, audi me :
tace, et docebo te sapientiam.]