Mc 3 (Vulgate)

¹ Et introivit iterum in synagogam : et erat ibi homo habens manum aridam.
² Et observabant eum, si sabbatis curaret, ut accusarent illum.
³ Et ait homini habenti manum aridam : Surge in medium.
⁴ Et dicit eis : Licet sabbatis benefacere, an male ? animam salvam facere, an perdere ? At illi tacebant.
⁵ Et circumspiciens eos cum ira, contristatus super cæcitate cordis eorum, dicit homini : Extende manum tuam. Et extendit, et restituta est manus illi.
⁶ Exeuntes autem pharisæi, statim cum Herodianis consilium faciebant adversus eum quomodo eum perderent.
⁷ Jesus autem cum discipulis suis secessit ad mare : et multa turba a Galilæa et Judæa secuta est eum,
⁸ et ab Jerosolymis, et ab Idumæa, et trans Jordanem : et qui circa Tyrum et Sidonem multitudo magna, audientes quæ faciebat, venerunt ad eum.
⁹ Et dicit discipulis suis ut navicula sibi deserviret propter turbam, ne comprimerent eum :
¹⁰ multos enim sanabat, ita ut irruerent in eum ut illum tangerent, quotquot habebant plagas.
¹¹ Et spiritus immundi, cum illum videbant, procidebant ei : et clamabant, dicentes :
¹² Tu es Filius Dei. Et vehementer comminabatur eis ne manifestarent illum.
¹³ Et ascendens in montem vocavit ad se quos voluit ipse : et venerunt ad eum.
¹⁴ Et fecit ut essent duodecim cum illo : et ut mitteret eos prædicare.
¹⁵ Et dedit illis potestatem curandi infirmitates et ejiciendi dæmonia.
¹⁶ Et imposuit Simoni nomen Petrus :
¹⁷ et Jacobum Zebedæi, et Joannem fratrem Jacobi, et imposuit eis nomina Boanerges, quod est, Filii tonitrui :
¹⁸ et Andream, et Philippum, et Bartholomæum, et Matthæum, et Thomam, et Jacobum Alphæi, et Thaddæum, et Simonem Cananæum,
¹⁹ et Judam Iscariotem, qui et tradidit illum.
²⁰ Et veniunt ad domum : et convenit iterum turba, ita ut non possent neque panem manducare.
²¹ Et cum audissent sui, exierunt tenere eum : dicebant enim : Quoniam in furorem versus est.
²² Et scribæ, qui ab Jerosolymis descenderant, dicebant : Quoniam Beelzebub habet, et quia in principe dæmoniorum ejicit dæmonia.
²³ Et convocatis eis in parabolis dicebat illis : Quomodo potest Satanas Satanam ejicere ?
²⁴ Et si regnum in se dividatur, non potest regnum illud stare.
²⁵ Et si domus super semetipsam dispertiatur, non potest domus illa stare.
²⁶ Et si Satanas consurrexerit in semetipsum, dispertitus est, et non poterit stare, sed finem habet.
²⁷ Nemo potest vasa fortis ingressus in domum diripere, nisi prius fortem alliget, et tunc domum ejus diripiet.
²⁸ Amen dico vobis, quoniam omnia dimittentur filiis hominum peccata, et blasphemiæ quibus blasphemaverint :
²⁹ qui autem blasphemaverit in Spiritum Sanctum, non habebit remissionem in æternum, sed reus erit æterni delicti.
³⁰ Quoniam dicebant : Spiritum immundum habet.
³¹ Et veniunt mater ejus et fratres : et foris stantes miserunt ad eum vocantes eum,
³² et sedebat circa eum turba : et dicunt ei : Ecce mater tua et fratres tui foris quærunt te.
³³ Et respondens eis, ait : Quæ est mater mea et fratres mei ?
³⁴ Et circumspiciens eos, qui in circuitu ejus sedebant, ait : Ecce mater mea et fratres mei.
³⁵ Qui enim fecerit voluntatem Dei, hic frater meus, et soror mea, et mater est.