Mt 14 (Vulgate)

¹ In illo tempore audivit Herodes tetrarcha famam Jesu :
² et ait pueris suis : Hic est Joannes Baptista : ipse surrexit a mortuis, et ideo virtutes operantur in eo.
³ Herodes enim tenuit Joannem, et alligavit eum : et posuit in carcerem propter Herodiadem uxorem fratris sui.
⁴ Dicebat enim illi Joannes : Non licet tibi habere eam.
⁵ Et volens illum occidere, timuit populum : quia sicut prophetam eum habebant.
⁶ Die autem natalis Herodis saltavit filia Herodiadis in medio, et placuit Herodi :
⁷ unde cum juramento pollicitus est ei dare quodcumque postulasset ab eo.
⁸ At illa præmonita a matre sua : Da mihi, inquit, hic in disco caput Joannis Baptistæ.
⁹ Et contristatus est rex : propter juramentum autem, et eos qui pariter recumbebant, jussit dari.
¹⁰ Misitque et decollavit Joannem in carcere.
¹¹ Et allatum est caput ejus in disco, et datum est puellæ, et attulit matri suæ.
¹² Et accedentes discipuli ejus, tulerunt corpus ejus, et sepelierunt illud : et venientes nuntiaverunt Jesu.
¹³ Quod cum audisset Jesus, secessit inde in navicula, in locum desertum seorsum : et cum audissent turbæ, secutæ sunt eum pedestres de civitatibus.
¹⁴ Et exiens vidit turbam multam, et misertus est eis, et curavit languidos eorum.
¹⁵ Vespere autem facto, accesserunt ad eum discipuli ejus, dicentes : Desertus est locus, et hora jam præteriit : dimitte turbas, ut euntes in castella, emant sibi escas.
¹⁶ Jesus autem dixit eis : Non habent necesse ire : date illis vos manducare.
¹⁷ Responderunt ei : Non habemus hic nisi quinque panes et duos pisces.
¹⁸ Qui ait eis : Afferte mihi illos huc.
¹⁹ Et cum jussisset turbam discumbere super fœnum, acceptis quinque panibus et duobus piscibus, aspiciens in cælum benedixit, et fregit, et dedit discipulis panes, discipuli autem turbis.
²⁰ Et manducaverunt omnes, et saturati sunt. Et tulerunt reliquias, duodecim cophinos fragmentorum plenos.
²¹ Manducantium autem fuit numerus quinque millia virorum, exceptis mulieribus et parvulis.
²² Et statim compulit Jesus discipulos ascendere in naviculam, et præcedere eum trans fretum, donec dimitteret turbas.
²³ Et dimissa turba, ascendit in montem solus orare. Vespere autem facto solus erat ibi :
²⁴ navicula autem in medio mari jactabatur fluctibus : erat enim contrarius ventus.
²⁵ Quarta enim vigilia noctis, venit ad eos ambulans super mare.
²⁶ Et videntes eum super mare ambulantem, turbati sunt, dicentes : Quia phantasma est. Et præ timore clamaverunt.
²⁷ Statimque Jesus locutus est eis, dicens : Habete fiduciam : ego sum, nolite timere.
²⁸ Respondens autem Petrus, dixit : Domine, si tu es, jube me ad te venire super aquas.
²⁹ At ipse ait : Veni. Et descendens Petrus de navicula, ambulabat super aquam ut veniret ad Jesum.
³⁰ Videns vero ventum validum, timuit : et cum cœpisset mergi, clamavit dicens : Domine, salvum me fac.
³¹ Et continuo Jesus extendens manum, apprehendit eum : et ait illi : Modicæ fidei, quare dubitasti ?
³² Et cum ascendissent in naviculam, cessavit ventus.
³³ Qui autem in navicula erant, venerunt, et adoraverunt eum, dicentes : Vere Filius Dei es.
³⁴ Et cum transfretassent, venerunt in terram Genesar.
³⁵ Et cum cognovissent eum viri loci illius, miserunt in universam regionem illam, et obtulerunt ei omnes male habentes :
³⁶ et rogabant eum ut vel fimbriam vestimenti ejus tangerent. Et quicumque tetigerunt, salvi facti sunt.