¹ Cumque vidisset Balaam quod placeret Domino ut benediceret Israëli, nequaquam abiit ut ante perrexerat, ut augurium quæreret : sed dirigens contra desertum vultum suum,
   ² et elevans oculos, vidit Israël in tentoriis commorantem per tribus suas : et irruente in se spiritu Dei,
   ³ assumpta parabola, ait : [Dixit Balaam filius Beor :
dixit homo, cujus obturatus est oculus :
   ⁴ dixit auditor sermonum Dei,
qui visionem Omnipotentis intuitus est,
qui cadit, et sic aperiuntur oculi ejus :
   ⁵ Quam pulchra tabernacula tua, Jacob,
et tentoria tua, Israël !
   ⁶ ut valles nemorosæ,
ut horti juxta fluvios irrigui,
ut tabernacula quæ fixit Dominus,
quasi cedri prope aquas.
   ⁷ Fluet aqua de situla ejus,
et semen illius erit in aquas multas.
Tolletur propter Agag, rex ejus,
et auferetur regnum illius.
   ⁸ Deus eduxit illum de Ægypto,
cujus fortitudo similis est rhinocerotis.
Devorabunt gentes hostes illius,
ossaque eorum confringent, et perforabunt sagittis.
   ⁹ Accubans dormivit ut leo,
et quasi leæna, quam suscitare nullus audebit.
Qui benedixerit tibi, erit et ipse benedictus :
qui maledixerit, in maledictione reputabitur.]
   ¹⁰ Iratusque Balac contra Balaam, complosis manibus ait : Ad maledicendum inimicis meis vocavi te, quibus e contrario tertio benedixisti :
   ¹¹ revertere ad locum tuum. Decreveram quidem magnifice honorare te, sed Dominus privavit te honore disposito.
   ¹² Respondit Balaam ad Balac : Nonne nuntiis tuis, quos misisti ad me, dixi :
   ¹³ Si dederit mihi Balac plenam domum suam argenti et auri, non potero præterire sermonem Domini Dei mei, ut vel boni quid vel mali proferam ex corde meo : sed quidquid Dominus dixerit, hoc loquar ?
   ¹⁴ verumtamen pergens ad populum meum, dabo consilium, quid populus tuus populo huic faciat extremo tempore.
   ¹⁵ Sumpta igitur parabola, rursum ait : [Dixit Balaam filius Beor :
dixit homo, cujus obturatus est oculus :
   ¹⁶ dixit auditor sermonum Dei,
qui novit doctrinam Altissimi,
et visiones Omnipotentis videt,
qui cadens apertos habet oculos :
   ¹⁷ Videbo eum, sed non modo :
intuebor illum, sed non prope.
Orietur stella ex Jacob,
et consurget virga de Israël :
et percutiet duces Moab,
vastabitque omnes filios Seth.
   ¹⁸ Et erit Idumæa possessio ejus :
hæreditas Seir cedet inimicis suis :
Israël vero fortiter aget.
   ¹⁹ De Jacob erit qui dominetur,
et perdat reliquias civitatis.]
   ²⁰ Cumque vidisset Amalec, assumens parabolam, ait : [Principium gentium Amalec,
cujus extrema perdentur.]
   ²¹ Vidit quoque Cinæum : et assumpta parabola, ait : [Robustum quidem est habitaculum tuum :
sed si in petra posueris nidum tuum,
   ²² et fueris electus de stirpe Cin,
quamdiu poteris permanere ? Assur enim capiet te.]
   ²³ Assumptaque parabola iterum locutus est : [Heu ! quis victurus est,
quando ista faciet Deus ?
   ²⁴ Venient in trieribus de Italia :
superabunt Assyrios, vastabuntque Hebræos, et ad extremum etiam ipsi peribunt.]
   ²⁵ Surrexitque Balaam, et reversus est in locum suum : Balac quoque via, qua venerat, rediit.